اسپوتنیک - اینکه دشمنان ایران اصرار داشته باشند که برنامه موشکی ایران و یا نفوذ ایران در منطقه و یا مسایل دیگر ایران را به پای میز مذاکره بکشانند شاید امری عجیب به نظر نیاید، به هر حال طبیعت دشمن این است که به دنبال خلع سلاح ما باشد، اما جای تعجب دارد که چرا برخی در داخل کشور با دشمن همراهی می کنند.
هر کارشناسی که مقداری سواد داشته باشد به خوبی می داند حتی مطرح کردن مسایلی مانند حقوق بشر و یا حقوق انسان و یا آزادی بیان همه بهانه است تا موضع و موقعیت کشور را در هرگونه مذاکرات و گفتگو های بین المللی تضعیف کنند وگرنه نه آمریکایی ها و نه اروپایی ها ارزشی برای حقوق بشر و یا حقوق انسان و یا آزادی بیان و یا ... در هیچ جای دنیا قایل نیستند.
نمونه اش همین اتفاقاتی است که امروزه در یمن رخ می دهد و مردم بی گناه یمن با سلاح های آمریکایی و اروپایی و اسرائیلی قتل عام می شوند و هیچ کس حرفی به میان نمی آورد.
نمونه دیگرش ماجرای بحرین است که فقط به دلیل اینکه مردم آن خواهان داشتن یک پارلمان و نماینده در آن پارلمان سالها است سرکوب می شوند .
نمونه دیگر آن همان ماجرای ترور معروف عدنان خاشقجی است که رسانه ای شد و چه بسا که صدها مورد مشابه امروزه در عربستان سعودی و یا حتی دیگر کشورها رخ می دهد که کسی از آن خبردار نمی شود ولی خوب چون عدنان خاشقجی یک شخصیت رسانه ای معروف بود ماجرا مقداری سر و صدا پیدا کرد و بعد بی هیچ نتیجه ای خاموش شد.
صدها نمونه دیگر هم می توان مطرح کرد که در جای جای جهان رخ داده و هیچ اهمیتی برای هیچ کدام از این کشورها ندارد.
به هر صورت، هر کارشناس ساده و یا حتی ابلهی می داند که دلیل اصرار بر محدود سازی برنامه های دفاعی ایران و نفوذ ایران در منطقه فقط به این دلیل می تواند باشد که دشمن تلاش دارد ماجراجویی ای بر علیه ایران انجام دهد و این موشک ها و متحدین ایران در منطقه مزاحم نقشه های شوم دشمن بر علیه ایران می باشد.
شاید رییس ستاد مشترک نیروهای مسلح اسرائیل ساده لوحی به خرج داد تا بحث طراحی و برنامه ریزی اسرائیل برای حمله به پانصد هدف داخل ایران را مطرح کند و شاید هم این نقشه ها سوخته و توسط مجامع اطلاعاتی ایران کشف شده و مجبور شده خودش اینها را مطرح کند، اما به هر حال این ماجرا نشان می دهد که چه توطئه هایی توسط دشمنان بر علیه ایران و ایرانیان طراحی می شود و جای تعجب دارد که چگونه برخی تصور می کنند با کوتاه آمدن در مقابل دشمنان ممکن است آنها از اجرای توطئه هایشان صرف نظر کنند.
آیا ماجراهایی مانند عراق و لیبی و ... نباید برای ما درس عبرت باشد.
شاید بسیاری ندانند که سرهنگ قذافی مرحوم زمانی حاضر شد همه تاسیسات هسته ای خود را بار بزند و به حساب خود به آمریکا بفرستد و همه تاسیسات موشکی لیبی را منهدم کند.
قذافی حتی برای اینکه اعتماد کشورهای غربی را به دست آورد به آنها اجازه داد بازرسان خود را به حساب لیبی به این کشور بفرستند تا هر جایی را که می خواهند بازرسی کنند و مطمئن شوند هیچ گونه تسلیحات کشتار جمعی و یا موشکی و یا تاسیسات هسته ای در لیبی وجود ندارد.
مضاف بر همه اینها وی به عنوان کمک به کمپین های انتخاباتی رهبران اروپایی ملیون ها دلار پول به حساب آنها واریز کرد تا دلشان با او باشد اما در نهایت دیدیم چه بر سر لیبی آمد.
همان هایی که در صورت رفتن قذافی و باز شدن دربهای کشور به مردم وعده بهشت داده بودند امروزه در هتل های آنچنانی اروپایی و عربی و آمریکایی بهترین زندگی ها را دارند و مردم لیبی را می بینیم چه بر سرشان آمده.
امروزه متاسفانه برخی در داخل ایران هستند که سازهایی مشابه سازهای همان ها را می زنند، البته آنهایی که در خارج کشور هستند و چنین سازهایی را می زنند باید معاف کنید چون تکلیفشان روشن است.
یکی میاید می گوید ای کاش ترامپ انتخاب می شد تا ایرانی ها را نابود می کرد و دیگری میاید و می گوید اصلا چرا با آمریکا و عربستان و اروپایی ها واسرائیل دشمنی می کنید.
مساله را جوری در اذهان جا می اندازند که انگار ما با دیگران دشمنی داریم و انگار آنها نیستند که با ملت ایران دشمنی دارند.
مگر همین خاندان اول سعودی دویست سال پیش نبود که به کربلا حمله کرد و همه شیعیان در این شهر را سر بریدند و تلاش داشت به ایران حمله کنند و سر ایرانی ها را ببرد.
آیا آن زمان جمهوری اسلامی در کار بود؟
مگر همین آمریکایی ها و انگلیسی ها نبودند که زمان مصدق، بر علیه ایرانی ها توطئه چیدند وبا کودتا او را سرنگون کردند؟
مگر همین انگلیسی ها نبودند که بیش از یک سوم جمعیت ایران را به گرسنگی کشاندند و جانشان را گرفتند وهمان رضا شاه که برخی امروزه سینه چاک او شده اند را کتف بسته از ایران بردند و تبعید کردند؟
همان مورخینی که درباره رضا شاه صحبت می کنند بد نیست بعضی وقت ها اشاره کنند که تبلیغات دشمن، مخصوصا انگلیسی ها و آمریکایی ها چه شرایطی را در ایران به وجود آورده بود و مردم را چگونه بر علیه رضا شاه شورانده بود و چگونه برخی گول رسانه های انگلیسی را خوردند و صف کشیده بودند تا انگلیسی ها به آنها برنج و گندم بدهند، غافل از اینکه انگلیسی ها آمده بودند تا دار و ندار آنها را ببرند.
اصلا چرا راه دور برویم، از همان هایی که خود را مدعی سلطنت طلبی می دانند سوال می کنم، مگر همین آمریکایی ها نبودند که حتی برای درمان سرطان هم به شاه اجازه ورود به آمریکا ندادند؟
آیا فراموش کردید شاه چه خوش خدمتی هایی به اروپایی ها کرد و برخی از همین کشورهای اروپایی را با پول ایران از ورشکستگی نجات داد، بعد چه شد؟
آیا به یاد دارید مانند همین روزها در به در شده بود و هیچ کدام حاضر نبودند او را راه بدهند؟
گویند "نیش عقرب نه از ره کین است اقتضای طبیعتش این است".
اگر شاه ایران مقداری تاریخ را مطالعه کرده بود شاید متوجه می شد با چه کسانی طرف است و چه قدر می تواند روی آنها حساب باز کند.
بد نیست درک کنید، آنها با جمهوری اسلامی مشکل ندارند، هر نظامی در ایران حاکم باشد فرقی ندارد، آنها با ملت ایران مشکل دارند.
حتی اگر ایران بیاید و مانند قذافی هرچه آنها می خواهند را قبول کند و در مقابل آنها تسلیم شود باز هم بهانه می آورند تا تحریم ها را بر ندارند چون هدف نهایی آنها نابودی ایران است و نه چیز دیگر.
بر اساس دکترین آنها کشور قدرتمندی از نظر شرایط ژئوپولیتیک مانند ایران که هر آنچه بخواهد در اختیار دارد نباید در منطقه خاورمیانه وجود داشته باشد.
نمونه ای که حد اقل همه به آن واقف هستند همین توافق هسته ای است که آنها امضا کردند اما از همان لحظه اعمال نکردند و هنوز هم بهانه های مختلف می آورند تا آن را اجرا نکنند.
باز هم اگر ایران بیاید و توافق هسته ای را لام تا کام اجرا کند، بهانه می آورند و به بهانه های مختلف حاضر نمی شوند که تعهدات خود را انجام دهند.
آن زمان که توافق هسته ای امضا شد و ما لام تا کام آن را اجرا کردیم بنده در یک مقاله در اسپوتنیک همین جمله را بیان کردم و گفتم که آنها بهانه تراشی می کنند تا به تعهدات خود عمل نکنند و بسیاری بنده را به بد بینی متهم کردند اما طی پنج شش سال اخیر دیدیم که از آقای اوباما گرفته تا ترامپ هیچ کدام تعهدات آمریکا را اجرا نکردند و امروزه تیم آقای بایدن که خودشان توافق هسته ای را امضا کرده اند چه بازی هایی در آورده اند تا به تعهدات آمریکا عمل نکنند.
به هر حال تجربه به ما نشان داده که یک ذره هم نمی شود به آمریکا و کشورهای اروپایی اطمینان کرد و هدف نهایی آمریکا تضعیف ایران و در نهایت حمله و نابودی و تجزیه آن و تبدیل آن به چیزی که امروزه در لیبی و یا عراق و یا افغانستان و یا ... مشاهده می کنیم است.
تا وقتی که ما ایرانی ها قدرت بازدارندگی داشته باشیم و مرزهای مجازی ما از خلیج همیشه فارس به دریای مدیترانه و دریای سرخ برسد می توانیم امید داشته باشیم که کسی جسارت نکند به ایران حمله کند اما همین که این ها را از دست بدهیم نقشه حمله با پانصد هدف در ایران اجرایی می شود و می بینیم که دیگر لاشخورها هم نقشه های مختلفی برای حمله به چندین هزار هدف در ایران کشیده اند و با هم آنها را عملیاتی خواهند کرد.
