دانشمندان پس از بررسی گزینه های مختلف موثر بر سلامتی ساکنان ساختمان های چند طبقه به این نتیجه رسیدند، نمی توان هیچ طبقه ایده آلی را برای زندگی یافت. اما از نظر نکات روانشناسی، طبقه اول تا سوم مکان مناسب تر و بی خطر تری برای زندگی بر شمرده می گردد. اما از سوی دیگر زندگی در طبقات نخستین یک ساختمان به خاطر کم نوری منزل، رطوبت و هوای آلوده برای سلامتی مضر است. طبقه اول ساختمان در صورتی مکان مناسب برای زندگی به حساب می آید که حداقل در فاصله 200 کیلومتری بزرگراه ها قرار داشته باشد.
محققان از سوی دیگر، زندگی در طبقات بالای آپارتمان ها را نیز چندان سالم بر نمی شمارند. البته ساکنان طبقات بالا با آلودگی هوای کمتری مواجه هستند. اما میدان ها و اشعه های مغناسیطی در ارتفاعات بالاتر بیشتر است. در همین راستا اغلب اوقات، ساکنان طبقات بالای یک ساختمان در مقایسه با طبقات پایینتر، بیشتر از سردرد و بی خوابی رنج می برند.
