اسپوتنیک - آقای آکیرا میاواکی (Miyawaki Akira) در دهه ۷۰میلادی به ارزش درختان بومی پی برد و خواستار بازگرداندن فوری جنگلهای بومی به محیط زیست شد. به اعتقاد او اجلاس ۱۹۹۲ زمین در ریودوژانیرو برزیل شکست خورده و جز در موارد خیلی جزئی همچنان روند تخریب زمین ادامه یافته است.
آقای میاواکی درختان اطراف معابد، مقابر، و گورستانها در ژاپن را که بکر و دست نخورده بودند را مورد مطالعه قرار داد. درختانی مثل درختان بلوط آبی، بامبو، شاه بلوط ژاپنی و... . او متوجه شد که تنها این درختان، درختان بومی ژاپن از جنگل های اولیه هستند. همچنین متوجه شد که درختان سرو و کاج که تصور می شد بومی ژاپن هستند در حقیقت زمانی نه چندان دور برای تولید الوار به ژاپن وارد شده بودند و بومی ژاپن نیستند. در نتیجه آقای میاواکی متوجه شد که ساختار اکثر جنگل های ژاپنی از اصل خود دور شده و اصالت طبیعی خود را از دست داده اند.
طبق محاسبات او تنها شش صدم درصد از جنگل های ژاپن، جنگل های بومی بودند. جنگل های فعلی، طبق اصول جنگلکاری معمول ایجاد شده در برابر ناملایمات جوی ژاپن انعطاف پذیر نبوده و پوشش گیاهی مناسبی برای مقابله با حوادث و تغییرات آب و هوائی ژاپن نیستند.
با کمک علم گیاهی طبیعی بالقوه (PNV) ، یک روش مهندسی زیست محیطی برای بازگرداندن جنگلهای بومی تخریب شده ابداع کرد که تنها دانه های درختان بومی منطقه را بکار گرفت. این روش به روش میاواکی معروف و نامگذاری شد. با استفاده از این روش او به سرعت و با موفقیت جنگل های وسیعی در ۱۳۰۰ نقطه ژاپن و مناطق استوائی و اقیانوس آرام ایجاد نمود. بعضا این جنگلها همچون سپری در برابر بلایای طبیعی، یا حفاظت از محیط زیست و حتی حفاظت از منابع آبی نقش ایفا کردند. گهگاه این جنگلها با درختان همیشه سبز و برگ پهن، و گهگاه در قالب کمربند سبز ضد باد و توفان، در شهر و بندر و مناطق صنعتی ایجاد شدند.
گرچه اکثر کارشناسان معتقدند که ترمیم سریع یک جنگل در حال نابودی یا ساخت یک جنگل در خاک ضعیف و بیابانی غیر ممکن و یا بسیار دشوار است، ولی آقای میاواکی نشان داد که بازسازی سریع جنگل نابود شده با گونه های بومی و کاشت متراکم کاملا میسر است. آقای میاواکی با کمک بوم شناسی گیاهی محلی، از گونه هایی که نقش کلیدی دارند و یا نقش مکمل در جنگل دارند استفاده می کند. این گونه ها معمولا بین ۴۰ تا ۶۰ نوع گیاه می شوند که باید در یک محل کاشت شوند.
تا کنون در بیش از ۱۷۰۰ نقطه دنیا از جمله ۱۴۰۰ نقطه در ژاپن، چین، آمازون و بورنیو بطور مستقیم و یا با رهنمون های آقای میاواکی با این روش جنگلکاری شده است. ایشان شخصا در کاشت ۴۰ میلیون درخت بومی با کمک شرکتها و شهروندان برای احیای جنگل های نابود شده شرکت داشته اند.
اما آنچه که توجه خبرنگار اسپوتنیک را در این موضوع به خود جلب نمود، فعالیت یک شرکت ایرانی در زمینه درختکاری انبوه با درختان بومی به روش میاواکی بود، در همین راستا تصمیم گرفتیم تا با مدیرعامل شرکت مصالح سبز آپادانا، مهندس عیسی ترکمن که موفق به کسب گواهینامه از شرکت خدمات اکو سیستم افورست ایندیا جهت اجرای روش میاواکی در ایران شده‌اند، به گفت و گو بنشینیم.
لطفا ضمن معرفی خودتان بفرمایید چگونه با روش میاواکی آشنا شده و به نوعی وارد عرصه درختکاری انبوه شدید؟
من عیسی ترکمن مدیرعامل شرکت مصالح سبز آپادانا، متولد ۱۳۶۵، دارای تحصیلات لیسانس زمین شناسی و فوق لیسانس فسیل شناسی هستم. رشته تحصیلی بنده آنچنان با این روش درختکاری در یک زمینه نیست ولی بر حسب علاقه خود به محیط زیست به دنبال روش‌هایی برای درختکاری بودم که بتوان آنها را در ایران اجرا نمود. در پی مطالعات و تحقیقات فراوان از طریق یکی از دوستان خود در هندوستان با روش آقای میاواکی برای درختکاری آشنا شدم.
در توضیح کلی این روش باید خدمتتان عرض کنم که روش میاواکی یک نوع راهکار برای جنگل‌سازی پایدار است که توسط پرفسور میاواکی ابداع شده است. نزدیک به ۲۵ الی ۳۰ سال است که این روش در دنیا انجام می‌شود اما بنا به یکسری موانع بزرگ بر سر راه آن، از این روش به خوبی استقبال نمی‌شود. البته که این موانع تا حدودی توسط سیستم‌ها و حکومت‌ها ایجاد شده است و این روش منافع خیلی از دولت‌ها و بنیادها را زیر سوال می‌برد.
۱۸۰۰ نقطه در دنیا و در اکثر قاره‌ها روش میاواکی انجام شده است و حتی یک مورد شکست در استفاده از این روش وجود ندارد. در اکثر کشورهای اروپایی، آمریکا، کانادا، کشورهای آمریکای جنوبی و به صورت بیشتر در ژاپن، چین، هند و سه نقطه در ایران این روش مورد استفاده قرار گرفته است.
آیا محدودیتی از نظر جغرافیایی یا اقلیمی برای روش میاواکی وجود دارد؟
ما هیچ محدودیتی در انتخاب مکان جغرافیایی برای اجرای پروژه جنگلکاری به روش میاواکی نداریم و بنده به عنوان نماینده شرکت افورست ایندیا در ایران که تقریبا کل خاورمیانه را تحت پوشش فعالیت‌های خود قرار داده‌ایم، عرض میکنم که در خاورمیانه هیچ محدودیتی برای کاشت جنگل به روش میاواکی وجود ندارد. روند کار هم به این صورت است که درختان بومی در هر منطقه برای کاشت استفاده می‌شوند و هیچگونه محدودیتی نیز در نوع خاک و میزان آبدهی وجود ندارد؛ تنها یکسری آلودگی‌های محیط زیستی مانند آلودگی‌های نفتی، شیمیایی و ... در ایجاد جنگل به این روش محدودیت‌زا هستند.
جنگلکاری به روش میاواکی در چه نقاطی از ایران توسط شما انجام شده است؟
شرکت مصالح سبز کار ایجاد جنگل را از سال ۱۳۹۵ آغاز کرده و بنده در پروژه‌های جنگلکاری در بوئین زهرای قزوین، شرکت پتروشیمی در جزیره خارک و نیروی دریایی ایران در بندر جاسک شخصا حضور داشته‌ام.
تمامی پروژه‌های انجام شده توسط بنده خصوصی بوده و در نمایشگاه‌هایی که برگزار شده است، طرفین با یکدیگر آشنا شده‌اند. آشنایی با شرکت ما و آغاز پروژه‌های نیروی دریایی در بندر جاسک و شرکت پتروشیمی در جزیره خارک نیز بدین طریق صورت پذیرفت.
چه سختی‌ها و احیانا مشکلاتی بر سر راه شما در مسیر جنگلکاری در ایران وجود داشته و یا دارد؟
تاکنون من با هزینه‌های شخصی خود درباره این روش در ایران تبلیغ کرده‌ام و بسیاری از سیاستمداران مانند آقای روحانی و آقای جلیلی با بنده تماس گرفتند و قول‌های خوبی در خصوص همکاری به من دادند اما متاسفانه هیچکدام به ثمر نرسیدند و احساس من بر این است که دلیل این امر بنیادهای بزرگ اقتصادی هستند که با این روش به این دلیل که خیلی از مخارج مالی را کاهش می‌دهد و بسیاری از بیزنس‌های موجود در کشاورزی را حذف می‌کند، مخالفت می‌کنند.
