خبرنگار آژانس اسپوتنیک این موضوع را در مصاحبه با دکتر فواد ایزدی استاد دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران مطرح کرد.
اسپوتنیک: هدف نهایی تشکیل "گروه اقدام ایران" چیست؟
برای اطمینان از این که دیدگاه کارکنان با چشم انداز پومپئو و وظایف دولت مطابقت دارد، باید آنها را به گونه ای سازماندهی کرد که از خط لازم در رابطه با سیاست های ایران پیروی کنند. در راس این گروه برایان هوک Brian Hook رئیس شعبه برنامه ریزی سیاسی وزارت امور خارجه قرار گرفته است. اکنون او این پست را ترک کرده و مشغول حل مسائل ایران شده است. او فرد طرفدار جان بولتون است؛ چند سال پیش او مشاور او بود. او یکی از چند کارمند معدود در وزارت امور خارجه است که از سیاست ترامپ خوشحال است.
هدف نهایی این سیاست، تغییر حکومت ایران است. این واقعیت که آنها تشکیل این گروه را در 65 سالگرد کودتای 1953 اعلام کردند، نشانه آن است که آنها معتقدند اگر آنها توانستند یک بار دولت ایران را سرنگون کنند، قادر خواهند بود دوباره این کار را انجام دهند.
اسپوتنیک: به نظر شما، تشکیل این گروه نشانه ای از تغییر سیاست خارجی آمریکا در رابطه با ایران به سوی سیاست تعویض رژیم ایران است؟
تشکیل این گروه، فرصتی برای مذاکرات فراهم می کرد، اما این حقیقت که آنها برای ریاست آن برایان هاوک را انتخاب کردند، مردی که مدتهاست نیروی محرک سیاست ایرانی ترامپ بود، نشان می دهد که آنها علاقه مند به تغییر حکومت هستند، زیرا برایان هوک هیچ وقت علاقه مند به دستیابی به توافق با ایران نبود. در حقیقت، ایالات متحده در چارچوب توافق هسته ای، نوعی توافق با ایران را داشت، اما آنها از آن خارج شدند. برایان هوک مسئول آن بود که ایالات متحده حتماً از توافق هسته ای خارج شود. معمولا در دیپلماسی، اگر طرفین در نتیجه مذاکرات به توافق برسند، آن را ترک نمی کنند و سعی دارند مشکلات دیگر را حل کنند. دولت ترامپ به شیوه ای دیگر عمل می کند — آنها نه تنها توافق نامه های جدیدی را امضا نمی کنند، بلکه بدون هیچ پایه و اساسی توافق نامه های موجود را ترک می کنند. این نشانه متناوب آن است که آنها واقعا به تعویض دولت ایران علاقه مند هستند.