این ماجرا طی هفته گذشته بهانه ای بود برای بسیاری از تحلیل گران تا در مورد آن صحبت کنند.
برخی حتی کار را به جایی کشاندند که بخواهند رئیس جمهوری ایالات متحده را مورد انتقاد قرار دهند که چرا این کار را انجام نداد و این موضع وی را ترس و یا ضعف تلقی کردند.
اما نکته قابل تامل این است که علیرغم هیاهوی عظیمی که پشت سر آقای ترامپ قرار دارد و برخی تلاش می کنند تصویر فردی یک دنده و کله شق و بی مهابا از او ترسیم کنند اما این ماجرا نشان داد که آقای ترامپ در برخی موارد منطق هم سر اش می شود و علیرغم ظاهر سازی های مختلف وی همینجوری به جایگاه ریاست جمهوری نرسیده.
در حالی که برخی مشاورین آقای ترامپ چه داخلی چه خارجی به دنبال جنگ با ایران می باشند آقای ترامپ بخوبی می داند که هزینه چنین جنگی می تواند کمر اقتصاد آمریکا را بشکند و بر عکس اگر شرایط تشنج وجود داشته باشد می تواند به راحتی هر چه قدر می خواهد از عرب ها پول بگیرد.
احتمالا هم هزینه هواپیمای سرنگون شده را به حساب عربستان سعودی و یا امارات فاکتور کرده و زنگ زده که پول آن را سریع حواله کنند.
مدت ها بود که آمریکایی ها برای ایرانی ها شاخ و شانه می کشیدند و اظهار می داشتند که همه گزینه ها از جمله گزینه های نظامی روی میز است.
تا حدود یک ماه پیش هم ایران با استراتژی صبر خود از خود شکیبایی نشان داد اما از یکماه پیش ایران سیاست خود را از سیاست صبر به سیاست استراتژی رویارویی تغییر داد و مشاهده می کنیم که این استراتژی منجر شده ایالات متحده و همپیمانانش به خود بیایند که دیگر جایی برای تعارف وجود ندارد و به قول معروف خیلی پایشان را از گلیمشان جلوتر برده اند (ضرب المثل را خوب بلدم اما نمی خواهم از تعبیر عامیانه آن استفاده کنم).
آمریکایی ها مدت ها است که تلاش می کنند هم به سیستم های الکترونیکی دفاعی ایران نفوذ کنند وهم به نوعی توانمندی ایران را بررسی و به چالش بکشند و در بسیاری از موارد حتی تلاش می کنند با استفاده از پهباد های خود نقشه های ساختار دفاعی ایران را بررسی کنند و ببینند که ایرانی ها چه زمانی آنها را رصد می کنند و خوب طبیعتا متوجه شود که اگر هواپیماهایشان بخواهند وارد آسمان ایران شوند کجاها قابل رصد می باشند.
البته من با یکی از دوستان نظامی صحبت می کردم و وی می گفت همه تحرکات هواپیماها و پهباد های آمریکایی توسط ایران رصد می شود و در بسیاری از موارد ایرانی ها واکنشی نشان نمی دهند تا به نوعی تله برای دشمن بگذارند و برخی زمان ها واکنش نشان می دهند تا دشمن را به بیراهه بکشانند.
مدت ها بود که آمریکایی ها برای ایرانی ها شاخ و شانه می کشیدند و اظهار می داشتند که همه گزینه ها از جمله گزینه های نظامی روی میز است.
تا حدود یک ماه پیش هم ایران با استراتژی صبر خود از خود شکیبایی نشان داد اما از یکماه پیش ایران سیاست خود را از سیاست صبر به سیاست استراتژی رویارویی تغییر داد و مشاهده می کنیم که این استراتژی منجر شده ایالات متحده و همپیمانانش به خود بیایند که دیگر جایی برای تعارف وجود ندارد و به قول معروف خیلی پایشان را از گلیمشان جلوتر برده اند (ضرب المثل را خوب بلدم اما نمی خواهم از تعبیر عامیانه آن استفاده کنم).
آمریکایی ها مدت ها است که تلاش می کنند هم به سیستم های الکترونیکی دفاعی ایران نفوذ کنند وهم به نوعی توانمندی ایران را بررسی و به چالش بکشند و در بسیاری از موارد حتی تلاش می کنند با استفاده از پهباد های خود نقشه های ساختار دفاعی ایران را بررسی کنند و ببینند که ایرانی ها چه زمانی آنها را رصد می کنند و خوب طبیعتا متوجه شود که اگر هواپیماهایشان بخواهند وارد آسمان ایران شوند کجاها قابل رصد می باشند.
البته من با یکی از دوستان نظامی صحبت می کردم و وی می گفت همه تحرکات هواپیماها و پهباد های آمریکایی توسط ایران رصد می شود و در بسیاری از موارد ایرانی ها واکنشی نشان نمی دهند تا به نوعی تله برای دشمن بگذارند و برخی زمان ها واکنش نشان می دهند تا دشمن را به بیراهه بکشانند.
طبق گفته این دوست اینکه ایران تصمیم گرفته این پهباد را هدف قرار دهد یک پیام برای آمریکایی ها داشته و آن این بوده که ایران توانمندی آن را دارد که به مدرن ترین سیستم های الکترونیکی دشمن نفوذ کند و مدرن ترین تسلیحات دشمن خود را نابود کند و اگر ادعا می کند که برای مقابله آماده است به قول معروف خالی نمی بندد.
آمریکایی ها هم متوجه شدند که توانمندی ایران بسیار بالاتر از تصور آنها بوده و باید در همه محاسبات خود مجددا فکر کنند.
قطعا آقای ترامپ وقتی که بحث واکنش نشان دادن از طرف آمریکا نسبت به سرنگونی پهباد توسط مشاوران اش مطرح شد از گروه های مختلف تقاضا کرد تا نظرشان را در این باره اعلام کنند.
با توجه به اینکه ایران توانسته بود پهباد فوق مدرن آمریکایی را سرنگون کند قطعا احتمال اینکه بتواند هواپیماهای آمریکایی را نیز سرنگون کند بسیار زیاد بود.
قطعا احتمال اینکه ایران بخواهد نسبت به نیروهای آمریکایی مستقر در منطقه نیز واکنش نشان دهد نیز زیاد بود.
همچنین احتمال اینکه ایران بخواهد زیر بناهای اقتصادی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را نابود کند نیز بسیار زیاد بود.
مضاف بر این آقای ترامپ نمی توانست مساله امنیت اسرائیل در حالی که دوست و همپیمان اش نتانیاهو در حال مبارزه برای بقا است را نادیده بگیرد و خوب طبیعتا در صورتی که ایرانی ها آنطرف واکنش نشان می دادند هزینه برای ترامپ دو چندان می شد.
با توجه به همه این شرایط آقای ترامپ تشخیص داد که واکنش آمریکا در مقابل سرنگونی پهباد اش می تواند بسیار گران تر از آن تمام شود که هیچ واکنشی نشان ندهد.
همچنین مشاهده می کنیم که آمریکایی ها مجبور شده اند به قول معروف بحث گزینه نظامی را از روی میز بردارند و در مقابل امروزه ایران است که بحث گزینه نظامی را برای آمریکایی ها ومتحدینشان روی میز گذاشته.
به این دلایل می توان گفت مساله سرنگونی پهباد به نوعی نقطه عطفی در کل ماجرای کل کل خواندن آمریکایی ها برای ایرانی ها به حساب می آید وتصمیم ترامپ از روی منطقی بود که وی به آن باور دارد و مشخص است ایرانی ها بخوبی توانسته اند بفهمند که کدام منطق پاسخگوی لفاظی های آمریکا است.
بدیهی است که تصمیم ایرانی ها برای سرنگونی پهباد به نوعی وسیله ای بود برای جلوگیری از جنگ و یا ادامه تهدید های آمریکا بر علیه ایران.
آمریکایی ها هم متوجه شدند که توانمندی ایران بسیار بالاتر از تصور آنها بوده و باید در همه محاسبات خود مجددا فکر کنند.
قطعا آقای ترامپ وقتی که بحث واکنش نشان دادن از طرف آمریکا نسبت به سرنگونی پهباد توسط مشاوران اش مطرح شد از گروه های مختلف تقاضا کرد تا نظرشان را در این باره اعلام کنند.
با توجه به اینکه ایران توانسته بود پهباد فوق مدرن آمریکایی را سرنگون کند قطعا احتمال اینکه بتواند هواپیماهای آمریکایی را نیز سرنگون کند بسیار زیاد بود.
قطعا احتمال اینکه ایران بخواهد نسبت به نیروهای آمریکایی مستقر در منطقه نیز واکنش نشان دهد نیز زیاد بود.
همچنین احتمال اینکه ایران بخواهد زیر بناهای اقتصادی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را نابود کند نیز بسیار زیاد بود.
مضاف بر این آقای ترامپ نمی توانست مساله امنیت اسرائیل در حالی که دوست و همپیمان اش نتانیاهو در حال مبارزه برای بقا است را نادیده بگیرد و خوب طبیعتا در صورتی که ایرانی ها آنطرف واکنش نشان می دادند هزینه برای ترامپ دو چندان می شد.
با توجه به همه این شرایط آقای ترامپ تشخیص داد که واکنش آمریکا در مقابل سرنگونی پهباد اش می تواند بسیار گران تر از آن تمام شود که هیچ واکنشی نشان ندهد.
همچنین مشاهده می کنیم که آمریکایی ها مجبور شده اند به قول معروف بحث گزینه نظامی را از روی میز بردارند و در مقابل امروزه ایران است که بحث گزینه نظامی را برای آمریکایی ها ومتحدینشان روی میز گذاشته.
به این دلایل می توان گفت مساله سرنگونی پهباد به نوعی نقطه عطفی در کل ماجرای کل کل خواندن آمریکایی ها برای ایرانی ها به حساب می آید وتصمیم ترامپ از روی منطقی بود که وی به آن باور دارد و مشخص است ایرانی ها بخوبی توانسته اند بفهمند که کدام منطق پاسخگوی لفاظی های آمریکا است.
بدیهی است که تصمیم ایرانی ها برای سرنگونی پهباد به نوعی وسیله ای بود برای جلوگیری از جنگ و یا ادامه تهدید های آمریکا بر علیه ایران.
