کالینینگراد و هر آنچه این شهر را احاطه کرده است گردشگران را به آنجا می کشاند. معماری بی نظیر و آب و هوای مطبوع و البته سنگ های خورشیدی. می توان کهربا را در مغازه خریداری کرد و یا در ساحل سنگ خود را پیدا کرد.
در کتاب راهنما نوشته شده است که کالینینگراد از اول یک شهر واحد نبوده است، بلکه سه منطقه مسکونی جداگانه به جای آن وجود داشت و عنوان « کونیگسبرگ» نام دژی بود که بطور جداگانه در خاک « پروسی» قرار داشت. دیر تر شهر متحده به نام دژ نامیده شد. 4 ماه ژوئیه سال 1946 میلادی منطقه کالینینگراد تشکیل شد و » کونیگسبرگ» به کالینینگراد تغییر یافت. اما اثرات آن زندگی درهمه جای شهر هویداست. برج « کرون پرینتس» ، برج « در دون» و خانه های کشاورزی و خیلی چیزهای دیگر. گردشگران از سراسر روسیه و کشورهای خارج برای دیدن اثرات زندگی گذشته به کالینینگراد سفر می کنند.
ناتالیا شوچوک معاون مدیر موزه کالینینگراد در این خصوص گفت: جاذبه های کالینینگراد زیادند — نزدیکی دریای بالتیک، خلیج ها، تابستان آفتابی، زمستان پربرف و یادبودهای معماری بسیار زیبا. گردشگران از روسیه و کشورهای خارجی زیاد هستند. به ویژه از آلمان که برای آنها سفر به کالینینگراد سفر خاطرات است. خویشاوندان آنها زمانی در این سرزمین زندگی می کردند. آنها با حس دلتنگی و نوستالوژی در خیابانهای آشنا قدم می زنند و خیلی ها بدشواری خیابانهای آشنای گذشته را پیدا می کنند. توریست ها از دیگر شهر های اروپا و آسیا هم زیاد هستند.
اما مارک اصلی این شهر کهرباست. یک موزه کامل همانا به این سنگ خورشیدی اختصاص داده شده است. در این موزه شاهکارهای واقعی را می توان دید که از کهربا ساخته شده بود و می شود.
موزه کهربا کالینینگراد تنها موزه کهربا در کشور است. زیرا همانا در شبه جزیره کالینینگراد بزرگترین معادن کهربا متمرکز شده اند. گردشگران از روسیه برای دیدن ثروت سواحل غربی کشور به اینجا سفر می کنند. زیبایی این سنگ زیوری است که کمتر کسی را بی تفاوت می گذارد. دو سنگ یکسان در طبیعت وجود ندارد. موزه کالنینگراد به این هدیه طبیعی اختصاص دارد.
سواحی شنی نیز گردشگران را به آنجا می کشاند و ساحل « کورشسکایا» جایی است که برای استراحت توریستها در هر سن و سالی مناسب است. این خط ساحلی خلیج « کورشسکایا» را از دریای بالتیک جدا می کند. طول آن 98 کیلومتر از شهر « زِلِنوگراد» تا « کلایپِد» لیتوانی، منظره این بخش خشکی تنوع زیادی دارد.
اولگا بالشاکووا سخنگوی مطبوعاتی پار ک ملی « داس کورشسگایا» در اینباره گفت: خودویژگی آن در این است که این بزرگترین ساحل شنی است که در مساحت 6 هکتار می توان انواع مختلف مناظر را دید. تپه ها، بیشه زار ها و تنگه های ساحلی ساخت دست انسان و گیاهان طبیعی. در پارک ملی « داس کروشسکایا» 8 مسیر گردش پیاده سازماندهی شده است. مجتمع موزه کار می کند که شامل کلکسیون تاریخ، قوم شناسی و موزه سوغاتی های روسی و موزه زیر آسمان باز دوران ویکینگ ها « سامبیا باستانی».
تنها چیزی که می تواند اوقات گردشگران را تلخ کند هواست. تقریبا 180 روز در سال هوا بارانی است و در باقی روزها هوا زیاد تغییر می کند. اما حتی در این نوع آب وهوا هم در شهر سرگرمی های زیادی وجود دارد که یکی از مهمترین آنها کنسرت ارگ در کلیسای جامع کالینینگراد است.
