گزارش و تحلیل

دایه های دلسوزتر از مادر برای افغان ها

© AFP 2023 / Atta Kenareدایه های دلسوزتر از مادر برای افغان ها
دایه های دلسوزتر از مادر برای افغان ها - اسپوتنیک ایران
اشتراک
پس از سخنان اخیر آقای عباس عراقچی معاون سیاسی وزارت خارجه ایران در مورد عذر خواهی از ادامه حضور شهروندان افغانستان در ایران برخی زمین و زمان را به هم دوختند که این حرف ها چه بود و این حرف ها را محکوم کردند وظاهرا جریان هنوز ادامه دارد.

اگر از منظر قومی بخواهیم به ماجرا نگاه کنیم افغان ها جزو اقوام ایرانی به حساب می آیند و ملت ایران و افغانستان از قدیم الایام یکی بودند و هستند.
اگر از منظر دینی و مذهبی هم بخواهیم به ماجرا نگاه کنیم مبنای نظام جمهوری بر اساس برادری میان همه مسلمانان است و به همین دلیل مرزهایی که توسط استعمار ساخته شده از نظر انقلاب اسلامی بی معنا می باشد.
از افغانستان گرفته تا لبنان همه مسلمانان به این باور رسیده اند که با هم یکی هستند و همه در یک جبهه قرار دارند.
البته ماجرا فقط به افغانستان تا لبنان محدود نمی شود بلکه به کل جهان اسلام گسترش می یابد.
به همین دلیل هم هست که خون افغانی ها و ایرانی ها و عراقی ها و سوری ها و لبنانی ها همه با هم امروزه در جبهه های نبرد حق بر علیه باطل عجین شده.
تا همین چند هفته پیش برخی رسانه ها انتقاد می کردند که چرا افغانی ها و عراقی ها به ایران آمدند و به سیل زدگان ایرانی کمک کردند.
جالب اینکه برخی از همین رسانه ها امروزه سنگ افغانی ها را به سینه می زنند و انتقاد می کنند که چرا معاون وزیر خارجه ایران چنین حرف هایی را مطرح کرده.
البته بنده در صدد توجیه صحبت های آقای عراقچی نیستم چون خودشان قطعا توان آن را دارند که پاسخ بدهند اما نکته قابل تامل این است که چگونه برخی مدعی دلسوزی برای مردم افغانستان شده اند.
شخصا باور دارم که بر اساس اعتقادات و باور های قومی و دینی خودمان باید شرایطی فراهم کنیم که حتی افغانی ها حق شناسنامه داشتن پیدا کنند ومانند دیگر شهروندان ایرانی حق و حقوق داشته باشند.
به هر حال اگر ایران امروز پذیرای حدود پنج ملیون افغانی چه به صورت رسمی چه به صورت غیر رسمی است به این دلیل می باشد که آمریکا و برخی کشورهای اروپایی به کشور آنها حمله کرده اند و این کشور را به نابودی کشانده اند.
اگر جنگی که آمریکایی ها ومتحدین شان در افغانستان راه انداختند نبود قطعا این مردم امروزه به راحتی در کشور خود زندگی می کردند و نیاز نداشتند در غربت با همه سختی ها بسازند.
قطعا بسیاری از مهاجرین افغان که در حال حاضر در ایران حضور دارند هدف اصلی شان ماندن در ایران نیست بلکه هدفشان عبور از ایران به سمت کشور های دیگر مخصوصا اروپایی و یا حتی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس است اما این ایران است که جلوی عبور آنها را می گیرد و آنها مجبور می شوند در ایران زندگی کنند.
همچنین طبق آمار و ارقام مجامع بین المللی از زمانی که آمریکایی ها افغانستان را اشغال کرده اند تا به حال تولید مواد مخدر در این کشور بیش از ده برابر شده.
امن ترین راه قاچاق مواد مخدر تولیدی تحت الحمایه های آمریکایی هم ایران می باشد.
تصور بنده بر این است که منظور آقای عراقچی از صحبت هایش در این راستا بود.
طبق همه قوانین ومقررات بین المللی مجامع بین المللی می بایست هم برای پذیرایی ایران از مهاجرین افغان و هم برای ماجرای مبارزه ایران با مواد مخدر هزینه هایی را به ایران تقدیم کنند، اما اینها تحریم های آمریکا را بهانه کرده اند تا هیچ کمکی به ایران نکنند.

امیدواری معاون سیاسی وزیر خارجه ایران به قهرمانی پرسپولیس + ویدئو - اسپوتنیک ایران
امیدواری عراقچی به قهرمانی پرسپولیس + ویدئو

البته این مجامع بین المللی مبالغی را که برای کمک به سیل زندگان ایرانی رصد شده بود را نیز مصادره کردند و حتی به سیل زدگان نیز رحم نکردند.
یعنی آقای عراقچی تلاش داشت گوشزد کند که اگر بنا است مجامع بین المللی به این روند کار خود ادامه دهند ایران مجبور می شود برخی از این تعهدات خود را نیز بکاهد.
یعنی شاید ایران از این پس جلوی مهاجرینی که می خواهند از ایران به دیگر کشورها عبور کنند را نگیرد و همچنین شاید دیگر فقط به مبارزه با قاچاق مواد مخدر به سمت ایران بپردازد.
بگذارید با آمار و ارقام صحبت کنیم.
فقط اتحادیه اروپا سالانه شش ملیارد دلار به ترکیه کمک می کند تا حدود 1.2 ملیون مهاجر سوری را در خاک خود نگه دارد و به اینها اجازه ندهد به سمت اروپا بروند.
همچنین کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل چیزی حدود نفری سیصد تا پانصد دلار در ماه باید بابت هر پناهنده رسمی در کشور میزبان هزینه می کند.
خوب اگر این ارقام را با تعداد مهاجرین افغان در ایران مقایسه کنیم یعنی حدود 3 ملیون مهاجر غیر رسمی و حدود دو ملیون مهاجر رسمی به به این معنا است که کشورهای اتحادیه اروپا و مجامع بین المللی بصورت میانگین باید حدود پانزده ملیارد دلار بابت پذیرایی افغانها وجلوگیری از عبور آنها از ایران در سال هزینه کنند.
اینها صدقه ای نیست که اروپایی ها بخواهند بابت این پناهندگان هزینه کنند بلکه حد اقل کاری است که اینها می توانند انجام دهند تا بخشی از بلاهایی که به دلیل سکوت وهمراهی آنها با آمریکا بر سر این ملت بد بخت آمده جبران کنند.
حال اگر بخواهیم به ماجرای مبارزه با مواد مخدر نیز اشاره کنیم این مجامع بین المللی طبق معاهدات بین المللی موظف هستند ملیارها دلار کمک های مالی و تجهیزاتی را به ایران بدهند تا بتواند به این مبارزه خود ادامه دهد.
یعنی ایرانی ها نباید به دنبال آن باشند که مثلا دوربین دید در شب را قاچاق کنند تا بتوانند در شب قاچاقچی ها را رصد کنند بلکه مجامع بین المللی خودشان باید این دوربین ها را با منت در اختیار ایران قرار دهند.
خوب اگر از این زاویه به ماجرا نگاه کنیم می بینیم که شاید حرف های آقای عراقچی مقداری تند بوده اما به نوعی می خواسته شرایطی را منعکس کند که ایران با آن مواجه می باشد و بدیهی است وقتی که این کمک ها به ایران نمی رسد خود ایران باید این هزینه ها را انجام دهد و بدیهی است در شرایطی که تحریم های مالی و بر ایران تحمیل می شود روا نیست که ایران این هزینه ها را از جیب انجام دهد و دیگر کشورها مشکلی نداشته باشند.
دلیل اینکه دیگران تلاش نمی کنند به حل مشکل ایران کمک کنند این است که آنها احساس نمی کنند که مشکلی دارند و اشتباه ایرانی ها در این است که همه مسئولیت ها را به بهانه های مختلف گردن خود گرفته اند.
اگر بنا باشد ایرانی ها تحت فشار باشند قطعا دیگران نیز باید تحت فشار باشند تا این فشارها بر همه تقسیم شود و اگر بنا باشد مشکل حل شود باید مشکل ایرانی ها هم حل شود.
دو طیف امروزه به آقای عراقچی حمله ور شده اند یکی طیف مخالفین دولت آقای روحانی و دیگری طیف دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران.
با توجه به اینکه غربی ها این سخنان را قبلا از زبان مسئولین ایرانی به اشکال مختلف شنیده بودند قطعا برای مقابله با آن برنامه ریزی های لازم را انجام داده بودند و به همین دلیل هم می بینیم که با استفاده از رسانه های خود حال چه شبکه های خبری و چه رسانه های اجتماعی فضای منفی ای را راه انداخته اند تا حکومت ایران را در موضع دفاعی قرار دهند.
متاسفانه برخی هم که ماجرای تصفیه حساب های سیاسی چشم شان را بسته متوجه نیستند که در جریان دشمن حرکت می کنند و در برخی شرایط منافع ملی بسیار مهم تر از منافع شخصی و یا جناحی می باشد.
اگر مجامع بین المللی واقعا دلواپس بحث حقوق انسان و مهاجران هستند بد نیست به شرایط چند صد هزار مهاجر آفریقایی و سوری و… که به سمت اروپا حرکت می کنند و به اشکال فجیع در کمپ ها نگهداری می شود و سپس اخراج می شوند و یا اینکه ایالات متحده که ارتش را با حق آتش برای مقابله با مهاجران به مرزهای مکسیک فرستاده توجه داشته باشند و غصه خواهران و برادران افغان ایرانی ها را نخورند چون ایرانی ها هیچوقت خواهران و برادران وهمسایگان خود را در مقابل گرگ ها قرار نمی دهند.
تنها چیزی را که می توان از این های و هوی نتیجه گرفت این است که اکثر اینهایی که سنگ افغانی ها را امروزه به سینه می زنند هیچ کدام واقعا دلسوز آنها ویا ایرانی ها نیستند.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала