او که به عنوان نخستین بانوی استندآپ کمدین معروف و مورد توجه واقع شده بود به رشته اصلی خود یعنی بازیگری تئاتر پرداخته است و از این بابت خوشحال است.
گزارشگر اسپوتنیک سئوالاتی در مورد جزئیات کار این بانوی بازیگر می پرسد.
اسپوتنیک: این روزها درگیر کار تئاتر هستید. کمی در مورد آن توضیح می دهید؟
بله این روزها درگیر تئاتر کمدی موزیکال "قحط الرجال" به کارگردانی و نویسندگی اقای "محمدرضا آزادفرد" هستم که در تماشاخانه "سنگلج" هر شب ساعت ۸ به روی صحنه می رود.
داستان کلی تئاتر "قحط الرجال" به این صورت است که شاه "قاجار" از دست می رود و میمیرد و همه پیگیر شاه جدید می شوند. رد خون شاهی گرفته می شود و قرعه به نام خانواده ای می افتد که سطح پایینی دارند. وقتی این مرد خانواده به سِمَت شاهی می رسد، ماجراهایی اتفاق می افتد و موقعیت های کمیک و خنده داری به وجود می آید که نتیجه نابلدی امور کشورداری این خانواده می باشد. البته کنار خنده، مقدار زیادی تفکر و تامل وجود دارد.
اسپوتنیک: بازیگران این کار چه کسانی هستند؟
مرد خانواده "مطرب مردک خان" نام دارد که بازیگری آن به عهده "حسین رفیعی" است. زن خانواده که زن دوم این مرد می شود، "مونس" نام دارد که من عهده دار نقش آفرینی آن هستم.
اسپوتنیک: کمی مورد سختی های این کار بگوئید؟
این کار قلم و نویسندگی خاصی دارد و ادبیات آن ادبیات قجری است و حفظ کردن متن و هماهنگی بازیگران با متن کار دشواری بود اما در نهایت میسر شد و کار خوبی از آب در آمد.
اسپوتنیک: جذابیت و تجربه کار قحط الرجال برای شما چیست؟
از جذابیت های این نمایش برای من ادبیات خاص آن بود. زبان و گویش قجری با ادبیات سنگین به همراه لهجه کرمانی برای من تجربه خوبی بود. ضمن اینکه نقش "مونس" به کلی از من دور بوده است. مونس ۱۵ سال از من بزرگتر است و کاملا از نظر شخصیت با من متفاوت است که تجربه آن برای من جذاب بوده است.
همچنین قدم گذاشتن بر روی صحنه تماشاخانه "سنگلج" برای من بسیار دل انگیز و خاطره انگیز بوده است چرا که بزرگان بسیاری بر روی این صحنه، تئاتر اجرا کردند که خاطرات خوبی را برای تاریخ تئاتر ایران رقم زدند. این تجربه همیشه در کارنامه هنری من خواهد ماند.
اسپوتنیک: استقبال مردم از تئاتر قحط الرجال چطور است؟
شکر خدا این کار با استقبال خوبی از سمت مردم روبرو شده است. همچنین بسیاری از هنرمندان و کارگردانان نیز این کار را تحسین کردند و شکر خدا کاری پرتماشاگر هر روز به روی صحنه می رود.
اسپوتنیک: این نمایش تا چه زمانی بر روی صحنه می رود؟
تا ۱۹ دی ماه هرشب این نمایش به روی صحنه می رود. البته روزهای شنبه به طور کلی تئاتر تعطیل است و به غیر از این روز هر شب بر روی صحنه هستیم.
اسپوتنیک: آیا این کار جزو اولین کار نمایشی شما محسوب می شود؟
خیر من تا بحال بواسطه رشته اصلیم در دانشگاه که نمایش است، کارهای زیادی را در دوران دانشجویی و پس از آن در ژانرهای کمدی و تراژدی بر روی صحنه بازی کرده ام. آخرین کار بزرگسال من که ۲ یا ۳ سال پیش انجام دادم، "هتل ایران" نوشته آقای "افشین هاشمی" بوده است. سال پیش نیز کار نمایش کودک به نام "درایبون" را بازی کردم.
از استندآپ کمدی تا بازیگری صحنه تئاتر
حدود یکسالی بود که من از بازی در کارهای بزرگسال دور بوده ام و دوباره با وقفه یکساله با این تئاتر کمدی موزیکال بازگشتم. از آنجا که رشته اصلی من نمایش است، من تعلق خاطر زیادی به صحنه احساس می کنم و فکر می کنم تئاتر برای من درمان است. من بر روی صحنه تئاتر احساس و هیجان خاصی دارم که این تجربه را هیچ صحنه دیگری به من نمی دهد. بازی کردن یک نقش از صفر تا صد و به جایی رساندن یک شخصیت کار پر جنجال و پر چالشی است که من آن را بسیار دوست دارم.
اسپوتنیک: آیا قصد دارید روند بازیگری در تئاتر را ادامه دهید؟
تئاتر همیشه به موازات زندگی من بوده است و هر از گاهی برگشت به آن موجب آرامش است. اما از فعالیت هایی که به واسطه آن شناخته شده ام، مانند استندآپ کمدی، مجری گری و گویندگی نیز غافل نخواهم ماند و بیشتر برای آن زمان می گذارم. ویدئو های استندآپ کمدی و اجراهای من نیز قطع نخواهد شد و آنها را نیز انجام می دهم.
من فکر می کنم در فضای هنری، کارهایی مانند استندآپ کمدی، بازیگری و گویندگی به هم مربوط هستند و آدم هایی وجود دارند که توانایی انجام همه این کارها را بطور همزمان دارند. من احساس می کنم که می توانم هم کارهایی مانند گویندگی و استند آپ کمدی را انجام دهم و هم گاهی دوست دارم که کار تئاتر انجام دهم.
