خبرنگاران این آژانس در طول یک هزار و چهارصد و هجده روز جنگ، سالنامه یک فاجعه بزرگ و قهرمانی مردمی را ایجاد کردند.
گزارش ها در باره عقبنشینی از اسمولنسک و بریانسک و دادن تلفات، انسان ها را خشک می زد. ولی ارتش شوروی باز هم به مقاومت می پرداخت. پارتیزان ها فاشیست ها را به وحشت می انداختند. واحد های مستقر در پشت سر جبهه شب و روز بدون احساس خستگی کار میکردند و امید به پیروزی از بین نمی رفت.
نویسندگان آن زمان آلکسی تولستوی، ارنبورگ، سیمونوف، بوریس پولووی، شولوخوف و فادییف نوشتند: «ما ایستادگی کرده و حتماً پیروز خواهیم شد. مقالات آنها محافل جهانی را بیدار کرده و لزوم افتتاح هر چه زودتر جبهه دوم را مدلل می کردند.
مردم با دقت تمام به بلندگو های نصب شده در خیابان ها گوش میداده و این خبر ها همراه با مقدار اندکر نان جیره بندی شده معنای زندگی آن وقت را تشکیل می دادند. Sovinformburo سرپرست فعالیتهای کمیته های ضد فاشیستی و سازمان های کل اسلاو ها، زنان، جوانان و دانشمندانی بود که از همتایان خود در خارج حمایت و کمک می خواستند. پیام کمیته ضد فاشیستی یهودی از میان خطاب هایی بود که از بازتاب بسیار گسترده در خارج برخوردار شد.
Sovinformburo با یک هزار و پانصد روزنامه، مجله و رادیو در 23 کشور جهان تماس برقرار کرد.
هنگامی که روزنامهها به انتشار تعداد زیاد گزارش ها در باره تصرف شهر های آلمانی پرداختند روشن گردید گه دشمن شکست خورد و پیروزی دیرانتظار فرا رسید.
و در روز های ما گزارش های Sovinformburo به مجموعه چندین جلدی حاکی از تاریخ سنگین ترین جنگ جهانی مبدل شد.