برای بسیاری از افراد کنار گذاشتن تلفن و کامپیوتر و توجه به زندگی واقعی به یک کار غیر ممکن مبدل می شود. در وهله اول نوجوانان از این وابستگی رنج می برند که برای خود دنیایی در اینترنت می سازند تا خود را در نقش ایده آل و موردعلاقه خود ببینند و نیازی به فرمانبرداری از دستورات دیگران نداشته باشند. مسأله جدی این است که دنیا مجازی فرق زیادی با زندگی واقعی دارد.
سازمان جهانی بهداشت، برای اعلام وابستگی اینترنتی به عنوان اختلال روانی آماده می شود. به محض آنکه این خبر پخش و اعتیاد به اینترنت در فهرست بیماری ها جا بگیرد، پزشکان از امکان علاج آن با کمک دارو و روانکاوی برخوردار خواهند شد. تشخیص جدید، اعتیاد به سلفی، بازی های کامپیوتری، مکاتبات از طریق ارسال پیامک و شبکه های اجتماعی را در برخواهد گرفت. تصمیم در باره طبقه بندی نهایی بیماری باید در سال 2017 میلادی اتخاذ شود. فعلا کسانی که این اعتیاد را در نزدیکان خود مشاهده می کنند باید تلاش زیادی برای بازگرداندن آنها به زندگی واقعی بخرج بدهند.
لاریسا آوچارِنکو دانشیار انستیتو روانشناسی و جامعه شناسی و مناسبات اجتماعی دانشگاه تربیت معلم مسکو در این خصوص گفت: برای نوجوانان وضع سخت تر است، زیرا آنها نمی خواهند از همسن و سالان خود عقب بمانند و می خواهند از آنها جلو بزنند و خودی نشان بدهند. برای آنها تلفن یک وسیله نمایشی و کامیپوتر نمایش سطح فنی است که نوعی مقام اجتماعی را نیز می توان به آن افزود. اما اگر شخصیت نوجوان در معاشرت واقعی شکل گرفته باشد، او از کامپیوتر و تلفن فقط به عنوان یک وسیله فنی استفاده خواهد نکرد و نه هدف اصلی زندگی اش. از اینرو مهمترین توصیه آن است که نوجوانان در محدوده واقعیات قرار داشته باشند. هر گونه اعتیاد — وهم وخیال و سعی برای دوری از واقعیاتی است که به نوعی در تضاد با خواسته های شخص قرار دارد. از این رو برای رفع اعتیاد باید به یافتن دلیل اصلی در زندگی شخص پرداخت.
متخصصان به بازی های اینترنتی توجه خاصی مبذول می دارند. علاقمندان این نوع بازی ها در هر سن و سالی ساعات زیادی صرف بازی می کنند. این نوع بازی ها تأثیر روانی منفی بر شخص می گذارد که نمی تواند باعث نگرانی متخصصان نشود.
ایگور واسیلییف روانشناس و متخصص هیپتونیز در این خصوص گفت: بازی های اینترنتی را می توان با کازینو مقایسه کرد. موضوع از این قرار است که شخص در این اواخر نمی تواند بدون اینترنت با دنیای خارج ارتباط برقرار کند. از یکسو گویا تکامل رخ داده است ، اما از سوی دیگر اگر از نسل جدید که در حال رشد است و یا نسل بزرگسالان کنونی، تلفن گرفته شود که تمام اطلاعات ارتباطی آنها در آن وجود دارد، فلج مغزی بروز خواهد کرد. زیرا بسیاری از افراد از خواندن کتاب و اخبار بصورت چاپی خودداری می ورزند. حضور در شبکه های اجتماعی باعث تضعیف زیاد ایمنی بدن، روان تنی و تضعیف میدان انرژی — اطلاعاتی می گردد. انسان برده این چیزها می شود. او همیشه باید جواب پیامک ها و نامه ها را بدهد. این حالت انتظار بی پایان است.
در نتیجه باید توجه زیادی به رفتار نزدیکان خود مبذول کرد و درک شود که آیا شخص می تواند چند ساعت بدون کامپیوتر ، شبکه های اجتماعی و اینترنت سر کند. در غیر اینصورت ممکن است مسائل جدی در صورت نبود این چیزها بروز کنند.
لاریسا آوچارِنکو دراین خصوص گفت: اگر شخص آدم موفقی است او باید از وسایلی همسطح مقام خود برخوردار باشد. از جمله تلفن همراه، اسمارت فون که امکان خبردار شدن از تمام آنچه در پیرامون شخص رخ می دهد را برای او فراهم می کند. در عین حال این امر نوعی وابستگی و اعتیاد را موجب می شود. زیرا این را می توان نوعی تغییر در رفتار دانست. این تغییرات از طرف روانکاوان و روانشناسان به ثبت رسیده است. گرفتن تلفن موبایل و کامپیوتر می تواند موجب بروز تغییرات پاتالوژی در رفتار شود.
به عقیده متخصصان بهترین راه دوری از اینگونه عواقب، توجه به عزیزان خود است. زیرا در اکثر مواقع، فقدان امکان برای صحبت در باره مشکلات خود با اطرافیان، باعث آن می شود تا شخص تنها در دنیای مجازی به دنبال کسی بگردد که به حرفهایش گوش کند.
