برنده کسی است که جسارت بیشتری دارد

زمانی نه چندان دور حریم لبنان جولانگاه هواپیماها و کشتی های نظامی اسرائیلی بود و هیچ کس تصور نمی کرد که روزی برسد لبنانی ها توان ایجاد موازنه بازدارندگی داشته باشند.

ارتش اسرائیل مجهز ترین تسلیحات جهان را در اختیار دارد در حالی که ارتش لبنان فقط تسلیحات اوراقی کشورهای اروپایی و آمریکا به دست اش می رسد.

اما حزب الله لبنان موفق شد با اقتدار و جسارت بالایی که داشت این موازنه بازدارندگی را ایجاد کند.

فرمول بسیار ساده بود "یکی بزنید دوتا می خورید".

اسرائیلی ها هیچ وقت هیچ قانون و قاعده ای را علیه مردم لبنان رعایت نمی کردند و از کودکان و زنان و افراد مسن و غیر مسلح گرفته تا بیمارستان ها و مدارس و حتی پناهگاه های رسمی سازمان ملل را هدف قرار می دادند، و جامعه بین المللی فقط نظاره گر بود، در حالی که لبنانی ها تلاش می کردند برای اینکه محکومیت بین المللی برایشان ایجاد نشود فقط به مواضع نظامی حمله کنند.

اما به یکباره مقاومت لبنان با فرمول جدیدی وارد شد.

اگر یک پایگاه نظامی را هدف قرار دهید ما دو پایگاه و یا شاید بیشتر شما را هدف قرار خواهیم داد.

یک منطقه مسکونی را هدف قرار دهید دو منطقه مسکونی درون سرزمین های اشغالی را هدف قرار خواهیم داد.

باز هم مجامع بین المللی هیچ واکنشی به حمله اسرائیل به مناطق مسکونی نشان نمی دادند اما حمله به مناطق مسکونی در اسرائیل را محکوم می کردند.

ولی برای حزب الله دیگر مهم نبود، مهم این بود که طرف مقابل پیغام را دریافت کند، و همین هم شد، اسرائیلی ها فهمیدند که معادله فرق کرده و دیگر نمی توانند بزنند و نخورند.

البته جنگ سی و سه روزه را نیز راه انداختند اما در نهایت مجبور شدند با التماس از حزب الله بخواهند که دیگر نزند و آنها هم نخواهند زد.

در اشل بزرگتر اگر به ماجرا نگاه کنیم زمانی که ایالات متحده شروع کرد به ایران فشار آوردن و ترامپ تحریم های کذایی خود را بر ایران تحمیل کرد، برخی شاید هنوز به یاد داشته باشند، که ماجرای هدف قراردادن کشتی ها در مقابل بندر فجریه رخ داد و بعد انصار الله یمن آرامکو را هدف قرار دادند.

وقتی آمریکایی ها دستور دادند انگلیسی ها یک کشتی ایرانی را در تنگه جبل الطارق توقیف کنند تنها راهکار این بود که سپاه پاسداران چند کشتی انگلیس را در خلیج فارس توقیف کرد، البته بعدها ظاهرا دستور آمد که یکی بس است و نیاز به چند تا نیست و بقیه را ول کردند.

بلافاصله کل به اصطلاح جامعه جهانی بسیج شد تا ایرانی ها را قانع کند که کوتاه بیایید و ما هم آمریکا را راضی خواهیم کرد کوتاه بیاید و با هم به یک راه حل برسیم.

همین که ایرانی ها کوتاه آمدند و خیال آمریکایی ها راحت شد شروع کردند دوباره تحریم های جدید تر اعمال کنند، اما جسارت نکردند به هیچ یک از پنج کشتی ای که با پرچم ایران به ونزولا می رفتند نزدیک شوند.

چون می دانستند واکنش ایران چه خواهد بود.

امروز پس از چند سال صبر ایرانی ها ملاحظه می کنند که کشورهای اروپایی باز دوباره ساز قبلی خود را علیه ایران کوک کرده اند.

شاید به این دلیل باشد که آنها تصور می کنند که ایرانی ها از آمدن آقای بایدن خیلی هول شده اند و شاید هم شرایط تغییر کند و به همین دلیل می خواهند بگویند ما هم هستیم و بیانیه پشت بیانیه برای ایرانی ها صادر می کنند.

تصور اینکه دست ایران بسته است و دست طرف مقابل پر است تصور بسیار اشتباهی می باشد.

آنهایی که در آمریکا تصور می کنند باید کار را از آنجایی که ترامپ تمام کرده شروع کنند تصور بسیار اشتباهی دارند.

دست ایران به هیچ وجه خالی نیست، بلکه پر پر هم هست.

برخی سیاستمداران ایرانی باور دارند که با آمدن بایدن ممکن است شرایط روابط با آمریکا فرق کند و به همین دلیل تلاش می کنند فضا را آرام کنند، اما این بدین معنا نیست که دست ایران خالی می باشد، ایرانی ها هنوز همه ابزارهای مورد نیاز خود را در اختیار دارند.

در مقابل این سیاست مداران هم سیاست مدارانی داخل ایران هستند که باور دارند تنها راهکار مقابله با آمریکا و کلا غرب این است که از همان راه بازدارندگی استفاده کرد.

اگر بنا باشد مردم ایران در فشار باشند کل منطقه و جهان باید در فشار باشد، در نهایت می خواهند چه کار کنند؟ به ایران حمله کنند؟

خوب آنها تلاش دارند زمانی که ایران ضعیف می شود به ایران حمله کنند بگذارید الأن که ایران قدرتمند است، حمله کنند تا ببینیم چه کار می توانند انجام دهند.

کافی است همین فردا ایرانی ها فقط مرزهای خود را باز کنند تا مهاجرین شرق آسیا به سمت اروپا سرازیر شوند.

مهاجرین که چیزی نیست، مواد مخدر و جرم و تروریسم نیز به اروپا گسیل پیدا می کند.

قرار نیست ایران تا ابد سدی رایگان برای اینها باشد.

آیا تصور می کنید اگر چند خمپاره به صورت مشقی در تنگه هرمز سقوط کند آنوقت دیگر کشتی ای در جهان وجود دارد که جسارت کند از این تنگه عبور کند یا اینکه شرکت های بیمه جسارت می کنند کشتی ها را بیمه کنند؟

آیا تصور می شود که ایران نمی تواند از دوستان خود در منطقه بخواهد به بهانه ای اسرائیل را هدف قرار دهند؟

در مورد کشورهای عرب حوزه خلیج فارس چی؟

آیا هنوز تصور می کنند که تسلیحات آمریکایی از آنها حمایت می کند؟

واقع بین باشید ایرانی ها هم توانش را دارند هم نشان دادند که جسارتش را دارند، هنوز فقط تصمیم سیاسی گرفته نشده است.

بدیهی است اگر آقای بایدن سر کار بیاید و وعده وعید هایش محقق نشود آنوقت دیگر دست آنهایی که به زور بازو اعتقاد دارند باز می شود و دیگر ایرانی ها راه دیگری را برای تعامل با غرب اتخاذ خواهند کرد.

قطعا آنوقت حرف آنهایی که باور دارند بازدارندگی با جسارت به دست میاید و سیاست ایران مبنی بر آن خواهد بود که اگر بنا باشد ملت ایران تحت فشار باشند کل جهان باید تحت فشار باشد تا همه بفهمند که یا همه درگیر هستند یا باید این گره را باز کنند.