زمانی که آقای ترامپ مجری تلوزیونی بود همیشه به عنوان سخنران منفور سعی می کرد توجه دیگران را جلب کند و پس از سخنرانی وی در سازمان ملل می توان گفت وی در حال ادامه دادن همان روش به عنوان رئیس جمهوری ایالات متحده می باشد مضاف بر این آقای ترامپ بگونه ای دروغ های مختلف را در سخنرانی های خود سرهم بندی می کرد که انگار طرفهای مقابل وی از هیچ چیز در جریانات جهانی بی اطلاع هستند.
در حالی که هیچ رئیس جمهوری و مقام رسمی از طرف ایران هیچوقت از طرف ایران تهدید به نابودی نظامی هیچ کشور و یا ملتی در جهان نکرده آقای ترامپ به صراحت در مقابل همه جهانیان ایستاد و تهدید به نابودی کره شمالی و استفاده از تسلیحات کشتار جمعی کرد.
درست است که برخی مقامات ایرانی در صحبت های خود گفته اند "اسرائیل باید نابود شود" اما هیچ وقت نگفته اند ایران می خواهد اسرائیل و یهودیان جهان را نابود کند، نابودی اسرائیل، طبق سخنان مقامات ایرانی، می تواند به اشکال مختلف باشد که یکی از آنها مثلا می تواند اجرای نوعی رفراندوم در سرزمین های مورد مناقشه برای تعیین سرنوشت باشد امری که مقام معظم رهبری بارها بر آن تاکید کرده.
آقای ترامپ در حالی ادعا کرد طی نه ماه اخیر که وی رئیس جمهوری بوده موفقیت های چشمگیری بر علیه داعش در عراق اتفاق افتاده وقصدش این بود که این موفقیت ها را به نام خود مصادره کند در حالی که همه جهانیان می دانند که روی زمین ایران و همپیمانان ایران بودند که در عراق داعش وتروریست ها را شکست دادند و اگر بنا بود که جهان منتظر ایالات متحده می ماند حالا حالاها قرار نبود کار داعش به اتمام برسد.
آقای ترامپ در حالی از القاعده و طالبان و… صحبت می کرد انگار این ایالات متحده نبوده که این گروه ها را ایجاد کرده واین گروه های تروریستی و اذناب آنها خود به خود بوجود آمده اند.
وقتی صحبت های وی به برجام رسید کاملا مشخص بود که جامعه جهانی با ایالات متحده و رئیس جمهوری آن مخالف است چرا که وی از جامعه جهانی می خواست با وی در برهم زدن برجام همکاری کنند.
آقای ترامپ در حالی صبحت های کهنه انتخاباتی خود در مورد برجام را تکرار می کرد که پس از ورود به کاخ سفید قطعا مشاورانش به وی اطلاع داده اند برجام یک توافق میان ایران و ایالات متحده نیست بلکه توافقی بین المللی است که علاوه بر پنج کشور دیگر سازمان ملل نیز پای آن را امضا کرده و در این شرایط خروج ایالات متحده از توافق برجام فقط به معنای خروج یکی از امضا کنندگان است ولی جامعه جهانی و ایران می توانند به اجرای توافق برجام ادامه دهند و این ایالات متحده خواهد بود که به کنار خواهد رفت.
البته می شد بخوبی از لحن صحبت های وی متوجه شد که هم تحت تاثیر آقای نتایاهو قرار گرفته و هم اینکه غیض اینکه نمی تواند خواسته خود را اجرا کند سرتاپایش را گرفته.
صحبت های آقای ترامپ در مورد سوریه نیز مملوء از نفرت و کینه بود و طی اشتباهات کلامی خود به جای حمایت از دولت مشروع که توسط سازمان ملل مورد پذیرش است از تروریست ها حمایت می کرد.
وی در حالی ادعای گسترش دمکراسی در جهان را می کرد که افتخار می کرد در اجلاسی در عربستان سعودی که بویی از دمکراسی از آن شنیده نمی شود شرکت کرده، و در مقابل پنجاه رهبر از کشورهای اسلامی سخنرانی نموده اما هیچ اشاره ای نکرد که چند تای این پنجاه رهبر بر اساس یک انتخابات دمکراتیک به مقام خود رسیده اند.
البته قطعا متوجه بود که اکثریت حاضرین مانند خود آقای ترامپ فقط برای دریافت حق حساب خود و وصول چک های معوقه عربستان در این اجلاس حضور پیدا کرده اند نه برای حمایت از طرح های آقای ترامپ و شاید بتوان اولین نمونه شکست این اجلاس را در ماجرای اختلاف میان برخی کشورهای عربی و قطر یافت که عربستان ادعا کرد همه حاضرین در این اجلاس از موضع آن حمایت می کنند اما در نهایت مشخص شد فقط چهار کشور در محور عربستان قرار دارند.
خود آقای ترامپ در شرایطی در ایالات متحده به عنوان رئیس جمهوری انتخاب شد که بیش از چهار ملیون آمریکایی به رقیب او رای داده بودند و وی با استفاده از سیستم الکترال که نوعی سهمیه بندی حکومتی است به کرسی ریاست جمهوری رسید.
آقای ترامپ پشت تریبون سازمان ملل به جای اینکه از صلح و امنیت و آرامش نوید دهد از جنگ و خشونت و کشتار صحبت کرد و به جهانیان یادآوری کرد که برای زنده نگاه داشتن کارخانه های اسلحه سازی ایالات متحده طی هفتاد سال اخیر جهان یک روز بدون جنگ و خونریزی به خود ندیده.
اگر بخواهیم خلاصه کنیم می توانیم بگوییم سخنرانی رئیس جمهوری ایالات متحده یک سخنرانی مملوء از نفرت و خشونت بود که نتیجه اش همین تروریسم و جنگ هایی است که در سرتاسر جهان شاهد آن هستیم.
جنگ ها ونفرت ها و خشونت هایی که جهانیان تلاش دارند از آن دوری کنند و سازمان ملل برای این هدف تشکیل شده در حالی که برخی مانند آقای ترامپ تلاش دارند این کینه و نفرت را زنده نگاه دارند.
