گزارش و تحلیل

رسانه های آلمان: بایکوت رژه پیروزی – دیپلماسی کشنده اروپا

© Sputnik / Anatoliy GaraninПарад Победы 9 мая 1945 года в Москве
Парад Победы 9 мая 1945 года в Москве - اسپوتنیک ایران
اشتراک
ده سال پیش روز نهم مه جورج بوش رییس جمهور امریکا ، ژاک شیراک رییس جمهور فرانسه و گرهارد شرودر صدراعظم آلمان در مسکو با هم دیدار کردند. این اقدام متحد فقط یک نمایش نبود.

همه تصور می کردند که احترام به یادبود تاریخ اتحاد جماهیر شوروی و روسیه کاری درست است. اما امروز که غرب دایما حوزه نفوذ خود را بیشتر می کند، مسکو مجبور است دایما یادآور شود که منافعش در دنیا نیز باید در نظر گرفته شود.

منطق رئالیسم که زمان جنگ سرد در غرب حاکم بود جای خود را به «لیبرالیسم پست ناسیونال» داد و آنها نفوذخود را با هر روش ممکن و از جمله به کمک جنگ افزایش دادند. به عنوان مثال، سال 1999 زمانی که نیروهای ناتو یوگوسلاوی را بمباران کردند را به خاطر داریم. در چنین شرایطی مناسبات روسیه و غرب از اوایل سال های 1990 به شدت وخیم شد. کاسه صبر زمانی لبریز شد که بحران اوکراین اتفاق افتاد و کودتا در کی یف رخ داد. به گفته مجله دِر فریتاگ، این کودتایی بود که تحت رهبری سیاسی غرب و به ویژه امریکا و آلمان صورت گرفت.

این مجله می نویسد: هم اکنون اروپا که حایل میان روسیه واتحادیه اروپا است، هیچ توافق نظری در مساله برگزاری سالگرد هفتادمین سال پایان جنگ ندارد. سال 2010 میلادی غرب هیچ موضوعی برای سرزنش رژه مسکو به مناسبت سالگرد پیروزی و رژه سربازان امریکایی، بریتانیایی و فرانسوی در کنار سربازان روس در میدان سرخ نداشت.

امروز رهبران سیاسی امریکا، فرانسه، بریتانیا، ایتالیا و آلمان از حضور در رژه در مسکو امتناع می کنند. از کشورهای اتحادیه اروپا نیز فقط الکسیس تسیپراس نخست وزیر یونان، نیکوس آناستاسیادیس و میلوش زیمان روسای جمهور قبرس و چک و همچنین روبرت فیتسو نخست وزیر اسلوونی اعلام حضور کرده اند. علاوه بر این، هیات هایی رسمی نیز تقریبا از پنجاه کشور از برزیل گرفته تا هند و کره شمالی در این برنامه حضور خواهند داشت.

آنگلا مرکل روز دهم مه بر سر مزار سربازان شهید شوروی حلقه گل می گذارد. به اعتقاد نویسنده این مقاله، حضور صدراعظم آلمان با در نظر گرفتن حمله آلمان فاشیست به اتحاد جماهیر شوروی و کشته شدن بیش از 27 میلیون انسان در این برنامه کافی نیست.

برای روسیه روز نهم مه فقط با رژه نظامی گره نخورده، بلکه در این روز سربازان سابق و خانواده های آنها با کسانی که در این جنگ حضور داشته اند، دیدار می کنند.

شاید بهتر بود که صدراعظم آلمان دست کم با این افراد دیدار می کرد. به گفته مولف مقاله دِر فریتاگ، دیپلماسی کشنده مرکل برای ارج نهادن این یادبود در روسیه با توجه به قربانیان سال های 1941 تا 1945 کافی نیست.

اختلاف نظرها به هر صورت که باشد، برای هفتادمین سالگرد پیروزی بر توحشف این کشورها باید دست کم روی یک موضوع اتفاق نظر می کردند. نباید تاریخ را با ابزارهای سیاسی خدشه دار کرد. به هر صورت، یوهان گااوک در ماه سپتامبر گفته بود که تاریخ به ما یاد می دهد که تخفیف قایل شدن در منطقه فقط اشتهای متجاوزان را بیشتر می کند. او سپس روسیه و آلمان را در سال 1939 مقایسه کرد که اصلا قابل قبول نبود. این سخنان متهورانه از سوی سیاستمدار المانی و دیگر کشورها به اعتقاد مولف مقاله، نشان دهنده این واقعیت است که آلمان توانسته خود را آزاد کند و یا اینکه از سختی های گذشته برای دست یابی به خودآگاهی رهایی یابد. آلمان توانسته ترس از تابویی که تاریخ برای او و یا دیگران وجود داشته را از بین ببرد.

 

 

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала