گزارش و تحلیل

راه طولانی بسوی نفت ایران: نفتگران روسی می‌توانند در ایران به چه چیز دسترسی پیدا کنند. قسمت اول

© Fotolia / Sergiy Serdyukایران امیدوار جلب صدها میلیارد دلار سرمایه از طریق مدل جدیدی قراردادهای نفتی است
ایران امیدوار جلب صدها میلیارد دلار سرمایه از طریق مدل جدیدی قراردادهای نفتی است - اسپوتنیک ایران
اشتراک
شرکت های نفت و گاز روسیه با وجود تجربه سخت کار در ایران می‌توانند در استخراج مواد هیدرو کربنی 20 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کنند.

ذخایر هنگفت نفت و گاز ارزان و نبود رقابت در ایران این شرکت ها را بسوی خود جذب می‌کند هر چند که شرایط همکاری در این کشور هنوز هم مشخص نیست. تحلیلگران انتظار دارند که بازیگران با نفوذ روسی بتوانند در آینده نزدیک به عقد قراردادها در ایران نزدیک شوند

بیش از 15 سال است که شرکت های روسی تلاش می‌کنند به نفت ایرانی دسترسی پیدا کنند. در این هنگام بسیاری از آن‌ها توانستند در مورد چند معدن توافقنامه نیات را به امضا برسانند

لوک اویل اولین شرکت روسی بود که توانسته است نه روی کاغذ بلکه به صورت واقعی وارد پروژه ایرانی شود. این شرکت به اتفاق شرکت «استات اویل» نروژ در 2003 کنسرسیومی ویژه تجسس نفت در ناحیه اناران را ایجاد کرد. در 2005 این شرکت اعلام کرد که میدان بزرگ نفتی آذر دارای بیش از 2 میلیارد بشکه نفت را کشف کرده است.

ولی در 2007 این شرکت به ناچار پروژه خود را در ایران منجمد کرد و علت این کار اعمال تحریمات آمریکایی علیه ایران بود که میزان سرمایه‌گذاری در ایران را تا 20 میلیون دلار محدود کرد. توضیح این تحریمات برنامه هسته ای ایران بود. در 2009 لوکویل از این کنسرن خارج شد.

آن وقت شرکت «گاز پروم نفت» تلاش کرد در آن میدان دارای چشم انداز جای «لوک اویل» را بگیرد. این شرکت تحریمات آمریکایی را نادیده گرفت. حتی در 2009 این شرکت به توافق مقدماتی در باره معدن شنگوله رسید که حجم آن 2 میلیارد بشکه نفت برآورد شده بود و در اناران قرار دارد.

ولی در اوت 2010 ایران با اشاره به اینکه «پیاده کردن این پروژه بیش از حد طولانی شد» قرارداد خود با «گاز پروم نفت» در مورد معدن آذر را پاره کرد و در نتیجه میدان آذر به کنسرسیوم شرکت های محلی واگزار شد.

«تات نفت» روسیه هم برای استخراج نفت در ایران سعی و کوشش کرد و در 2002 مطابق توافقنامه حاصل شده با پژوهشگاه صنعت نفت ایران RIPI فناوری بازدهی نفت در میدان کوپال را مورد آزمایش قرار داده بود. در 2005 آن شرکت همران با بیناد مستضعفان واحد مشترک «پارس تات» را تشکیل داد و اعلام شد که این شرکت در مناقصه های وزارت نفت ایران سهم خواهد گرفت ولی خبری از انعقاد قرارداد نبود.

بنا به برآورد های متفاوت، «گازپروم» برای تهیه مقدمات راه اندازی فاز اول و دوم میدان پارس جنوبی که بزرگترین معدن گاز در جهان است در 1999 میلادی از 100 الی 150 میلیون دلار را سرمایه‌گذاری کرد. با این همه این شرکت تصمیم گرفت در مراحل بعدی این پروژه شرکت نکند.

ادامه دارد

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала