ده نفر از جنگدیدگان جنگ کبیر میهنی از تاجیکستان در رژه پیروزی 9 ماه مه در میدان سرخ مسکو شرکت خواهند داشت. مسن ترین آنها 105 – مین سالگرد خود را در روزهای اخیر برگزار کرد. عالیم فصح الدینوف خبرنگار رادیوی « سپوتنیک» مهمان این جنگدیده کهنسال بود.
درهای خانه سعدولا اودینایف همیشه باز است. جنگدیده خودش به پیشواز مهمانان می رود. گاهی در اونیفورم نظامی که پر از نشان ها و مدالهاست. روی اونیفورمش نشان های دو جنگ – فنلاند و جنگ کبیر میهنی دیده می شود. او از مسکو تا برلین راه جنگی را پیمود. اعتراف می کند که روز 9 ماه مه سال 1945 میلادی تا کنون جلوی چشمش است.
- چه شور و هیجانی بود، یکی می رقصید، یکی اشک می ریخت ، یکی کلاهش را از شادی و شعف به هوا پرتاب می کرد. ما همه زندگی دوستانه ای داشتیم.
سعدولا چاقوی مأمور اطلاعاتی را به مهمانان نشان داد. مارشال روکوسوفسکی، فرمانده جبهه مرکزی شخصا این چاقو و نشان افتخار درجه دو را در سال 1943 میلادی به وی هدیه کرد. سعدولا نشان خود را به موزه هدیه کرد، ولی چاقو را به عنوان یادی از آن سالها نزد خود نگه داشت. جنگدیده از صحبت خود با مارشال روکوسوفسکی تعریف کرد و گفت که دو سال قبل از پایان جنگ زمان تصرف برلین را به مارشال گفت. بعدها خودش هم از این پیشگویی تعجب کرد.
- او از من پرسید: شما ؟، من در جواب گفتم: « درجه داری با این مشخصات». مارشال پرسید: جنگ کی تمام می شود؟ من با اطمینان گفتم که 2 ماه مه در برلین خواهیم بود. پرچم خود را بر فراز برلین برخواهیم افراشت. پرچم آنها با عقاب و صلیب را به زمین خواهیم انداخت.
می گویند هر آدمی دو سن دارد. یکی تقویمی و دیگری بیولوژیکی. اگر به شناسنامه سعدولا نگاه کنیم ، سن او 106 سال است. اما حدود 80 سال به نظر می رسد. در باغ محله کار می کند و به بعضی از کارهای خانه نیز می رسد. حتی در آرزوی آن است که یکبار دیگر ازدواج کند.
الکساندر موئیسیف رئیس اتحادیه جنگدیدگان افغانستان از محله کومسانگیر تاجیکستان گفت: او 105 – مین سالگرد خود را جشن گرفت و همانطور که مشاهده می کنید سرحال و زبر و زرنگ است. از جوانان زرنگ تر است. ما از اجداد خود درس مقاومت را می آموزیم. آنها جنگ را پشت سر گذاشتند و درد و اندوه زیادی در این دنیا دیدند. ما دفاع از وطن را از آنها یاد می گیریم.
سعدولا اودینایف اعتراف می کند که راز طول عمر او در بیوگرافی پیچیده او نهفته است. رزمنده جبهه تمام عمر کار کرده است. پس از جنگ 17 سال در معدن « آرتِموف» در ایرکوتسک کار کرد. در آنجا مدال در ازای « دلاوری در کار» و نشان « معدنچی افتخاری اتحاد شوروی» به وی اعطا شد. سپس به تاجیکستان زادو بومی برگشت. همانطور که در شرق مرسوم است، خانه ای ساخت، درختی کاشت و بچه های خود را بزرگ کرد. اکنون یک خانواده 40 نفری از نوه ها و نتیجه ها به گروهبان سعدولا خدمت می کنند و در حال مهیا کردن مقدمات سفر پدربزرگ خود به مسکو هستند. سعدولا اودینایف از ولادیمیر پوتین، رئیس جهور روسیه دعوتنامه سفر به مسکو برای شرکت در مراسم باشکوه رژه پیروزی را دریافت کرد. 9 ماه مه در رژه پیروزی در میدان سرخ شرکت خواهد داشت و در مجلس پیروزی که در همان روز در تپه « پاکلونی» برگزار خواهد شد، حضور خواهد یافت.
