اسپوتنیک با استناد به مجله آمریکایی فارین افرز می نویسد: فرانسیس فوکویاما دانشمند مشهور علوم سیاسی آمریکا در سال 2014 ، به انحطاط زندگی سیاسی ایالات متحده اشاره کرد. وی نوشت: "هیچ تضمینی نیست که وضعیت بدون تکان دادن بنیادی نظم سیاسی آمریکا عوض شود."
در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری سال 2016 ، به نظر می رسید که انجام چنین "تکان ها " امکان پذیراست. رأی دهندگان از هر دو طرف سیستم سیاسی آمریکا علیه دستگاه حاکم فاسد و خودمحور قیام کردند و به امید پاکسازی فضای سیاسی به رادیکال های خارج از گود (دونالد ترامپ و برنی سندرز) مراجعه کردند. این امر کافی بود تا ترامپ را در کاخ سفید روی کار بیاورند. اما داروهای پیشنها شده توسط عوامگرایان می توانستند اوضاع را بدتر، نه بهتر کنند. و اوضاع واقعاً با سرعت حیرت انگیزی شروع به خراب شدن کرد. اوج این روند حمله شورشیان به کاخ کنگره در واشنگتن در 6 ژانویه بود ، اقدامی سرکش و تشویق شده توسط رئیس جمهور ایالات متحده.
در همین حال ، گروه های نخبگان با نفوذ همچنان سیاست های دولت را در جهت منافع خود منحرف کرده و مشروعیت دولت را به طور کلی تضعیف می کنند. دو تحول جدید اوضاع را به طرز چشمگیری بدتر کرده است: فناوری های نوین ارتباطی به از بین رفتن بحث دموکراتیک کمک کرده اند ، و آنچه قبلاً اختلافات سیاسی میان جناح ها در کنگره بود ، به اختلاف نظر در مورد عضویت در یک گروه سیاسی خاص تبدیل شد.
اختلافات آشتی ناپذیر
برای چپگرایان، نخبگانی که از آنها متنفرند ، شرکتها و گروههای مربوط به سوخت فسیلی هستند ، بانکهای وال استریت - یعنی بزرگ اهداکنندگان جمهوریخواهانی هستند که پولشان برای محافظت از آنها در برابر حملات دموکرات ها کار می کرد. برای راستگرایان، نخبگانی که از آنها متنفرند ، سازمان دهندگان "قدرت فرهنگی" در هالیوود ، رسانه های گروهی اصلی ، دانشگاه ها و شرکت های بزرگی هستند که "ایدئولوژی سکولار" را مغایر با ارزش های سنتی مسیحی می دانند.
به طور کلی، سیستم کنترل و توازن قانون اساسی کار کرد: بوروکراسی و مقامات محلی به ترامپ اجازه ندادند که بدترین کار را انجام دهد. بارزترین نمونه تلاش ترامپ برای لغو نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 است. قوه قضائیه - غالباً به شکل قضات منصوب شده توسط خود ترامپ - از قبول دعوی قضایی ترامپ خودداری کرد. و برخی مقامات جمهوری خواه با ترامپ مخالفت قهرمانانه داشته اند.
یکی از مهمترین نواقص سیستم سیاسی آمریکا - موجودیت کالج انتخاباتی است. اما اکنون تغییراتی در قانون اساسی ایالات متحده برای لغو کالج انتخاباتی به سادگی در دستور کار نیست. جو بایدن رئیس جمهور جدید برای تصویب قوانینی حتی نسبتاً غیر بلند پروازانه به شانس و کاربرد تمام تجارب سیاسی خود احتیاج دارد. تغییرات ساختاری پیش بینی شده در بسته اصلاحات مجلس نمایندگان دموکرات ها تا حد زیادی از دسترس آنها دور خواهد ماند.
از حزب به کیش
یکی از عوامل موثر در قطبگرایی سیاسی عمیق و خطرناک در کشور ، فناوری های جدید بوده است که توانایی نهادهای موجود مانند رسانه ها یا خود دولت را در شکل دادن به آنچه مردم باور دارند، تضعیف می کند. براساس نظرسنجی اخیر کوینیپیاک ، امروز 77 درصد جمهوری خواهان معتقدند در انتخابات سال 2020 تقلب صورت گرفته است. ده ها میلیون نفر به ترامپ رأی دادند و همچنان از او حمایت می كنند زیرا معتقدند كه آنها دموکراسی را از حزب دموكرات كه انتخابات ریاست جمهوری را دزدیده است دفاع می كنند. قطع ارتباط ترامپ با توییتر و فیس بوک پس از حمله 6 ژانویه به کاپیتولی می تواند به عنوان یک واکنش اضطراری توجیه شود: تحریک به خشونت با حق آزادی بیان فرق دارد. اما در نهایت، شرکت های خصوصی حق ندارند به طور مستقل چنین تصمیمات مهم اجتماعی بگیرند. این یک اشتباه بزرگ از طرف دولت بود که اجازه داد این شرکت های خصوصی تا این حد قدرتمند شوند. افزایش دادن قدرت رقابتی شرکت های "میان افزار" قدرت سیستم های عامل را کاهش خواهد داد و این امر به کاربران امکان کنترل بهتر پیام ها را خواهد داد.
روند دوم ، که بطور قابل ملاحظه ای قطبگرایی کشور را افزایش داده است ، تغییر جهت بحث ها در مورد مسائل سیاسی به مبارزه بخاطر هویت احزاب سیاسی است. با تعمیق روان نژندی ها و خودمحوری های خود ترامپ ، حزب جمهوری خواه بیش از پیش شخصیتگرایی پیدا می کرد. این امر منجر به آن شد که این حزب از ارائه برنامه مبارزاتی خود در همایش ملی جمهوری خواهان در سال 2020 خودداری کند و به سادگی بیان کند که از هر آنچه ترامپ صلاح می داند پشتیبانی خواهد کرد.
طی سالهای ریاست جمهوری ترامپ، شکاف اجتماعی شدیدی بر اساس عوامل جغرافیایی و جمعیتی شکل گرفته است. این کشور به حومه و مناطق روستایی متعلق به دموکرات ها ("آبی") و حومه و شهرهای جمهوریخواه ("قرمز") تقسیم شده است. این جریان منعکس کننده تقسیم ارزشی است - شکافی که در بسیاری از کشورها غیر از ایالات متحده نیز وجود دارد.
بسیج علیه تبعیض بر اساس نژاد ، قومیت ، جنسیت یا گرایش جنسی ، برای برخی از چپ گرایان به خواسته های به رسمیت شناخته شدن گروه خود تبدیل شده است. اما در کل ، آمریکای "آبی" به اندازه "قرمز" یکپارچه نیست. در دوره ریاست جمهوری بایدن ، شکاف جدی میان جناح های حزب دموکرات امکان پذیر است که هرگز در بین جمهوری خواهان تحت ترامپ رخ نداده است.
کنگره تقسیم شده
معلوم نیست که کشور پس از مراسم تحلیف بایدن به کجا خواهد رفت. عدم اطمینان اصلی این است که چه اتفاقی در درون حزب جمهوری خواه رخ خواهد داد. پس از حمله به ساختمان کنگره در پایتخت ، تعدادی از جمهوری خواهان علناً از ترامپ جدا شدند. از نظر سیاسی ، ریاست جمهوری ترامپ مواضع سیاسی قویتری برای حزب جمهوری خواه به بار نیاورده است. اما ترامپ ممکن است با نشان دادن خود به عنوان شهیدی که همه چیز را برای کشورش فدا کرده ، در حزب همچنان در قدرت باقی بماند. حتی می شود تصور کرد که ترامپ و هواداران پر و پا قرصش سعی در حمله به آنچه دولت غیرقانونی بایدن می دانند، داشته باشند.
چگونگی وقوع حوادث در آمریکا در سالهای آینده پیامدهای عمیقی برای دموکراسی جهانی خواهد داشت. ترامپ به حاکمان اقتدارگرا مانند ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و شی جین پینگ رئیس جمهور چین یک هدیه بزرگ داد: ایالات متحده تقسیم شده و گرفتار مشکلات داخلی خود است و مخالف ایده های دموکراتیک خود می باشد. پیروزی بایدن در کاخ سفید و اکثریت نمادین دموکرات ها در کنگره برای بازیابی اعتبار بین المللی ایالات متحده کافی نیست: باید ترامپیسم را رد کرد و از همه ریشه ها و شاخه های آن مشروعیت زدایی نمود ، همانطور که در دهه 1950 با مک کارتیسم اتفاق افتاد. نخبگان مدافع نهادهای ملی باید اقتدار اخلاقی خود را بازیابی کنند. سرنوشت دموکراسی در ایالات متحده و از همه مهمتر ، کل مردم آمریکا به این امر بستگی دارد که آیا آنها از عهده این کار برخواهند آمد یا خیر.
دکتر فرانسیس فوکویاما کارمند علمی ارشد موسسه استنفورد کالیفرنیا و مدیر مرکز مطالعات دموکراسی ، توسعه سیاسی و حاکمیت قانون موسسه موسباکر است.
