بنیاد میراث فرهنگی (هریتیج فاندیشن) هر ساله شاخص قدرت نظامی ایالات متحده را منتشر می کند که ارزیابی سیاست دفاعی سال گذشته و فضای عملیاتی جهانی را ارائه می دهد. در این گزارش آمده است كه ارتش آمریكا مجبور بوده محدودیت های هزینه ای اعمال شده در سال 2011 ، هنگام تصویب قانون كنترل بودجه را متحمل شود.
سرهنگ دوم داكوتا وود، كارشناس ارشد برنامه های دفاعی در موسسه تحقیقات استراتژیك ، در خصوص این موضوع گفت: "طی 20 سال گذشته ، ایالات متحده بر مأموریت های ضد تروریستی متمرکز شده است، در حالی كه چین ، روسیه ، ایران و كره شمالی به سرعت فن آوری های مدرن و موثر را توسعه داده و سلاح های پیشرفته ایجاد کردند. ارتش ایالات متحده اکنون منابع کمی برای مقابله با بیش از یک تهدید در فاصله دور از نظر جغرافیایی نسبت به آمریکا و برای جایگزینی تجهیزات قدیمی و استقرار سیستم های جدید مانند هواپیماهای بدون سرنشین در اختیار دارد. آمریکایی ها به احتمال وقوع یک جنگ تمام عیار غیر هسته ای اعتقاد ندارند و نمی خواهند در تجهیز ارتش آماده برای چنین جنگی سرمایه گذاری کنند."
وضعیت قدرت نظامی ایالات متحده
تحلیلگران در محاسبه شاخص قدرت نظامی ایالات متحده از مقیاس پنج درجه ای برای ارزیابی تمام شاخه های ارتش ایالات متحده (به استثنای نیروی فضایی) استفاده می کنند. این مقیاس شامل درجه هایی مانند "بسیار قوی" ، "قوی" ، "متوسط" ، "ضعیف" و "بسیار ضعیف" است.
در این گزارش آمده است: "بر اساس شاخص 2021 ، ارتش ایالات متحده در حالت فعلی خود قادر به درگیری در یک اختلاف بزرگ منطقه ای است و در عین حال می تواند حضور خود را در جای دیگر حفظ کند و با کشورهای دیگر مشارکت نماید. با این حال، واشنگتن از توانایی کافی برای شرکت همزمان در دو درگیری عمده منطقه ای برخوردار نیست. ضعف متحدین اصلی نظامی نیز وضعیت را بدتر می کند."
در چند سال گذشته برخی پیشرفت ها صورت گرفته است ، اما اجرای برنامه های نوسازی همچنان آسیب می بیند. در مورد نیروی دریایی ایالات متحده ، ارزیابی آنها "متوسط با گرایش به ضعیف" به نظر می رسد. براساس گزارش بنیاد میراث فرهنگی ، "برای اصلاح این روند ، لازم است اطمینان حاصل شود که آمریکا دارای یک ناوگان عملیاتی با قدرت و توانایی های لازم برای مقابله با پیشرفت های نظامی روسیه و چین می باشد."
علاوه بر این، نیروی هوایی ایالات متحده نیز در این رتبه بندی درجه "میانگین" را دریافت کرد: "کمبود خلبان و کمبود زمان پرواز این خلبانان، توانایی نیروی هوایی ایالات متحده را برای انجام نبردهای هوایی با کیفیت کاهش می دهد."
به طور کلی، همانطور که در گزارش ذکر شده است ، "ارتش ایالات متحده در وضعیت فعلی خود فقط به درجه متوسط قادر به دفاع از منافع ملی آمریکا است".
منابع عمده تهدید
در روند محاسبه شاخص ، تحلیلگران بنیاد میراث فرهنگی بر بارزترین منابع تهدیدات تمرکز کردند. اینها چین ، روسیه و ایران و پس از آنها کره شمالی و گروههای تروریستی در خاورمیانه و افغانستان هستند.
در این گزارش خاطر نشان شده که هزینه های نظامی چین "بیش از 6 درصد در سال در حال رشد است ، در حالی که بودجه دفاعی ایالات متحده حتی با تورم همگام نیست ... اگر دشمنان ما برتری نظامی خود را نسبت به ما کسب کنند ، ما برای جبران به سالها وقت احتیاج داریم و تا آن زمان دیگر خیلی دیر خواهد بود."
گزارش شاخص قدرت نظامی آمریكا، پتانسیل چین را "مهیب" (بالاترین درجه در این مقیاس) ارزیابی کرده و آنرا تهدیدی "تهاجمی" دانسته است.
در همین حال، "روسیه همچنان تهدید اصلی به منافع آمریکا در اروپا و همچنین حاد ترین تهدید به ایالات متحده است "... با توجه به فعالیت های تبلیغاتی گسترده طرفدار روسیه در کشورهای اروپای شرقی ، حمایت جدایی طلبانه در اوکراین و تمرین های تحریک آمیز نظامی و مأموریت های آموزشی."
در این گزارش آمده است - مانند مورد چین - تهدیدی که روسیه ایجاد می کند "تهاجمی" است و این کشور از پتانسیل نظامی "مهیبی" برخوردار است.
در مورد ایران باید گفت که با توجه به "خصومت آشکار تهران با ایالات متحده و اسرائیل ، حمایت مالی آن از گروه های تروریستی مانند حزب الله ، ایران در ابعاد کامل، جدی ترین تهدید برای امنیت ایالات متحده ، متحدینش و منافع آنها در خاورمیانه بزرگ است". کارشناسان رفتار ایران را "تهاجمی" و پتانسیل آن را "در حال قدرت گرفتن" ارزیابی می کنند.
همچنین کره شمالی وجود دارد که نه تنها تهدیدی جدی برای امنیت متحدین ایالات متحده مانند کره جنوبی و ژاپن و همچنین پایگاه های آمریکایی در این کشورها و در جزیره گوام باقی مانده است، بلکه اقداماتی تحریک آمیز مانند آزمایش های هسته ای و موشکی و نیز حملات تاکتیکی به کره جنوبی انجام می دهد.
تقریباً 20 سال از حملات 11 سپتامبر می گذرد، اما "ناتوانی مقامات افغانستان در کنترل خاک کشورخود و تمایل پاکستان برای میزبانی و حمایت از گروه های تروریستی، فرصتی برای القاعده ، شبکه حقانی ، طالبان و شاخه های دولت اسلامی است "(گروه های تروریستی ممنوع در فدراسیون روسیه ) تا در مناطق شان فعالیت کنند." علاوه بر این ، این گروه ها تهدیدی برای سرزمین خود ایالات متحده محسوب می شوند و شاخه ها و سلول های وفادار به آنها هنوز در پی "سرنگونی دولت ها و تحمیل اسلام رادیکال در سوریه ، یمن ، عراق و کشورهای جنوب صحرای آفریقا" هستند.
این گزارش تأکید می کند که نقش رهبری در ناتو به نفع ایالات متحده است. داکوتا وود خاطرنشان می کند: "رویکرد تهاجمی ترامپ منجر به این واقعیت شده است که اگر در سال 2016 فقط 5 عضو ناتو 2٪ از تولید ناخالص داخلی خود را برای دفاع (ایالات متحده ، یونان ، انگلستان ، استونی و لهستان) هزینه کردند ، در سال 2020 تعداد چنین اعضای ناتو دو برابر شده است: ایالات متحده ، انگلستان ، یونان ، رومانی ، استونی ، لتونی ، لهستان ، لیتوانی ، فرانسه و نروژ. "
در مورد ترکیه ، این گزارش می گوید که پس از تلاش ناکام کودتا در سال 2016 ، 17500 افسر از ارتش ترکیه اخراج شدند و "امروز نیروهای مسلح ترکیه از دست دادن ژنرال ها و دریاسالارهای باتجربه و همچنین از کمبود حاد خلبانان رنج می برند. به عنوان مثال اخراج بیش از 300 خلبان F-16 به طور جدی این مشکل را تشدید کرده است. "
وود در پایان گفت: "ما دیپلماسی را ترجیح می دهیم ، رابطه ای مبتنی بر ارزش های مشترک. اما گاهی اوقات این یا آن کشور یا گروه یا رهبر به چنین "رویکرد نرم" واکنشی نشان نمی دهند. و اگرچه روشن است که آمریکایی ها از 20 سال اخبار بی پایان در مورد عملیات نظامی ایالات متحده در کشورهای دور خسته شده اند ، اما در چنین مواردی قدرت سخت نظامی - ما را قادر می سازد که افراد بد را از کارهای بد دور کنیم و از آمریکایی ها ، منافع آمریکا و دوستان آمریکا دفاع نمایم."
