در دوحه هم آمریکایی ها ثابت کردند غیر قابل اعتماد هستند

یک بار دیگر ایران حسن نیت خود را نشان داد و حتی اینبار در گفتگوهای دو طرفه غیر مستقیم با آمریکایی ها در دوحه قطر شرکت کرد، اما باز هم آمریکایی ها نشان دادند که نه فقط جدیتی برای بازگشت به برجام ندارند بلکه هنوز هم همان افراد غیر قابل اعتماد قبلی هستند و دولت جدید آمریکا هیچ فرقی با دولت قبلی آمریکا ندارد.

گاهی بهانه می آوردند که روسها مخالف هستند، گاهی دیگر بهانه می آوردند که کشورهای منطقه با برجام مشکل دارند، گاهی دیگر بحث رفع سپاه از لیست کذایی تروریستی را بهانه می کردند یک وقت دیگر بسته بودن دست رئیس جمهوری آمریکا برای ارائه تضمین ها و رفع برخی تحریم ها را.

حالا که دیگر حنایشان رنگی ندارد و همه این بهانه هایشان نخ نما شده به دنبال آن هستند که وقت بخرند.

کلا هم دلیل اینکه همه طرفهای 1+4 از گفتگوهای وین خسته شدند به این دلیل بوده و هست اینکه همه مواردی که باید مطرح می شد در وین مطرح شد و همه به یک توافق رسیدند و دیگر چیزی برای بحث کردن نمانده ولی باز هم آمریکایی ها دبه در آوردند و توافق را امضا نکردند.

این بار دیگر همه متفق القول به زبان ساده گفتند که آمریکا و ایران باید بروند مشکل خود را حل کنند بعد بیایند چون آمریکایی ها دارند وقت همه را بی خودی می گیرند.

اینکه می گویم آمریکایی ها وقت همه را می گیرند به این دلیل است که برجام هنوز پا برجا می باشد و ایران و 1+4 همه عضو آن می باشند اما آمریکا در حال سنگ اندازی در راه برجام و مصوبه 2231 شورای امنیت سازمان ملل می باشد، مصوبه ای که از لحاظ قانونی یک قانون بین المللی می باشد و اصولا باید این رفتار آمریکا موجبات مجازات این کشور را فراهم کند.

توجه داشته باشید که این فقط آمریکا است که خارج برجام می باشد.

ولی چه کسی است که نداند در این عالم جنگل کسی به کسی نیست و هر کس زورش برسد حقش را از دیگر می ستاند، امروزه هم به قول معروف ایران تلاش دارد حق خود را از حلقوم آمریکا بیرون بکشد.

آمریکایی ها عموما استاد دروغگویی می باشند و امروزه تلاش دارند حق و باطل با با هم قاطی کنند.

بدیهی است در صورتی که شرایطی باشد که مذاکره کننده ایرانی مطمئن شود تحریم ها کاملا از بالاسر ملت ایران برداشته می شود و تضمین های قانع کننده ای ارائه شود که بنا نیست که این تحریم ها دوباره به بهانه های دیگر برگردد مذاکره کننده ایرانی فورا توافق را امضا خواهد کرد اما اینکه بنا باشد ایران به تعهدات خود در برجام عمل کند ولی طرف مقابل هیچ کدام از تعهدات اش را انجام ندهد طبیعتا هیچ عقل سالمی این را نمی پذیرد.

با توجه به شرایط بین المللی امروزه می توان گفت ایران برگه های چانه زنی بسیار قویتری روز میز گفتگو ها دارد و آمریکا اصولا برگ برنده قابل مطرح کردن روی میز گفتگو ها ندارد، حتی بحث تهدید های نظامی که قبلا آمریکایی ها مطرح می کردند هم دیگر بی فایده است چون همه می دانند جهان امروز به هیچ وجه وقوع یک جنگ در منطقه خاورمیانه را تحمل نخواهد کرد و آمریکا و کشورهای غربی قبل از همه فروخواهند پاشید.

مخصوصا که آمریکایی ها به خوبی می دانند ایرانی ها سالها است خود را برای مواجهه با آمریکا و متحدین اش آماده کرده اند و حمله به ایران هزینه های زیادی برای آمریکا و متحدین اش خواهد داشت.

مضاف بر همه اینها آنها به خوبی می دانند علاوه بر اینکه ایران خود انواع و اقسام تسلیحات دفاعی را تولید می کند در صورتی که بخواهند وارد جنگ با ایران شوند قطعا روسیه به تلافی اقدامات آمریکا در اوکراین هر آنچه تسلیحات ایران نیاز دارد در اختیار این کشور قرار خواهد داد، بماند که چین هم برای زمین گیر کردن آمریکا هم که شده هر چه دارد را در اختیار ایران قرار خواهد داد.

با توجه به پیشرفت های ایران در زمینه هسته ای حتی ممکن است هرگونه اقدامی که موجودیت ایران را به خطر بیاندازد موجب آن شود که ایران به سمت تولید تسلیحات هسته ای برود و شرایطی ایجاد شود که اگر بنا باشد از برخی انواع تسلیحات ممنوعه بر علیه ایران استفاده شود ایران هم به مقابله به مثل بپردازد و بدون استفاده از این تسلیحات ممنوعه آمریکایی ها به خوبی می دانند که هیچ شانسی برای مقابله با ایران ندارند و تنها اتفاقی که رخ می دهد این است که هرچه سرباز در منطقه دارند از زیر تیغ شمشیر های ایرانی ها و متحدینشان خواهند گذشت و تک تک شکار خواهند شد.

درباره تحریم های اقتصادی آمریکا هم که باید گفت همه تحلیل های مراکز تحقیقات اقتصادی نشان می دهد که ایران در حال صادرات حد اکثری نفت و گاز خود می باشد و حتی اگر هم توافقی امضا شود ایرانی ها بیش از این حجم احتمالا فروش نخواهند داشت، فقط فرق اش این است که پولها به جای اینکه نقدی دست ایرانی ها برست و استفاده کردن از آن مشکل باشد از کانال های رسمی بانکی وارد ایران خواهد شد و طبیعتا استفاده از پولهای عایدی راحت تر خواهد بود، ولی تصور اینکه حالا اگر توافقی در کار نباشد آمریکا ممکن است بتواند از ابزار فشار اقتصادی بر علیه ایران استفاده کند، در شرایط فعلی جهان تصوری ساده بیش نیست، مخصوصا اینکه حتی اروپایی ها، با توجه به شرایط بد اقتصادی که با آن مواجه می باشند، امروزه آمریکا را تهدید کرده اند که اگر آمریکایی ها تحریم های خود بر علیه ایران را بر ندارند قانون "سد تحریمها" (Blocking Status) ی خود که در سال 1996 تصویب کرده اند به اجرا بگذارند و به شرکت های اروپایی اجازه معامله رسمی با ایران را بدهند و اگر هم آمریکا بخواهد خارج از چهارچوب های قوانین بین المللی شرکت های اروپایی را تحریم کند به مقابله به مثل بپردازند.

با توجه به این شرایط و با توجه به اینکه آمریکایی ها هیچ برگه ای برای فشار بر علیه ایران ندارند و موقعیت ایران در گفتگوها امروزه بسیار بسیار قویتر است، به نظر می رسد آمریکایی ها در مرحله اول گفتگوهای دوحه تلاش داشتند ببینند که آیا می توانند امتیازی از ایران بگیرند یا نه، ولی پیش بینی نمی شود که مذاکره کنندگان آنها آنقدر ابله باشند که بخواهند این فرصت را از دست بدهند و در دوحه با ایرانی ها به نتیجه نرسند.

به نظر می آید فعلا آنها فقط تلاش دارند از عامل فشارهای روانی و جنگ رسانه ای بهره ببرند تا ببینند آیا می توانند امتیازی از ایران بگیرند یا نه.

ایرانی ها هم به خوبی می دانند که چه در دست دارند و طرف مقابلشان چه در دست دارد و قطعا حاضر نخواهند بود برگه های خود را ارزان بفروشند، فقط مشکلشان در این است که قبلا شرایط مقابله با جنگ روانی و رسانه ای غرب را فراهم نکرده اند و خوب می توان تصور کرد که در این زمینه آمریکایی ها برگه های قویتری داشته باشند و تلاش کنند که این برگه را برای مقابله با برگه های برنده ایران استفاده کنند.