از کتاب جالب مورخ فرانسوی Jean-Yves Le Naour با عنوان "جهاد 1914- 1918" منتشره در ماه نوامبر سال گذشته پیدا است که همانا برلین بود که به متحدین خود ایده برپایی جنگ مقدس مسلمانان را پیشنهاد کرد. "لو ناور" نوشت: در این مرحله از جنگ جهانی اول خطر قیام مسلمانان در سراسر جهان در پاریس، لندن و مسکو بسیار جدی تاقی می شد. ویلهلم دوم امپراتور آلمان در طول سفر خود به پایتخت عثمانی در سال 1898 خود را مدافع همه مسلمانان روی زمین اعلام کرد.
این مولف افزود: تاریخ همیشه توسط افرادی که در خدمت منافع بزرگ هستند آفریده می شود. آلمان خواهان پیوستن به امپراتوری عثمانی بود که موقعیت استراتژیک اش شامل امپراتوری روسیه در قفقاز و کانال سوئز بود که برلین می خواست آن را اشغال کند. علاوه بر این، جنگ مقدس برای این لازم بود تا انگلیس جلب شدن به شورش 100 میلیون نفر مسلمان ساکن در هند خنثی شود.
حمله با چاقو در قطاری در استرالیا
در زمینه سانسوری موجود در فرانسه، انگلیس و روسیه، فراخوان به جهاد در این کشورها گسترش پیدا نکرد. هر طوری شده این فراخوانی در فاصله 10 هزار کیلومتری از قسطنطنیه واکنش یافت: دو مرد مسلح به چاقو در استرالیا به یک قطار نفوذ کرده و به مسافران حمله نمودند.
این مورخ می نویسد: این اولین فراخوان به جهاد جهانی بود. سلطان از همه مسلمانان، هر کجا که باشند، دعوت کرد تا با هر گونه و امکان ممکن مبارزه کنند. هر جایی که باشند، آنها مجبور به حمله به بریتانیایی ها، فرانسوی ها و روس ها بودند. همان کلمات توسط پیشوای داعش (سازمان تروریستی ممنوع شده در فدراسیون روسیه) گفته شد: چاقو بگیرید!
شکست نظامی و جهاد غیر قابل فهم
همانطور که در جریان جنگ با ناپلئون در روسیه مشاهده شد، سربازان پاشا در برف 1.5 متری و سرمای 20 درجه ای به پیکار پرداختند. تنها دو سوم از آنها توانستند از کوه ها عبور کنند و در 2 ژانویه 1915 نیروهای روسی آنها را در نبرد "سریکمیش" شکست دادند. بدین سان علاقمندی به جهاد رو به کاهش گذاشت.
لو ناور می نویسد: "اگر عثمانی ها روس ها را شکست دادند و در ماه فوریه کانال سوئز را اشغال کردند، همه چیز کاملا متفاوت بود. با این وجود آنها هر دفعه با شکست مطلق مواجه می شدند. آنها را به جنگ مقدس با مسیحیان دعوت می کردند، اما نه با همه مسیحیان. دشمنان را انتخاب می کردند. در میان آنها آلمانی ها و اتریشی ها نبودند. این سردرگمی موجب آسیب های جانبی شد. آمریکایی ها تحت حمله قرار گرفتند، زیرا آنها را به جای انگلیسی ها می گرفتند. اتریشی ها از حلب اخراج شدند. از لحاظ عقیدتی همه چیز بسیار شکننده بود.
علاوه بر این در جنگ مقدس که آلمان آن را طرحریزی می کرده، یک اشتباه بزرگ وجود داشت: "آلمان معتقد بود که سلطان قسطنطنیه نوعی پاپ در اسلام است. در واقع، هیچ چیز از این نوع در اسلام وجود ندارد. هیچ پاپ در اسلام وجود ندارد. میان مؤمنین و خداوند هیچ واسطه ای وجود ندارد. علاوه بر این، سلطان هیچ تاثیری بر شیعیان نداشته و ندارد. تنها قدرتی که سلطان دارد قدرت دولتی است.
آلمان همه مسلمانان را متعصب های تاثیرپذیر می دانست
به اعقیده این نویسنده، این برخورد نسبت به اعراب به هیچ وجه در گذشته باقی نمانده است.
مورخ فرانسوی می نویسد: براین عقیده بودند که مسلمانان را می شد با تکان دادن پرچم سبز به سمت خود جذب کرد. ولی از واکنش مسلمانان می ترسیدند. بنابراین به آنها احترام می گذاشتند. برای آنها مساجد باز می کردند، غذای حلال را خدمت شان می دادند، امامان را دعوت می نمودند و جشن ها با غذاخوری را ترتیب می داندند.
تلاش ویلهلم دوم برای برپایی یک جنگ مقدس شکست خورد. امپراتور اشتباه کرد و سرنوشت جنگ جهانی اول در ترانشه های اروپا تعیین شد. با وجود این، طرحش بی اثر نماند.
این مورخ می نویسد: سال 1914 آغاز "جهادگرائی" اسلام بود. جهاد آلمانی سال 1914 جایگزین جهاد روسی 1918 شد: در مسکو، اسلام به عنوان حربه مبارزه بخاطر استقلال در مقابل امپریالیست ها می دانستند. در زمان ما حرکت ها در اسلام از خارج نبوده بلکه از داخل است. داعش تمام آثار جنگ مقدس را که در خارج از کشور طراحی شده باشد، حذف کرده است.
مورخ فرانسوی در پایان نوشت: در خاطره اعراب، فتح عثمانی نماد پایان عظمت عرب است. آنها دوره عثمانی را نادیده گرفته و بلافاصله به خلافت می روند و به عظمت اعراب می رسند، بدون این که یک کلمه در مورد سلطنت بگویند به قرن دوازدهم باز می گردند. این چیزی جزء اعمال تبلیغاتی شان نیست.
