سیاره « ایکس» و انقراض زمین

© Fotolia / James Thewشهاب سنگ در نزدیکی زمین
شهاب سنگ در نزدیکی زمین - اسپوتنیک ایران
اشتراک
سیاره ایکس هر 27 میلیون سال یکبار از کمربند « کویپر»رد می شود .

انقراض دوره ای گسترده  موجودات زمین  که شواهد آن در  فسیل ها یافت شده است  می تواند با  سیاره نهم — «  سیاره ایکس» — در ارتباط باشد.  کارمند  دانشگاه « آرکانزاس»  چندی پیش به  چنین نتیجه ای رسید.

 دانیئل  اویتمیر  پروفسور سابق  آستروفیزیک که  اکنون استاد ریاضی است  مقاله ای را منتشر کرد که در آن آمده است  « سیاره ایکس»  بر شکلگیری  شهاب ها تأثیر  می گذارد  که با  انقراض  جمعی  روی زمین مرتبط است و تقریبا هر  27 میلیون سال رخ می دهد.

 متخصصان  100 سال است که  « سیاره ایکس» را جستجو می کنند.  اما احتمال اینکه  بزودی  این سیاره را کشف کنند پس از  پژوهش های  متخصصان  انستیتوی  فناوری  کالیفرنیا « کال تخ»  عنوان شد.

آنها با  مطالعه ناهنجاری  های مداری اجسام فضایی در  کمربند « کویپر» — شهاب ها و دیگر اجسام  بزرگ  موجود در  مدار « نپتون» از  وجود این سیاره صحبت کردند.

 اگر نتیجه گیری های  کارشناسان آمریکایی   صحیح باشد ، وزن « سیاره ایکس»  حدودا 10 برابر وزن زمین  باید باشد و  فاصله آن با خورشید  هزار بار بیش از فاصله زمین تا خورشید خواهد بود.

شایان ذکر است که اویتمیر و  همکاران او  پژوهش های خود  در  رابطه با «  سیاره ایکس»  و انقراض جمعی  را در سال 1985 میلادی  منتشر کردند.  در آن زمان آنها  سه توضیح در خصوص « دیدار» های منظم  شهاب ارائه دادند: « سیاره ایکس»، «  وجود «  ستاره خواهر» خورشید و  نوسان  خورشید در سطح عمودی هنگام چرخش در کهکشان.

دو ایده آخری  بر اساس پژوهش های  سیاره شناسی  مورد تأیید قرار نگرفتند و رد شدند.  فقط « سیاره ایکس» مرموز  به عنوان تئوری  باقی ماند که اکنون مورد توجه قرار گرفته است.

مطابق با تئوری  اخترشناسان،  از آنجا که « سیاره ایکس» به دور خورشید می چرخد  مدار کج آن نیز چرخش آهسته ای دارد و « سیاره ایکس»  از کمربند « کویپر»  هر 27 میلیون سال رد می شود.  در زمان این عبور،  با جاذبه  خود اجسام در  داخل منظومه شمسی را « هل می دهد» و یا «  بیرون می اندازد» که  بعدا به  شهاب سنگ مبدل می شوند.

شهاب های  اخراجی  نه فقط با زمین تصادم می کنند بلکه  در داخل  بخشی از منظومه شمسی  به محض نزدیک شدن  به  خورشید  منهدم می شوند  و در نتیجه نور خورشید را که به زمین می رسد کاهش می دهند.

به عقیده اویتمیر ، این یک تئوری جذاب است که بر طبق آن یک سیاره  دور در کهکشان بتواند  چنین تأثیر  زیادی بر تکامل زندگی روی زمین بگذارد.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала