شاید جزو معدود روزنامه نگاران ایرانی باشم که در چند مناسبت با آقای جمال خاشقچی گفتگو و بحث و مناظره داشته ایم و همیشه از اینکه با یک رقیب قدر بتوانم مجادله کنم لذت می بردم.
بله، بنده آقای جمال خاشقچی را یک رقیب قدر می دانستم و امیدوار هستم هنوز زنده باشد تا باز هم بتوانم با وی بحث و مجادله داشته باشم.
ایشان یک روزنامه نگار سعودی میهن پرست بود و در مقایسه با دیگر روزنامه نگاران سعودی از سطح سواد بسیار بالاتری برخوردار بود و مناظره های مختلفی که بنده در برنامه های مختلف با ایشان داشتم همیشه مناظره های منطقی بود نه مثل برخی روزنامه نگاران که بدون منطق صحبت می کنند.
آقای خاشقچی همیشه به عنوان مدافع عربستان سعودی در برنامه های مقابل با بنده ظاهر می شد و بالطبع بنده به عنوان مدافع ایران، در چند سمینار و کنفرانس که با هم ملاقات داشتیم در مورد مسایل مرتبط با اختلافات کشورهایمان و منطقه خیلی بحث می کردیم اما همیشه سر یک سفره با هم می نشستیم و امیدوار می شدیم باز هم یکدیگر را ببینیم.
آخرین بار هم در مورد ضرورت گفتگو میان ایران و عربستان سعودی برای حل بحران های منطقه با یکدیگر گفتگوی طولانی ای داشتیم و هر دو باور داشتیم که راه حل اکثر مشکلات منطقه از طریق گفتگوی منطقی میان ایران و عربستان حل می شود و هر دو طرف باید قبول کنند یکدیگر را نمی توانند حذف کنند و باید با هم بسازند.
جالب اینکه آقای خاشقچی قبول داشت که در این ماجرا برخی سیاست مداران عربستان سعودی مقصر می باشند و آنها هستند که شرایط همسایگی با ایران را درک نمی کنند و تا وقتی که اینها متوجه نشوند که نمی توانند ایران را از معادلات منطقه حذف کنند مشکلات و بحران های منطقه حل نخواهد شد.
وی بسیار از اینکه ایالات متحده در حال دوشیدن عربستان سعودی است ناراحت بود و باور داشت که خط ومشی ولیعهد عربستان سعودی در نهایت می تواند منجر به نابودی آن گردد.
به هر حال ظاهرا مقامات سعودی تصمیم گرفته اند که مشکلی به نام خاشقچی را با روش اصلاح طلبانه خود حل و فصل کنند و فعلا که مشخص است که منظور آنها از اصلاحات همانا اطاعت غیر مشروط و یا حذف فیزیکی بوده و هست.
جالب اینکه بدانیم وهابیت نیز بر اساس اصلاحات بنا شده و محمد بن عبد الوهاب باور داشت که یک اصلاح طلب است که می خواهد اسلام را به راه راستین آن برگرداند.
طبق همین دیدگاه محمد بن عبد الوهاب اصلاحات به این شکل می باشد که به دیگران باید امر شود تا از دستور العمل های مورد نظر وهابی ها تبعیت کنند و اگر قبول نکردند سرشان را بزنند تا عبرتی شوند برای دیگران.
با این شرایط می توان گفت سیاست مداران جدید عربستان هم همان روش اصلاحات را پیش گرفته اند و با توجه به اینکه از حمایت بی چون و چرای ایالات متحده برخوردار هستند دست به هر کاری می زنند.
هنوز بسیاری نمی توانند باور کنند که ممکن است عربستان سعودی یک انسان را در کنسولگری خود به قتل رسانده باشد و طبق روایت ها تکه تکه کرده باشد و به خارج از آنجا برده باشد، حتی برخی باور دارند آن پانزده نفری که برخی رسانه ها به آنها اشاره می کنند، در روز ناپدید شدن جمال خاشقچی وارد سفارت شده اند هر کدام تکه ای از جسد وی را در چمدان دیپلماتیک قرار داده اند و به عربستان برده اند تا اثری از او در ترکیه باقی نماند.
اینکه مثلا دعوت کنند برخی روزنامه نگاران از کمد و یا کشوهای کنسولگری بازدید کنند که نوعی جوک به حساب می آید، بدیهی است که اگر وی در کنسولگری باشد در کمد و کشو نخواهد بود.
با توجه به کارهای متهورانه قبلی که سعودی ها انجام داده اند هیچ بعید نیست که سعودی ها چنین کاری را نیز انجام داده باشند.
هنوز بسیاری به یاد دارند که عربستان سعودی نخست وزیر لبنان را به همراه خانواده در ریاض به گروگان گرفت و صدها شاهزاده و شخصیت را چند ماه در یک هتل حبس کرد و یا اینکه از انواع و اقسام سلاح های کشتار جمعی بر علیه یمن هر روزه استفاده می کند و مراسم عزا و عروسی را بمباران می کند.
بسیاری هم شاید هنوز فراموش نکرده اند که چون سازمان ملل تصمیم گرفت به دلیل کودک کشی عربستان سعودی این کشور را در لیست سیاه قرار دهد این کشور سازمان ملل را تهدید مالی کرد و در نهایت دبیر کل قبلی سازمان ملل آقای بان کی مون مجبور شد رسما اعلام کند که به دلیل فشارهای مالی عربستان از خیر قرار دادن عربستان سعودی در لیست سیاه گذشته.
آیا هنوز به یاد دارید که اروپایی ها چه سر و صدایی برای ترور یک جاسوس روس در انگلیس راه انداختند و علیرغم اینکه هیچ دلیلی برای محکوم کردن روسیه نداشتند اما انواع و اقسام فشار ها را بر این کشور وارد کردند.
آیا اینبار هم جامعه جهانی ومخصوصا غرب همانگونه برخورد خواهد کرد؟
می توان گفت ماجرای آقای خاشقچی می تواند به یک لکه ننگ در روابط دیپلماتیک عربستان سعودی با ترکیه و دیگر کشورها تبدیل شود.
در صورتی که صحت این ماجرا تایید شود جامعه جهانی در مقابل یک تصمیم شجاعانه قرار خواهد گرفت و آن این است که با چنین کشوری وسیاست ها ورفتارهای آن می خواهد چه کار کند؟
آیا باز هم پول عربستان سعودی چشم سیاستمداران را کور خواهد کرد و یا اینکه سیاستمدارانی که مدعی حمایت از حقوق بشر و حقوق انسان هستند دست به کار خواهند شد تا عربستان را به عبرتی برای دیگران تبدیل کنند؟
