در تاجیکستان توجه خاصی به شرکت کنندگان در جنگ جهانی دوم می شود. تعداد آنها در کشور بسیار کم است. در جمهوری تاجیکستان مطابق با اطلاعات رسمی ، کمی بیش از 400 جنگدیده که در جبهه های جنگ جهانی دوم جنگیدند در قید حیات هستند. عالم فصح الدینوف خبرنگار « اسپوتنیک» در باره آنها و سورپریزهای جالبی که مقامات تاجیکستان برای آنها تهیه دیدند از دوشنبه گزارش می دهد.
راه جنگی لئوکادیا کوفتون از جنگل های بلاروسی شروع شد. او در سن 14 سالگی در دسته پارتیزان ها به عنوان عامل سرویس مخفی انجام وظیفه می کرد. بعدا او را به دسته مسلسلچی ها منتقل کردند. لئوکادیا کوفتون روز پیروزی را در اوکراین جشن گرفت.
— در سالهای جنگ من در دسته پارتیزان ها بودم و با شروع از بلاروسی پیاده بریانسک و اسمولنسک را پشت سر گذاشتیم. 9 ماه مه سال 1945 هنوز در مقابل چشمانم است. فریادهای شادی، سر و صدا، رقص و پایکوبی، خواندن سرود، ترانه. همه به خیابان ریختیم و شنیدیم که گفته شد جنگ به پایان رسید. به این شکل از روز پیروزی استقبال کردیم.
تعداد جنگ دیدگان در تاجیکستان متأسفانه با گذشت هر سال کاهش می یابد. دو سال پیش 810 جبهه دیده در کشور بودند و حالا 449 نفر. غفور شرماتوف مدیر گروه اجتماعی « خاطره» در تاجیکستان برای رادیو « اسپوتنیک» در باره 55 نفر از ساکنان دوشنبه تعریف کرد.
— ما احساس تأسف می کنیم که از تعداد جنگ دیدگانی که در پارک و میدان پیروزی برای شرکت در مراسم جشن جمع می شدند کاهش یافته است. باید بگویم که اکنون 55 جنگ دیده جنگ جهانی دوم در دوشنبه در قید حیات هستند. اگر قبلا آنها با دشمن می جنگیدند، اکنون برای زنده ماندن مبارزه می کنند تا ما بتوانیم از شنیدن حکایت های آنها در باره جنگ بهره مند بشویم.
در تاجیکستان، برخورد نسبت به برگزاری جشن پیروزی طی 25 سال پس از فروپاشی اتحاد شوروی تغییر نکرده است. « روز پیروزی» در تاجیکستان مثل گذشته یکی از جشن های اصلی در کشور است. مهمترین قهرمانان آن، جنگ دیدگان هستند. اکنون جوانترین آنها 90 سال دارد و مسن ترین آنها 117 سال. دولت از آنها حمایت می کند و به مناسبت روز 9 ماه مه بطور سنتی سورپریزهای شایسته ای برای آنها آماده می کند.
والی سایورابکوف معاون رئیس اتحادیه جنگ دیدگان « جنگ و کار» جمهوری تاجیکستان در این خصوص گفت: برای تمام جنگ دیدگان کمک مالی ویژه امامعلی رحمان رئیس جمهور تاجیکستان در نظر گرفته شده است. به ادارات منطقه ای و شهری گفته شده است از جنگ دیدگان حمایت مالی و معنوی شود. تا 9 ماه مه همه جنگ دیدگان از این کمک ها برخوردار خواهند شد».
شایان ذکر است که در سالهای جنگ در تاجیکستان 4 بخش نظامی سازماندهی شد. آنها در نبردهای حومه مسکو شرکت کردند از استالینگراد دفاع کردند و در قفقاز وارد نبرد با دشمن شدند. تاجیکستان یکی از پایگاه های مطمئن ارتش سرخ بود. در جمهوری تاجیکستان، تسلیحات، مهمات جنگی ، اونیفورم نظامی ، کفش ارتشی و ابریشم طبی و ویژه چتر نظامیان تولید می شد. اهالی تاجیکستان شجاعت و قهرمانی زیادی در دفاع از لنینگراد و استالینگراد از خود نشان دادند. آنها مواد غذایی و لباس به جبهه ها ارسال کردند. جمهوری تاجیکستان در آن سالها تحت شعار « همه چیز برای جبهه، همه چیز برای پیروزی!» زندگی می کرد. در دوشنبه پناه دادن به ساکنان تخلیه شده از دیگر نقاط شوروی را به یاد می آورند. در آغاز جنگ کبیر میهنی بیش از 100 هزار خانواده از اراضی تحت اشغال نازی های آلمان به تاجیکستان منتقل شدند. بعلاوه بیش از 20 بیمارستان تخیله شده به آنجا منتقل شده بود که 50 هزار سرباز مجروح ارتش سرخ توانستند در آنجا مورد درمان قرار بگیرند. در بسیاری از امکان مرتبط با رویدادهای جنگ کبیر میهنی در تاجیکستان لوحه یادبود نصب شده است.
