اجرای طرح ساخت تونلی در دل اورست غیر ممکن به نظر می رسد. اما مطبوعات رسمی پکن گزارش می دهند که چین در حال مذاکرات با نپال در باره ساخت خط راه آهن در زیر کوه اورست است. چینی ها شاهرگ ترانسپورتی در ارتفاع چهار — پنج هزار متر را ساخته اند که « لهاسا » را به نقاط داخلی کشور پیوند می دهد. پس از 5 سال این خط تا مرز با نپال ادامه خواهد یافت و سپس در خاک نپال ساخته خواهد شد. به عقیده کارشناسان، این طرح ترانسپورتی دهلی را نگران می سازد.
اما برای اجرای این طرح باید تونلی زیر کوه اورست ساخته شود. وان منشو کارشناس چین در این باره گفت: « این خط راه آهن به احتمال زیاد باید از داخل اورست بگذرد. کارگران مجبور می شوند تونل طولانی را حفر کنند». نقشه هیمالیا چنان است که قطار باید هرازگاهی در ارتفاعات بالا حرکت کند. از اینرو حداکثر سرعت در زمان سفر به کاتماندو از 120 کیلومتر در ساعت تجاوز نخواهد کرد.
شایان ذکر است که در همایش روزنامه بریتانیایی « گاردین» که در باره طرح بزرگ چینی ها صحبت می شود انتقادات زیادی درج شده است. نویسنده یکی از آنها به مبتکران این طرح پیشنهاد می کند بر قله اورست رستوران « ماک دونالد» بسازند. خواننده دیگر این مقاله که اهل آمریکاست معتقد است که باید جدی تر به این طرح برخورد شود. او نوشته است که در کالیفرنیا تونل های زیادی ساخته شده است، اما تمام مدت باید به فکر زلزله و دفاع از مردم در زمان زمین لرزه در چنین تونل هایی بود.
یعقوب ِبرگِر کارمند ارشد علمی انستیتوی خاور دور آکادمی علوم روسیه در صحبت با روزنامه « نزاویسیمایا گازتا» چاپ روسیه متذکر شد که چینی ها ساخت تأسیسات پیچیده و دشوار در مناطق کوهستانی را یاد گرفته اند. به عنوان مثال — ساخت خط راه آهن « سینخای — تبت» در ارتفاع 5-4 هزار متر از سطح دریا تا « لهاسا» پایتخت تبت. پول و تلاش زیادی صرف ساخت این خط راه آهن شد. این خط راه آهن از اهمیت استراتژیکی بسیار برخوردار است و اهمیت تجاری آن کمتر است. اگر واقعا طرح ساخت خط راه آهن تا « کوتماندو» اجرا شود، آن نیز یک طرح استراتژیکی خواهد بود. آیا از نظر فنی امکان ساخت چنین خط راه آهنی وجود دارد؟ نمی توانم پاسخی به این سوال بدهم. اما در کوه های « آلپ» تونل های طولانی با موفقیت مورد بهره برداری قرار می گیرند.
تمام خطوط راه آهن بر اساس یک طرح واحد ساخته می شوند. چین از ساخت خط راه آهن از جمله خط سریع السیر به عنوان وسیله ایجاد فرادستی و هژمونی اقتصادی خود در این بخش زمین بهره می گیرد. چین از تجربه و فناوری و پول برخوردار است و از خط راه آهن به عنوان وسیله ژئوپلیتیکی استفاده می کند. بطور همزمان چین بانک آسیایی سرمایه گذاری زیرساخت را تأسیس می کند و ایده راه ابریشم را پیش می برد. این ایده از حالت تجاری نیز برخوردار است. طرح رساندن بارها از چین به اروپای غربی با استفاده از خط راه آهن نیز مطرح می شود که از قزاقستان، روسیه، بلاروسی، لهستان و آلمان عبور کند. چینی ها حتی قصد دارند سرمایه بخش خط راه آهن « مسکو — قازان» را تأمین کنند. به نظرم این کارها بطور جداگانه و نه بر طبق یک نقشه واحد انجام خواهند شد. بطور همرمان چینی ها آماده جلب روسیه به این پروژه ها هستند. اما روسیه قادر به شرکت در اینگونه طرح ها نیست».
رسانه های چین جدیدترین طرح هیمالیا را با نقشه ایجاد باصطلاح کمربند اقتصادی راه ابریشم پیوند می دهند.
اما نقشه های پکن دهلی را نگران می سازد. در دهلی به این نکته اشاره می کنند که چین عملا متحد پاکستان است. بطور همزمان پکن سعی می کند نفوذ خود در نپال، سریلانکا و مالدیو را گسترش بدهد. به عقیده کارشناسان سیاسی مشهور هند این کارها را نمی توان چیز دیگری به غیر از آن دانست که چین سعی می کند در پیرامون هند حلقه ترانسپورتی بسازد. هند مخالفت خود را با اجرای این نقشه ها اعلام می کند. نارندرا مودی، نخست وزیر هند در سال گذشته قول داد سرمایه گذاری هند در جنوب آسیا افزایش یابد و ورود کالاهای کشورهای همسایه به بازارهای هند ساده تر شود.
