اسپوتنیک به نقل از شرکت استراتفور آمریکا در باره گرایش‌های اصلی سال 2019 می‌نویسد. آمریکا خط مشی درگیری با ایران را در پیش گرفته است. کمپین تحریم‌ها تحت رهبری ایالات متحده به اجرا گذاشته می‌شود، این کمپین به ایران آسیب می‌رساند، اما این امر منجر به سقوط دولت ایران نخواهد شد، اگر چه وضع اقتصاد کشور در طول زمان زیادی دشوار خواهد بود. ایالات متحده امیدوار است که تشدید تحریم‌ها ایران را به میز مذاکره بازبگرداند. اما کاری نمی‌شود. ایران به دلیل نزاع سیاسی داخلی خود شناخته شده است، اما احزاب کشور از سیاستهای معمول خود صرف نظر کرده و ثبات رژیم را در خط مقدم قرار می‌دهند.
ایران هر کاری که ممکن است برای مقابله با مخالفان خود انجام دهد، انجام خواهد داد، اما هنوز عملیات نظامی با سلاح‌های متعارف علیه خود را تحریک نخواهد کرد.
تهران به دنبال تحریم‌های غرب این وسوسه را پیدا خواهد کرد که علیه کشتی‌های آمریکا و متحدان آنها در خلیج فارس، به اعمل نگران کننده دست زده و احتمالاً به آزمایش موشک‌های بالستیک و یا از سرگیری کار در زمینه هسته ای خواهد پرداخت.
اما او این کار را تنها به عنوان آخرت انجام خواهد داد، زمانی که مطلقا ضروری است.
ایالات متحده متحدان منطقه ای را تقویت می‌کند
این اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی هستند. این کشورها به سرعت در طول دهه‌ها از بی اعتمادی و خصومت میان شان دوری جسته و شروع به هماهنگ کردن اقدامات خود علیه ایران در فضای مجازی، در اجرای تحریم‌ها و حتی در اعمال نظامی می‌کنند.
گروه دوم متحدان متشکل از کویت، عمان و قطر کمتر با یکدیگر همدست شده اند و کمتر آماده است تا علیه ایران سخت گیرانه عمل نماید. این کشورها ممکن است کمک‌های استراتژیک، دیپلماتیک و اقتصادی را به ایالات متحده در برخی از بحران‌های منطقه ای ارائه دهند.
گسترش تعامل بین آنها کمک خواهد کرد تا شدت تحریم‌های اعمال شده علیه قطر کاهش یابد، اما درگیری عمیق میان اعضای شورای همکاری خلیج فارس همچنان ادامه خواهد داشت.
عربستان سعودی در مرکز توجه
در سال 2019، عربستان سعودی باید کاری کند تا نگرانی‌های فزاینده ای در مورد شاهزاده محمد بن سلمان کاهش یابد. پس از کشته شدن جمال خاشقجی روزنامه نگارسعودی که در خارج از کشور زندگی می‌کرد، تمام اعمال شاهزاده توجه بیش از حد بالای جهانیان را به خود جلب می‌کند.
شاهزاده همچنان در خانواده سلطنتی سعودی موقعیت قوی دارد، اما موقعیت او هنوز به حمایت پدرش پادشاه سلمان بستگی دارد. در همین حال، مقاومت بدون سر و صدای خانواده سلطنتی همچنان افزایش می‌یابد.
بعضی از متحدان کلیدی ریاض کمک نظامی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی را به عربستان سعودی محدود می‌کنند، اما بعید است که مهمترین روابط تغییرات عمده ای داشته باشند. لکه قتل خشقجی در سال 2019 همچنان بر خانه سلطنتی سعودی باقی خواهد ماند. در پاسخ به افزایش قیمت نفت در سال 2018، عربستان ممکن است در اثر کاهش صادرات ایران، تولید نفت را افزایش دهد و اگر استراتژی کسب درآمد غیر نفتی موفق باشد، مقامات آن کشور، رژیم صرفه جویی را تضعیف خواهند کرد.
محتوای دیگ خروشان سوریه ممکن است بیرون برود
روسیه توسط درگیری در سوریه نفوذ خود را در خاورمیانه گسترش می‌دهد و از دستاوردهای خود و تجهیزات و اموال نظامی در سوریه دفاع خواهد کرد. مسکو تمایل زیادی برای وارد شدن به اختلاف مستقیم مسلحانه با ترکیه، ایالات متحده یا اسرائیل را ندارد.
ایران به شدت اقدام به حمایت از دمشق می‌کند، مخصوصا زمانی که با آنکارا و واشنگتن مقابله می‌کند. تهران برای تشکیل ا گروه خود در سوریه ادامه خواهد داد و این بدان معنی است که می‌خواهد اسرائیل را متوقف کند و حزب الله را تامین کند که برای متحد با نفوذ در لبنان همسایه است. اسرائیل سعی خواهد کرد که طرح‌های ایران را مختل کند، و از همان زمان کاری خواهد کرد تا از درگیری غیرمنتظره با روسیه اجتناب ورزد.
ترکیه و ایالات متحده به مخالفت با قدرت اسد ادامه خواهند داد. اما هر چند که دو کشور متحدان ناتو هستند، هر کدام از آنها اهداف خود را در سوریه دنبال می‌کند. ایالات متحده بر نابودی بقایای "دولت اسلامی" (ممنوعه در روسیه) در سوریه متمرکز شده است، اگر چه واشنگتن همچنین به دنبال تضعیف نفوذ تهران در این کشور به عنوان بخشی از استراتژی ضد ایرانی آن است.
مخالفت آمریکا با ایران تنش بین ایالات متحده و روسیه را ایجاد می‌کند. مسکو نمی‌تواند و نمی‌خواهد ایران را از سوریه بیرون کند. با وجود تلاش برای جبهه گیری زدایی در سوریه، بروز حادثه نظامی با شرکت شامل نیروهای مسلح ایالات متحده و روسیه هنوز هم امکان‌پذیر است.
نمی توان بعید دانست که در سال 2019 مناقشه نظامی با شرکت قدرت‌های بزرگ حاضر در سوریه صورت گیرد.
