در متن دستور آماده است:
"رئیس جمهور دونالد ترامپ به نهادهای زیر مجموعه شورای امنیت ملی دستور داده پیامدهای توافق هسته ای ایران را مورد بررسی و ارزیابی قرار داده اعلام نمایند آیا تعلیق تحریم های هسته ای ایران در راستای منافع امنیت ملی آمریکا هست یا نه".
دکتر جرج لوفلمان، استاد دانشگاه واریک به چند سوال رادیو اسپوتنیک پاسخ داد.
- امروز حرفهای زیاد از تجاوز ایالات متحده به سوریه، از جنگ با کره شمالی و در این اواخر از ایران زده می شود. تفسیر تان در مورد اظهارات رِکس تیلرسان چه هست؟
— به نظرم مشکل اصلی، کم رنگ یا مبهم بودن سیاست تیم کاخ سفید است. تا به حال اظهارات زیاد با لحن تند شنیده شده است. در طی انتخابات دونالد ترامپ می گفت که توافق برنامه هسته ای با ایران را فسخ خواهد کرد. ما همچنان شاهد چند اقدام تجاوزگرانه از طرف ایالات متحده بودیم. واشنگتن "مادر همه بمب ها" را به منطقه تحت کنترل شبه نظامیان داعش در افغانستان انداخت، 59 موشک بالدار به پایگاه هوایی سوریه شلیک شد. در همه موارد فوق، راهبرد واضح دیده نمی شود و برخورد پیگیر تیم کاخ سفید نسبت به کره شمالی، خاور میانه و ایران همچنین دبده نمی شود. عدم راهبرد واضح و غیر قابل پیشبینی گام های ترامپ، اوضاع در خاور میانه و شبه جزیره کره را که بدون آن هم بیثباتی در مناطق مذکور حکم فرما است از این هم بیشتر مجهول و تاب خورده می کند. بخش عمده اقدامات تیم ترامپ، اظهارات با لحن تند یا ترساندن و نمایش زور است. باز هم تکرار می کنم که رئیس جمهور جدید ایالات متحده برخورد واضح راهبردی ندارد. مثلا تصمیم وارد کردن ضربات هوایی به سوریه بر اساس گزارش تلویزیونی در باره قربانیان حمله شیمیایی و شاید هم به ظواهر قضیه، تصمیم وی بر اثر گفته و اصرارهای ایوانکا ترامپ، دوخترش و جارِد کوشنر، دامادش اتخاذ شده است. در حین حال نمی شود گفت که تیم ترامپ وضع راهبردی در سوریه را بنیادی تغییر کرده باشد و اکنون استعفا اسد را پیگیرانه تعقیب می کند و یا دست به ضربات هوایی مانند سال 2011 در لیبی خواهد زد یا حتی نیروی زمینی را به سوریه خواهد فرستاد. ما شاهد عمل فردی هستیم که بیشتر جنبه سمبولی دارد. با کره شمالی هم وضع شبیه است. در اول ترامپ اظهارات تند و تهدید آمیز می کرد ولی بعداً معلوم شد که ناو هواپیما بر که گویا به پیونگ یانگ نزدیک می شد در حقیقت برنامه تمرین مشترک با نیروی دریایی استرالیا دارد. در این مورد هم برخورد واضح استراتژی مشاهده نمی شود. تصور می کنم که با چنین اعمال، وی می خواهد تصویر ایالات متحده آمریکا را مانند عبرقدرت و هژمون پر رنگ کند و خود را فرمانده با استعداد نشان دهد. ولی به نظرم تمام این سر و صداها فقط به خاطر موقعیت و مرام خود و همچنین برای منحرف کردن افکار عمومی از مشکلات داخلی کشور است.
— عرض شود خدمت تان ترامپ می گفت که ناتو، یادگاری از زمان گذشته است ولی بعد از ملاقات با دبیر ناتو ناگهان نظر خود را تغییر داد. ترامپ می گفت که چین، دستکار ارزی می باشد و از جنگ تجاری با پکن سخن می گفت ولی بعد از دیدار با رئیس جمهور شی جین پینگ دیگر چین را در دستکاری ارز سرکوفت نمی کند. پس به اظهارات وی راجع به ایران من با شک و تردیدی زیاد می نگرم. حتمی نیست که دنبال این اظهارات گام های عملی صورت گیرد.
- شایان ذکر است که توافقنامه مذکور، معامله دو جانبه نیست. آیا ایالات متحده می توانند یک جانبه از موافقتنامه خارج شوند؟
— یک جانبه می توانند از آن امتناع ورزند ولی مشکل این جا است که اعضای دیگر توافقنامه به احتمال زیاد متعهد تصمیم آمریکا نباشند و آنها از این معامله عدول نکنند. در آن صورت برای خود ایالات متحده مشکلات دیگر ایجاد می شوند چون هر نوع تحریم، اثر محدودی خواهد داشت. فقط آمریکا این تحریم ها را اعمال می نماید در حالی که اروپا و به ویژه آلمان علاقه مندی شدید را برای برقراری روابط تجاری با ایران نشان می دهد. به نظر می رسد که چنین زمینه بین المللی، بهانۀ اضافی برای ایالات متحده در جهت خودداری از دسیسه های گوناگون و خارج شدن از توافقنامه خواهد بود.