مطلبی را از یکی از عزیزان دریافت کردم که دلم نیامد با خوانندگان در میان نگذارم.
امروزه در ایران با پدیده ای روبرو هستیم که طرف قیمت خونه اش میلیاردی شده ولی پول نداره سقفش رو ایزوگام کنه.....
ماشینش بالای 300 میلیونه ولی پول لنت و دیسک و قطعات نداره بده!!!
الان ما میلیاردر و میلیونرهای فقیر هستیم
پدیده ای نوظهور که شاید فقط در ایران رخ می دهد.
برخی تصور می کنند یک ماشین دارند قیمت اسمی اش بالاتر رفته پس پولشان بیشتر شده یا اینکه یک خانه دارند قیمت اسمی اش بالاتر رفته پس پولشان بیشتر شده.
همه دلشان خوش است.
در واقع روز به روز فقیر تر و بیچاره تر می شوند چون ارزش اسمی پولشان بالا رفته ولی ارزش واقعی دارایی شان پایین آمده.
شاید برخی متوجه ماجرا نشوند، چون تحصیلات اقتصادی نداشته باشند اما اگر بخواهم ماجرا را ساده تر بیان کنم باید بگویم شما تصور کنید ماهی پنج میلیون تومان درآمد دارید، حدود دو سه سال پیش این درآمد شما (با احتساب دلار 3000 تومانی) معادل یک هزار و هشتصد دلار بود، الان شده 180 دلار یعنی درآمد شما شده یک دهم.
در مقابل خانه و ماشین کالای مصرفی هستند که شاید به بهانه افزایش قیمت ارز قیمت شان بالا برود اما در نهایت شما مجبور به تغییر آن هستید و نمی توانید تا ابد نگه دارید.
وقتی که شما بخواهید ماشین یا خانه خود را بفروشید و تبدیل به احسن کنید متوجه می‌شوید که ای داد بیداد قبلا می توانستم با درآمد یکی دو سال خود ماشین را تبدیل به احسن کنم اما الآن ده سال باید کار کنم تا ماشینم تبدیل به احسن شود.
در مورد خانه که دیگر فراموش اش کنید.
حال با توجه به این شرایط تازه شما باید هزینه های خرید کالا را نیز محاسبه کنید.
قبلا شاید شما با درآمد پنج میلیون تومان می توانستید اگر خانه نداشتید حد اقل خانه ای اجاره کنید و ماهی یکی دو کیلو گوشت به راحتی خرید کنید، میوه، سبزیجات، برنج و...
الان با آن مبلغ حتی هزینه های اولیه را نمی توان تامین کرد چه رسد به اجاره خانه یا خرید خانه.
طبیعتا این ماجرا منجر می شود که امکان ازدواج جوانان نیز کم شود و بسیاری به سمت و سوی فساد کشیده شوند و حتی فساد در جامعه گسترش یابد.
همچنین برخی که نمی توانند هزینه های زندگی شان را تامین کنند اقدام به دزدی کنند تا هزینه های زندگی شان را تامین کنند و یا اینکه به سمت و سوی کارهای خلاف و کاذب روی بیاورند، امری که قطعا موجب ایجاد نا‌امنی در جامعه می شود.
کم کم حتی ایمان به دین در میان مردم تضعیف می شود.
اگر هم کسی بیاید و مردم را دعوت به راه راست کند حتی ممکن است مردم بر علیه او شاید شورش کنند.
شاید خیلی دیر باشد اما هیچ وقت پایان کار نیست.
باید یک فکر اساسی در باره شرایط اجتماعی کرد و تجربه های سابق که نشان داده موجب ایجاد شرایط بد تر می گردد را تغییر داد.
هر روز تعلل در حل مشکل مردم می تواند صدها روز ما را به عقب برگرداند.
