گزارش و تحلیل

حسودی بولتون و پمپئو نسبت به ظریف

© AP Photo / Joe Klamarحسودی بولتون و پمپئو نسبت به ظریف
حسودی بولتون و پمپئو نسبت به ظریف - اسپوتنیک ایران
اشتراک
بر کسی پوشیده نیست که ایالات متحده شعار حمایت از آزادی بیان را به دروغ یدک می کشد و خود بزرگترین تروریست رسانه ای در جهان می باشد که تاب شنیدن حرف مخالف را به هیچ وجه ندارد.

موارد بسیاری وجود دارد که آمریکایی ها هر بار کم آورده اند با رسانه ها بصورت دیکتاتور مانند برخورد کرده اند وفعالیت آنها را در ایالات متحده و یا حتی دیگر کشورها محدود کرده اند.

همین رفتار را آمریکایی ها نسبت به شخصیت های دیگر جهان هم دارند و خوب اخیرا هم همه می دانند دلیل اصلی تحریم آقای ظریف همین ماجرا بوده، اینکه آقای ظریف سخنور خوبی است و در میان آمریکایی ها نفوذ کلام زیادی دارد و می تواند ثابت کند سیاست مداران ایران به حق هستند و سیاست مداران آمریکا به نا حق.

علیرغم همه حرف و حدیث هایی که دوست و دشمن نسبت به آقای ظریف دارند و علیرغم همه مواضع شخصی ای که برخی دارند و ممکن است داشته باشند باید به این مساله توجه داشته باشیم که آقای ظریف فرمانده سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است و آمریکایی ها بخوبی متوجه هستند که نظام جمهوری اسلامی ایران دو بال اصلی برای مقابله با آنها دارد یکی بال نظامی که امروزه توسط سردار قاسم سلیمانی در سطح بین المللی هدایت می شود و دیگری بال سیاست خارجی که توسط دکتر ظریف هدایت می شود و برای اینکه ایران را از آن بالاها پایین بیاورند باید هر دو بال را هدف قرار دهند.

وقتی که از سیاست خارجی جمهوری اسلامی صحبت می کنیم منظور سیاست آقای هاشمی رفسنجانی و یا آقای خاتمی و یا آقای احمدی نژاد و یا آقای روحانی نیست بلکه سیاست 

دعوت پمپئو به ایران - اسپوتنیک ایران
گزارش و تحلیل
دعوت پمپئو به ایران!
نظام جمهوری اسلامی که توسط رهبری هدایت می شود و امروزه توانسته ایران را از همه چالش های چهل سال اخیر به سلامتی عبور دهد.

آمریکایی ها چند ماه پیش سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هدف قرار دادند و امروزه وزارت امور خارجه ایران و سیاست خارجی ایران را هدف قرار داده اند.

دلیل اصلی ای که آنها سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هدف تحریم خود قرار دادند این بود که بخوبی می دانند تا وقتی که این تشکیلات مقتدرانه در مقابل آنها ایستاده امکان سرنگونی نظام جمهوری اسلامی و یا حتی حمله به ایران وجود ندارد.

و شاید بهترین گواه را بتوان سرنگونی پهباد آمریکایی و توقیف کشتی انگلیسی دانست که در جای جای جهان منجر شد که همه در مقابل جسارت و توانمندی ایرانیان سر خم کنند.

می توان گفت همین ماجرا حتی منجر شده بسیاری از کشورها مانند امارات عربی متحده و عربستان سعودی و ... که تا همین چند هفته پیش حامی جنگ بر علیه ایران بودند تلاش کنند موضع خود نسبت به ایران را تغییر دهند و از راه مسالمت آمیز مشکلات خود با ایران را حل کنند.

وقتی که بحث راه مسالمت آمیز به میان می آید یعنی دیپلماسی، یعنی حوزه عملکرد آقای ظریف و یارانش.

توانمندی نظامی ایران حتی منجر شد که بسیاری از کشورهای اروپایی که روزی با یک اشاره آمریکا هر کاری حاضر بودند انجام دهند به قول معروف غلاف کنند و از همراهی با آمریکا در ماجراجویی بر علیه ایران خودداری نمایند.

از سوی دیگر بسیاری کشورهای دیگر از چین و روسیه گرفته تا حتی ترکیه و مردمان کشورهای اسلامی وحتی غیر اسلامی حساب دیگری روی ایران باز کردند.

بدیهی است که در این شرایط وقت دیپلماسی است و این وظیفه وزارت امور خارجه ایران است تا بتواند نتایج را درو کند وآمریکایی ها باید این بال را هدف قرار دهند.

واکنش بولتون به سخنان ظریف در ونزوئلا - اسپوتنیک ایران
واکنش بولتون به سخنان ظریف در ونزوئلا
دو بال اصلی اجرایی آقای ترامپ در ماجرای مقابله با ایران یعنی آقای مایک پمپئو و آقای جان بولتون تلاش های زیادی را انجام دادند تا بتوانند دیپلماسی ایران در سطح بین المللی را به چالش بکشند ومهار کنند اما همه تلاش های آنها در این زمینه ناکام ماند.

دیپلماسی ایران بخوبی توانسته بود که اینها را در همه مجامع بین المللی شکست دهد و وقتی که آقای ظریف به ایالات متحده سفر می کند و در خانه به آنها چندین گل می زند بدیهی است که اینها از حسادت به خود بپیچند.

آقای پمپئو به صراحت از اینکه آقای ظریف به ایالات متحده سفر می کند و با زبانی سلیس با رسانه های آمریکایی صحبت می کند و در جامعه آمریکایی تاثیر گذار می باشد اظهار نا رضایتی می کند و کار به جایی می رسد که التماس می کند رسانه های ایرانی با او مصاحبه کنند.

کاری که هیچ وزیر خارجه و یا مسئول کشوری سابقه نداشته انجام دهد، اما دیگر پمپئو چه کار کند که غیض اش را بترکاند؟

مشخص است که هم پمپئو و هم بولتون وطبیعتا ترامپ شدیدا تحت فشار بودند تا بتوانند به نوعی با آقای ظریف در مچ اندازی بین المللی رقابت کنند اما در همه مچ اندازی ها شکست خوردند و خوب مثل ماجرای بچه ها که در حین بازی از حسادت و از روی ناچاری و ناتوانی حاضر می شوند دست به هر کاری بزنند تشخیص دادند که تنها راه کار این است که با نامردی ظریف را از میدان بیرون کنند چون در میدان حریف او نیستند.

البته واکنش مجامع بین المللی بسیار جالب بود و تقریبا همه مجامع بین المللی رفتار نابردمندانه ایالات متحده را محکوم کردند.

اما شاید در داخل ایران باید از این ماجرا بهره برداری بهتری بشود که علیرغم همه اختلاف سلیقه ها وحدت و اقتدار ملی به نمایش در آید و همه جناح های سیاسی وفکری متوجه باشند که دشمن اول و اعظم ایران ایالات متحده است و تقویت و حمایت از فرمانده دیپلماسی خارجی ایران باید در اولویت قرار داشته باشد.

شاید برخی نسبت به شخص آقای ظریف و یا حتی سیاستی که در وزارت امور خارجه در پیش گرفته انتقاداتی داشته باشند اما این دلیل نمی شود که موضع نظام بخواهد به دلیل اختلافات سلیقه ای و یا جناحی در مقابل ایالات متحده تضعیف گردد.

امروزه اگر ایرانی ها توانسته اند با اقتدار بر علیه دشمنان قد علم کنند و اجازه ندهند کسی به سرزمینشان تعدی کند به این دلیل است که علیرغم همه فشارها و تهدید ها همه یکدست با هم بر علیه دشمن ایستادند و علیرغم همه فشارهای اقتصادی که مردم ایران با آن مواجه هستند اما اجازه ندادند که دشمن شاد شود.

ایرانی ها همه سختی ها را به جان خریدند تا عزت و اقتدار ملی شان حفظ شود واز سیاستمداران خود توقع دارند که در این شرایط از خود درایت به خرج دهند.

اقتدار ایران در وحدت ملی آن است و الان آمریکایی ها وحدت ملی ایرانی ها را نشانه گرفته اند، نباید این وحدت را بشکنیم، باید حواسمان خیلی جمع باشد.

 

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала