بر عکس برخی تصورها هدف ایالات متحده این نیست که بر ثروت های خدادادی منطقه دست بیاندازد ونفت این منطقه را به ایالات متحده ببرد چون خود یکی از تولید کنندگان اصلی نفت در جهان است و آنقدر که نفت نیاز دارد تولید می کند، هدف اصلی ایالات متحده این است که رقبای اقتصادی آن یعنی کشورهای اوروپایی و شرق آسیا مدام دلهره دسترسی به نفت و انرژی داشته باشند و هر وقت که آمریکایی ها بخواهد بتواند این منبع انرژی آنها را قطع کند.
به این معنا که هدف آمریکایی ها ماننده همه برنامه های سیاسی و نظامی شان در مساله سلطه اقتصادی بر جهان خلاصه می شود و منافع ملی آمریکا که مقامات آن از آن صحبت می کند در همین مساله خلاصه شده.
خون سربازان آمریکایی باید برای تامین ثروت 1% ریخته وهزینه شود و مردم آمریکا باید شبانه روز برای تامین ثروت همان 1% دوندگی کنند، همه چیز از سیاست گرفته نا نیروهای مسلح باید در خدمت اقتصاد باشند.
در واقع همه اهداف و برنامه های ایالات متحده را می توان در همین یک جمله خلاصه کرد.
اخیرا نیز یکی از همان یک درصدی ها به جایگاه ریاست جمهوری ایالات متحده رسیده تا سنگ تمام بگذارد.
پس شکست طرح های ایجاد القاعده و طالبان و داعش و گروه های تروریستی به اصطلاح اسلامی دیگر برای برهم زدن منطقه ، آمریکایی ها به سمت نقشه دوم خود یعنی ایجاد کانتون کردی و ایجاد جنگ قومی روی آوردند، حال که این طرح آنها شکست خورده دست به کار شده اند تا با ایجاد یک ارتش وابسته به خود در شمال سوریه کلید تجزئه سوریه را بچرخانند و از این کانال وارد ماجرا گردند.
همه این کارها در زمانی اتفاق می افتد که کشورهای موثر در جریان سوریه یعنی روسیه — ایران و ترکیه تلاش دارند مشکل سوریه را بصورت مسالمت آمیز و از طریق گفتگو حل و فصل کنند.
بدیهی است که آمریکایی ها به هیچ وجه تمایل ندارند ماجرای سوریه به صورت مسالمت آمیز حل و فصل گردد و به این دلیل دست به کار شده اند تا طرح دیگری را پیاده کنند.
البته قطعا ایران — روسیه — ترکیه و دولت قانونی سوریه دست روی دست نخواهند گذاشت و همانگونه که قبلا نقشه های آمریکایی ها را نقش بر آب کردند این طرح آمریکا را نیز از بین خواهند برد، اما سوالی که اینجا مطرح است این می باشد که چرا آمریکایی ها دست از طرح های از پیش شکسته خود بر نمی دارند و هنوز هم بر ادامه خونریزی و جنگ اصرار دارند.
با اینکه بسیاری باور دارند که هدف آمریکایی ها حمایت از یهودی های اسرائیلی است اما مشخص است که همان یک درصد که بخش بزرگی از آنها نیز یهودی هستند حتی دلواپس یهودی های ساکن سرزمین های اشغالی نیستند و از این یهودیان به عنوان ابزاری برای محقق نمودن اهداف خود استفاده می کنند.
جالب اینکه قبل از دخالت آمریکا و غربی ها در ماجرا یهودی ها برای قرن ها بدون هیچ مشکلی در منطقه خاورمیانه مخصوصا ایران زندگی می کردند، اما امروزه شرایطی برای آنها پیش آمده که حتی امکان خروج راحت از سرزمین های اشغالی ویا تحرک درون این سرزمین ها را نداشته باشند.
آیا این خواسته ملت یهود می باشد؟
بدیهی است که نه، و بدیهی است که هدف محقق کردن منافع همان یک درصد بیش نیست حتی خون ملت یهود برای این یک درصد ارزش ندارد.
