اسپوتنیک به نقل از مجله آمریکایی فارین افیرز می نویسد: برای اینکه واشنگتن بتواند حقوق بشر را به عنوان محور روابط خود با دیگران بسازد، باید بر اصلاحات داخلی حقوق بشر متمرکز شده و از پیگیری اقداماتی که ایالات متحده را از یک مدافع حقوق بشر به یک مجرم تبدیل کرده دور شود.
معاشقه ترامپ با رهبران اقتدارگرا، از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه گرفته تا رودریگو دوترته (فیلیپین)، ویکتور اوربان (مجارستان) و رجب طیب اردوغان (ترکیه) مخصوصاً برای حیثیت و اعتبار آمریکا ضرر داشته است. تا چه رسد به حمایت از محمد بن سلمان پس از ترور جمال خاشقجی و پشتیبانی از مداخله نظامی عربستان سعودی در جنگ داخلی وحشیانه در یمن. این یک میراث فاجعه بار است. و برای خلاص شدن از شر آن، بایدن باید تأکید ویژه ای بر حقوق زنان و جامعه دگرباشان جنسی داشته باشد. این قانون "قانون جهانی گنگ" را که مانع تخصیص بودجه آمریکا برای سازمان های غیر دولتی که مشاوره سقط جنین یا مراجعه به متخصصان سقط جنین را می دهند، لغو کرده است.
البته، در برخی زمینه ها، به استثنای رویکردهای یک جانبه ، ارزش دارد جنبه های خاصی از سیاست های ترامپ حفظ شود. ونزوئلا یکی از این موارد است. ترامپ علیه تخریب دموکراسی و نقض حقوق بشر در زمان رژیم نیکلاس مادورو صحبت کرده است. اما وی با افزودن تهدید به مداخله نظامی، متحدین بالقوه دموکراسی در آمریکای لاتین را برای واشنگتن بیگانه کرد. همچنین درست است که ترامپ سرکوبگری جمعیت اویغورها را توسط چین را به عنوان نسل کشی توصیف کرد. به نظر می رسد آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، این خط را ادامه دهد، اما وی برای جذب متحدین نیز تلاش خواهد کرد. به همین ترتیب، دولت بایدن باید در میانمار فعالیت کند.
در دوره دولت ترامپ، ساختاری که دفاع آمریکا از حقوق بشر در جهان بر آن بنا شده به شدت آسیب دید اما هنوز هم وجود دارد. اسناد قوانین شامل مجازات علیه کشورها و افراد خاص و گزارش های سالانه دفاع از حقوق بشر وسایل فعالیت این نهاد است. با این حال ، منبع اصلی قدرت آن سپاه دیپلمات های حرفه ای است. بر اساس گزارش سال 2020 سفیران سابق آمریکا ، نیکلاس برنز ، مارک گروسمن و مارسی رایس ، ترامپ دیپلمات های آمریکایی را "بدون حمایت و بودجه لازم برای نمایندگی موثر مردم آمریکا در خارج و واشنگتن" باقی گذاشته است. به این ترتیب ، اولین قدم برای بازگرداندن اعتماد به سیاست خارجی ایالات متحده باید احیای تقدم دیپلمات های حرفه ای در اجرای سیاست خارجی این کشور باشد.
دعوت از رهبران خارجی برای دیدار با بایدن در دفتر بیضی نشان از اولویت های حقوق بشر ایالات متحده است. برنامه بایدن برای برگزاری "نشست جهانی دموکراتیک" از اهمیت نمادین زیادی برخوردار است. رهبران کشورهای "نیمه دموکراتیک" یا "نیمه آزاد" ، مانند اوربان و اردوغان ، نباید به آن دعوت شوند. رهبران شیلی ، کاستاریکا ، اروگوئه در آمریکای لاتین؛ کره جنوبی و تایوان در آسیا ؛ بوتسوانا ، غنا ، نامیبیا و سنگال در آفریقا ؛ استونی ، لتونی و لیتوانی در اروپا ، برخی از کشورهای کوچک جزیره ای در اقیانوس آرام باید جای آنها را بگیرند.
تشویق و ترویج حقوق بشر یک بازی طولانی است و بعید به نظر می رسد که مستبدین امروز با تغییر سریع سیاست های ایالات متحده روبرو شوند. این امر اهمیت دارد که موضع گیری دولت باید در مورد حقوق بشر و دموکراسی یکی باشد. تمام بخشهای وزارت امور خارجه باید بدانند که حمایت از حقوق بشر از منابع اصلی قدرت نرم ایالات متحده است. برای موضع گیری حقوق بشر و دموکراسی برای دولت بایدن مهم است. رهبران خارجی وقتی پیام های گیج کننده ای از ایالات متحده در مورد نقض حقوق بشر وارد می شوند، بی تفاوت و بی شرمانه می شوند.
دکتر ، خودت را شفا بده
دولت بایدن باید مراقب استفاده از حقوق بشر به عنوان توجیهی برای مداخله نظامی باشد. در حقیقت ، استفاده از زور برای دفاع از حقوق بشر نتیجه مثبتی ندارد. به عنوان مثال ، مداخله در عراق باعث شد تا آمریکایی ها با نارضایتی به دنبال ترویج دموکراسی و حقوق بشر با توسل به زور و تفنگ باشند.
ایالات متحده باید برای جلب اعتماد از دست رفته تلاش کند. آنها باید دوباره وارد شورای حقوق بشر سازمان ملل شوند. بازگشت ایالات متحده به شورا و حمایت از متحدان دموکرات بهتر از واگذاری سخن به چین ، روسیه ، عربستان سعودی و سایر کشورهای استبدادی است.
ایالات متحده همچنین باید تعامل خود را با کمیسیون بین آمریکایی حقوق بشر ، که با سازمان ایالات متحده همکاری می کند ، از سر بگیرد. در سالهای اخیر ، این کمیسیون مورد حمله دولتهای چپ و راستگرا قرار گرفته است. دولت آمریكا تامین بودجه ای خود را پس از آن كه 9 سناتور جمهوری خواه به دروغ ادعا كردند که كمسیون به قانونی كردن سقط جنین كمك كرده بود ، قطع نمود. همانطور که متعاقباً گروهی از نمایندگان پیشین ایالات متحده در کمیسیون بین آمریکایی حقوق بشر اظهار داشتند ، کاهش بودجه "یک گام نادرست بود ، هم از نظر حقوق بین الملل و هم از نظر تعهد ما به دموکراسی و حقوق بشر. "
سرانجام ، باید فاحش ترین موارد نقض حقوق بشر بین المللی توسط خود ایالات متحده رسیدگی شود. گام می توانند روند بازیابی اعتماد و اعتبار آمریکا را آغاز کنند. گام اول – تعطیل زندان نظامی ایالات متحده در گوانتانامو است ، جایی که 40 زندانی متهم به تروریسم در آن باقی مانده اند. واشنگتن نمی تواند در مورد زندانیان سیاسی در هر کجای دنیا با کمال صراحت صحبت کند ، مادامی که به بازداشت افراد برای مدت نامشخصی - و بدون محاکمه ادامه دهد. با گذشت نزدیک به دو دهه، بازداشت شدگان گوانتانامو قرار است به دادگاه های فدرال منتقل شوند. کسانی که جرم آنها قابل اثبات نیست باید آزاد شوند.
دوم ، واشنگتن مدتهاست نگران خطر تعقیب مقامات آمریکایی در دادگاه کیفری بین المللی به دلیل شکنجه در افغانستان است. دادگاه کیفری بین المللی پرونده ها را در سطح ملی پیگیری نمی کند. بنابراین، مراحل قانونی این جرایم باید در ایالات متحده آغاز شود. همچنین ، بسیاری از 40 کشوری که زندان های مخفی آمریكا را در خود جای داده بودند و به سیا در دستگیری و بازجویی از افراد كمک می كردند ، بعداً شاهد افزایش موارد نقض حقوق بشر بودند. اگر واشنگتن می خواهد الگویی برای جهان باشد، اولین گام دولت بایدن در این راستا باید انتشار گزارش کامل كمیته اطلاعاتی مجلس سنا در این باره باشد.
بازگشت به آینده
دستورات واشنگتن و پیشنهادات قانونی واشنگتن برای کمک به مردم در رابطه با کووید-19 ، اصلاحات بهداشتی ، برابری نژادی ، حقوق زنان ، اصلاح عدالت کیفری و اصلاحات مهاجرت را می توان مثبت ارزیابی کرد. گام مهمی در جهت دستیابی به فرصت های برابر در کشور، تصویب یک بسته عظیم کمک ضد کووید-19 1.9 تریلیون دلاری در ماه مارس بود.
وظایف ممکن است طاقت فرسا به نظر برسند. اما تاریخ حقوق بشر در ایالات متحده نشان می دهد که چگونه پس از بحران های عمیق اصلاحات جاه طلبانه ای فرا رسیده بودند، از لغو برده داری پس از جنگ داخلی گرفته تا توانمندسازی زنان پس از جنگ جهانی اول. اگر امروز آمریکایی ها بر اختلافات سیاسی خود غلبه کنند ، حقوق بشر به ارزشی تبدیل می شود که جایگاه ایالات متحده آمریکا را در جهان تعریف و تأمین خواهد کرد.
مولفان: جان شاتاک - استاد سیاست خارجی در دانشکده فلچر در دانشگاه تافتس ، عضو ارشد مرکز سیاست حقوق بشر کار در مدرسه هاروارد کندی و دستیار سابق وزیر امور خارجه در امور دموکراسی ، حقوق بشر و روابط کار است.
کاترین سیکینک - استاد سیاست حقوق بشر و خانواده در مدرسه هاروارد کندی است.
