چه چیزی بقای ایالات متحده را حفظ می کند؟

آمریکا، روسیه و چین باید حوزه های نفوذ را تقسیم کنند. جای ایران کجا است؟

اسپوتنیک به نقل از روزنامه العرب چاپ لندن می نویسد: آمریکایی ها مدتهاست معتقد بودند که آنها از همه برتر هستند اما اکنون به طور جدی در مورد خطر فکر می کنند.

 این نظریه کهنه شده است. دیوید پاین، کارشناس کنگره آمریکا در زمینه چالش ها و تهدیدهای جدید، در گزارشی که در مجله نشنل اینترست منتشر شده است، تاکید می کند که رهبری آمریکا باید تصورات ایده آلیستی خود درباره جهان تک قطبی را که ایالات متحده قدرتمندترین ابرقدرت در آن است، کنار بگذارد. به گفته پاین، ایالات متحده نیاز مبرم به یک استراتژی جدید سیاسی- نظامی دارد که به آن اجازه بدهد بین روسیه و چین شکاف ایجاد کند و از تشکیل اتحاد بین دو ابرقدرت هسته ای جلوگیری نماید.

تنها خودداری ازهژمونی و توسل به استراتژی موسوم به "مهار"، بقای ایالات متحده را تضمین می کند. استراتژی "مهار" به حفظ جان و منابع مادی آمریکایی و همچنین جهت گیری مجدد منابع محدود نظامی این کشور برای دفاع از منافع مهم آمریکا کمک می کند. در این صورت آنها دوباره قادر خواهند بود انتخاب کنند که در کدام جنگ ها شرکت کنند و از کدام جنگ ها پرهیز نمایند. این امر با توجه به این واقعیت که چنین درگیری هایی می توانند سریع و غیر منتظره به جنگ هسته ای تبدیل شوند، بسیار مهم است.

تغییر اهداف

ایالات متحده برای کاهش خطر مشارکت در درگیری توسط کشورهایی که می توانند حمله ای هسته ای به خاک شان  انجام دهند، می تواند نیروهای مسلح خود را از اروپا، آفریقا و آسیا، از جمله خاورمیانه خارج کند. آنها همچنین باید تهاجم و اشغال کشورهای دیگر را رها کرده و از روند ملت سازی خودداری نمایند. تنها در صورتی که کشورهای اروپای غربی و ژاپن (کشورهای دارای منافع حیاتی برای آمریکا) در معرض تهدید حمله دشمن باشند، ایالات متحده نیروهای اعزامی خود را به آنجا می فرستد. یک استثنا می تواند فقط برای نیروهای نظامی آمریکایی مستقر در آلمان به عنوان مانعی برای جلوگیری از تجاوز احتمالی روسیه علیه اروپای غربی، به علامت به رسمیت شناخته شدن اهمیت منحصر به فرد  اقتصادی و صنعتی این منطقه برای ایالات متحده قائل شود.

میلیاردها دلار برای مبارزه بیهوده با دسته های غیر منظم در خاورمیانه به هدر رفته است و این دقیقاً کاهش حضور نظامیان آمریکایی در خارج از کشور است که حمایت از تروریسم ضد آمریکا را تضعیف می کند. اما مهمتر از همه، این امر به طور قابل توجهی میل روسیه و چین به اتحاد در برابر آمریکایی ها را کاهش می دهد.

طی دو دهه گذشته، واشنگتن مشغول مشکلات خاورمیانه و افزایش نفوذ خود در درگیری های منطقه ای بوده است. در نتیجه، روسیه و چین موفق شدند تقریباً در همه زمینه های کلیدی فناوری استراتژیک نظامی از آن پیشی بگیرند. اکنون، سرانجام آمریکایی ها می توانند مدرن سازی و بازسازی زرادخانه استراتژیک هسته ای و دفاعی خود را آغاز کنند.

تقسیم جهان به حوزه های نفوذ بین ایالات متحده، روسیه و چین می تواند تأثیر مثبتی بر ثبات جهانی داشته باشد. ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بارها گفته است که یکی از وظایف اصلی سیاست خارجی وی انعقاد توافقنامه جدید یالتا است. در صورت انعقاد چنین توافقی، ایالات متحده بزرگترین حوزه نفوذ خود را حفظ خواهد کرد، از جمله کل نیمکره غربی، اروپای غربی، ژاپن، استرالیا و نیوزلند، که تحت حمایت "چتر هسته ای" آمریکا باقی خواهند ماند.

حوزه نفوذ روسیه شامل جمهوری های شوروی سابق، صربستان، ایران، عراق، سوریه و لیبی خواهد بود. حوزه نفوذ چین ممکن است شامل کره شمالی، تایوان، دریای چین جنوبی، پاکستان، افغانستان، چهار کشورکمونیستی در جنوب شرقی آسیا و حدود شش کشور آفریقا باشد که در حال حاضر توسط "دیکتاتورهای" کمونیست اداره می شوند.

اگر رهبری آمریکا متعهد شود که نیروهای آمریکایی را در شرق اروپا مستقر نکند، روسیه با حفظ امنیت مرزهای غربی خود، می تواند توجه خود را به سمت شرق، جایی که تهدید چین در حال سر درآوردن است، معطوف کند.

دیوید پاین، معاون گروه مشورتی کنگره آمریکا در مورد تهدیدها و چالش های نوظهور گفت که رهبری آمریکا باید فوراً به مسکو و پکن اطلاع دهد که آمریکا در هیچ جنگ احتمالی بر سر تایوان و جمهوری های شوروی سابق دخالت نخواهد کرد.

به عبارت دیگر، واشنگتن از مداخله نظامی در حوزه های نفوذ آنها خودداری می کند. این امر خطر حمله روسیه و چین به خاک آمریکا را کاهش می دهد. در عین حال، آمریکایی ها می توانند سعی کنند بین آنها شکاف ایجاد کنند، که در نهایت اتحاد دو کشور را از بین می برد.