البته دکتر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران هم در یک پیغام تویتری به این مساله اشاره کرد.
در حالی که بسیاری سرودن این شعر را در راستای اهداف آقای اردوغان برای احیای امپراتوری عثمانی تلقی کردند و برخی عوامل خائن جدایی طلب در ایران و آذربایجان به آن دامن زدند و آن را در راستای تلاش ترکیه برای جدایی بخش هایی از سرزمین ایران تلقی کردند، اما واقعیت امر این است که آذربایجان هیچ زمانی جزو امپراتوری عثمانی نبوده و ترکیه علیرغم نام اش هیچ وقت حاکم ترک های جهان نبوده، اگر به نقشه های تاریخی بنگریم می بینیم بیشترین بخش هایی که در اوج قدرت دولت عثمانی در تصرف این امپراتوری بودند همانا کشورهایی هستند که امروزه به عنوان کشورهای عربی شناخته می شوند وامروزه بیشترین زاویه را با ترکیه دارند.
بر عکس ترکیه که با یدک کشیدن عبارت "ترک" در نام خود مدعی نیابت از ترک تبارهای کل جهان است، رضا شاه نام ایران را به این دلیل برای کشور ایران به جای پرشیا انتخاب کرد که نماد وحدت و یکپارچگی همه اقوام ایرانی از فارس و لر و ترک و عرب و بلوچ و سیستانی و کرد و گرجی و آذری و مازنی و گیلکی و ارمنی و ترکمن و تاجیک و افغان و لک و تالشی و تات و باصری و آشوری و کلدانی وقشقایی و بختیاری وهزاره و باصری وپشتون و آسی و پامیری و زازایی و اچمی و پارت ای و ازبک و سریکالی و یغنایی وکمرازی و قزاق و ... باشد.
اگر قومی را جا انداختم فقط به دلیل تعداد زیاد اقوام ایران است.
به هر صورت اگر به تاریخ برگردیم حدود اقوام ایرانی که به هندو اروپایی نیز معروف هستند از قفقاز و اروپا گرفته تا هند و آفریقا امتداد دارد و اگر بنا باشد بر اساس تاریخ مدعی ای برای این حدود وجود داشته باشد ایرانی ها بر عثمانی ها مقدم تر هستند چون حدود دو هزار سال قبل از آنها کل این سرزمین ها جزو سرزمین های ایرانزمین بوده وخود ترکیه نیز بخشی از خاک ایران بوده.
به هر صورت این کار آقای اردوغان جرقه ای را در میان ایرانی ها زد که شاید مدت ها بود خاموش بود، و آن متحد کردن مجدد اقوام ایرانی.
در واقع اگر بخواهیم به این ماجرا از زاویه دیگری بنگریم می بینیم در صورتی که اقوام ایرانی مجددا با هم متحد شوند بسیاری از مشکلات منطقه و جهان حل و فصل می شود.
یعنی دیگر اختلافات فیما بین آذری ها و ارمنی ها معنی نخواهد داد چون با هم متحد خواهند بود و فرقی نمی کند شهروندان این کشورها کجا زندگی می کنند.
همچنین اختلافات میان کرد ها و ترک ها نیز معنی نخواهد داد چون باز هم اینها اگر با هم متحد باشند هیچ اختلاف حاکمیتی ای را با هم نخواهند داشت.
دیگر بحث اختلاف فیما بین عرب و عجم یا شیعه و سنی معنی نخواهد داد همچنین حتی بزرگترین چالش امروزه جهان یعنی مساله فلسطین نیز حل خواهد شد چون عرب ها و عبری ها می توانند در یک فضا با هم زندگی مسالمت آمیز داشته باشند.
به نظر می رسد در صورتی که همه به سمت و سوی احیای اتحادیه ای متشکل از همه اقوام ایرانی در منطقه برویم و مرزهای فیما بین را مرزهای مجازی بدانیم که شهروندان همه این کشورها بتوانند به راحتی در کل این اتحادیه تردد داشته و زندگی و کار کنند آنوقت بسیاری از مشکلات منطقه و جهان حل و فصل خواهد شد.
ویژگی مردمان ایرانزمین به صورت تاریخی در این بود که آزادی تبعیت از دین و مذهب و زبان و طایفه و فکر ... خود را داشتند و دارند.
اتحادیه ای که در آن همه شهروندان ایرانزمین آزاد باشند آنگونه که می خواهند بدون محدودیت قومی و مذهبی و طایفه ای و... زندگی کنند و کسی بر کس دیگری به جز در تقوا برتری نداشته باشد.
اگر اروپایی ها توانستند علیرغم همه اختلافات و جنگهای فیما بین چنین اتحادیه ای را ایجاد کنند چرا ما ایرانی ها نتوانیم؛ ما که اشتراکاتمان بسیار بیشتر از آنها است؟
طبیعتا در صورتی که بخواهیم به سمت و سوی احیای امپراتوری های قدیمی که تابع یک کشور می باشند و وابسته به یک قوم یا مذهب یا دین باشند برویم آنوقت تا ابد الدهر درگیری های منطقه ای ادامه خواهد داشت.
واقعیت تاریخی در این است که کل این محدوده که زمانی جزو ایرانزمین بوده باید مجددا متحد شود تا همه مشکلات منطقه حل شود و باید از آقای اردوغان تشکر کنیم که این امر را به همه یادآوری کرد.
