ضرورت اتحاد کشورهای وارث تمدن ایرانی

وقتی از اقوام ایرانی سخن می‌گوییم منظور اقوامی است که برای قرن ها در تاریخ در منطقه معروف به فلات ایران که از هندوکش تا آناتولی و از دریای سیاه و آناتولی گرفته تا دریای پارس سکونت داشته اند.

وقتی درباره ایران صحبت می کنیم یعنی همه اقوامی که وارث تمدن ایرانی هستند نه فقط کشوری که امروزه محدود به یک جغرافیای سیاسی به نام ایران شده.

وقتی هم از اقوام ایرانی صحبت می کنیم یعنی اقوامی که برای قرن های معروف در تاریخ در منطقه معروف به فلات ایران که از هندوکش تا آناتولی و از دریای سیاه و آناتولی گرفته تا دریای پارس سکونت داشته اند.

شاید امروزه کشورهای متعدد ایجاد شده اند و شاید هم به گویش های مختلف صحبت می کنند اما در نهایت همه جزو اقوام ایرانی هستند و باید این نکته مشترک بابی برای اتحاد همه اینها گردد.

ما اینجا فقط از یک قوم که قوم فارس است صحبت نمی کنیم بلکه از اقوام ایرانی صحبت می کنیم، یعنی از فارس ها گرفته تا آذری ها و پشتون ها وهزاره و  کرد و بلوچ و عرب و مازندرانی و لر و گیلکی و تات و تالش و یغنایی و پارسیان هندی و کمرازی و سیستانی وتاجیک وازبک و قزاق و گرجی و ارمنی و...

که البته هر کدام از این اقوام شاخه  های متعددی دارند که شمارش آنها خارج از حوصله این مقاله می باشد وسه نقطه آخر را گذاشتم تا تاکید کنم اقوام ایرانی محدود به اقوام ذکر شده نمی باشند بلکه دیگر اقوام هم وجود دارند که فقط ذکر نام آنها یک مقاله کامل نیاز دارد.

وقتی درباره ایران صحبت می کنیم منظور ایرانی نیست که در یک جغرافیای سیاسی که امروزه به نام ایران معروف است محدود می باشد، یعنی همه اقوام ایرانی و همه ادیان و مذاهب ایرانی، یعنی از مسلمان شیعه و سنی ، مسیحی و یهودی و زرتشتی و انشعابات همه آنها صحبت می کنیم.

محدوده جغرافیایی امپراتوری ایران هم در دوره هایی از چین تا شمال آفریقا و از آسیای میانه و آسیای صغیر تا دریای عرب و دریای سرخ امتداد داشته و تا زمانی که این امپراتوری یکپارچه بود همه مردم در امنیت و سلامت زندگی می کردند.

مشکل اصلی ایرانی ها از زمانی شروع شد که دشمنان شروع کردند میان اقوام مختلف ایرانی اختلاف بیاندازند و آنها را بر علیه یکدیگر بشورانند و سپس از تفرقه ایجاد شده میان ایرانیان بهره ببرند تا به اطماع خود برسند و بخش هایی از وطن را از آن جدا کنند.

اگر به تاریخ نگاهی کوتاه بیاندازیم همین مناطق شرقی و شمال شرقی ایران طی توطئه ای انگلیسی و روسی از ایران جدا شدند و همچنین مناطق قفقاز و شرق آسیای کوچک که امروزه به نام ترکیه معروف است باز هم پشت پرده توطئه ای روسی و انگلیسی و فرانسوی در کار بود که موجب آن شد تا این مناطق از ایران جدا شوند.

دلیل اینکه درباره توطئه صحبت می کنم این است که در بسیاری از این موارد مشاهده می کنیم برخی کشورها به ظاهر دوست ایران بودند اما در خفا با دشمنان ایران بده بستان داشتند.

علیرغم اینکه وارد عصر نوین شده ایم اما مشاهده می کنیم جریان های توطئه هنوز به اشکال دیگر بر علیه اقوام ایرانی ادامه دارد.

یعنی هنوز توطئه بر علیه کرد ها از یک سو و فارسها از سوی دیگر و عرب ها از یک سو و بلوچ ها از سوی دیگر و ... ادامه دارد.

در دوره هایی مشاهده می کنیم که انگلیسی ها و فرانسوی ها و اسپانیایی ها و روس ها و پرتغالی ها و...  پس از تصرف سرزمین های نوظهور مانند قاره آمریکا و استرالیا و مهاجرت بسیاری از مردم آنها به اقصی نقاط جهان قبل از استقلال دادن به این کشورها اتحادیه هایی را تشکیل دادند تا منافع اقوام آنها را حفظ کنند مانند مثلا اتحادیه کشورهای فرانکوفون یا اتحادیه کشورهای انگلوساکسون در حالی که عموما در بسیاری از این کشورها ساکنان نه فرانسوی تبار بودند و نه انگلیسی تبار.

این در حالی است که مثلا امروزه حدود ده ملیون آذری ایرانی تبار در کشور آذربایجان زندگی می کنند یا صدها هزار ارمنی ایرانی تبار در ارمنستان و همچنین دیگر مناطق قفقاز و...

یا اینکه حتی مشاهده می کنیم در کشورهای همجوار ایران بسیاری از ایرانی تبارها زندگی می کنند که هنوز اصالت ایرانی بودن روی نام خانواده گی آنها هست.

مثلا شما اگر به کشور عمان سفر کنید می بینید که بسیاری از افراد مثلا از خانواده بلوچی هستند، که اصالتا ایرانی هستند و طبق برآورد ها چیزی حدود یک سوم اهالی عمان اصالتا ایرانی تبار می باشند.

یا حتی می بینیم در کشور آفریقایی زنجبار بسیاری ساکنین پسوند شیرازی را دارند که نشان می دهد اصالتا از منطقه شیراز یا فارس ایران هستند.

به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس یا عراق و سوریه و لبنان و ترکیه و افغانستان و شمال آفریقا و... سفر کنید می بینید که بسیاری افراد تبعه این کشورها می باشند اما نام خانوادگی شان نشان می دهد که اصالتا ایرانی می باشند.

شاید بتوان صدها مثال در این زمینه مطرح کرد که نشان می دهد ما اقوام زیادی را در کل منطقه داریم که همه ریشه ایرانی دارند اما پراکنده می باشند و امروزه بیش از پیش نیاز است که به سمت و سوی ایجاد نوعی اتحاد میان این اقوام برویم.

چون مساله آذربایجان این روزها بسیار داغ است بد نیست به این نکته اشاره کنم که آذری ها جزو اقوام ایرانی هستند و نه اقوام ترک (منظور از اقوام قبایل نیست) و از نظر تاریخی هم هیچ وقت آذری های ایرانی تبار متحد ترک های عثمانی نبودند و اتفاقا همیشه در حال جنگ و ستیز با ترکیه عثمانی بودند.

اما متاسفانه امروزه مشاهده می کنیم که سیاست ترک سازی در حال گسترش است و هویت اصلی مردم آذربایجان که ایرانی است در حال تحت الشعاع قرار گرفتن در این ترک سازی می باشد.

جالب اینکه این ترک سازی در حال گسترش حتی به سمت آسیای میانه و افغانستان و پاکستان و سوریه وعراق و شمال آفریقا و نیز می باشد، مساله ای که تعجب عالم و آدم را بر انگیخته.

بدیهی است اینجا چون ما ایرانی ها به دنبال اتحاد اقوام ایرانی نرفته ایم برخی از این خلاء سوء استفاده می کنند و واقعیت ها را معکوس و ترک سازی می کنند.

اگر اقوام و کشورهای وارث تمدن ایرانی با هم متحد شوند بدیهی است که می توانند دست در دست هم یک قدرت واحد در سطح جهانی ایجاد کنند و پشتیبان یکدیگر باشند و جوری نشود که برخی با ادعاهای مثلا پان ترکیسم و یا صهیونیسم و یا ... بتوانند میان اقوام ایرانی نفوذ کنند و میان آنها تفرقه ایجاد کنند.

قطعا اگر به این سمت نرویم دشمنان باز هم به فکر ایجاد تفرقه های بیشتر میان اقوام ایرانی خواهند بود و تا زمانی که ایران را نابود نکنند دست از توطئه بر نخواهند داشت وتنها راه نجات از این توطئه ها همگرایی همه اقوام ایرانی با یکدیگر است.