در این اواخر در باره اتحاد روسیه ، ایران و ترکیه در هر یک از کشورهای این مثلث، فقط از نظر سیاسی صحبت می شود.
در بیانیه های مقامات عالیرتبه، تحلیلگران و مصاحبه ها خیلی چیزها نامشخص و حتی منفی است. مفسران به فقدان چشم انداز این اتحاد در نبرد جهانی ضد تروریستی ابراز توجه می کنند. بهر حال بیائید برای چند دقیقه سیاست را به سیاستمداران و کارشناسان سیاسی واگذار کنیم و به موضوع دیگری بپردازیم…
ایوان زاخاروف پلی به سوی مناسبات رمانتیک برپا می کند.
بهار بر خلاف تهران و آنکارا بتازگی نگاه خود را متوجه مسکو کرده است. همراه با تازه شدن طبیعت، تغییراتی در سفارت ترکیه در روسیه رخ می دهد. البته نکته مهم در این تغییرات انتصاب سفیر جدید (البته فعلا) نیست، بلکه این موضوع است که رسانه ها چطور از این تغییرات باخبر شدند. باید گفت «اسپوتنیک» بیش از دیگر رسانه ها شانس آورد. ظاهر شدن حسین Diriёz سفیر فوق العاده و تام الاختیار ترکیه در آژانس خبری « اسپوتنیک» را ابتدا بخشی از پروتکل و برای شرکت در کنفرانس مطبوعاتی بزرگ مقیاس تلقی کردند. اما تمایل وی برای دیدن از بخش های مختلف « اسپوتنیک» برای همه غیرمنتظره بود. اگر هر کسی به جای آقای Diriёz بود روند کسل کننده دیدن از آژانس را سعی می کرد در پشت خمیازه پنهان کند. اما سفیر جدید ترکیه برخورد هنری نسبت به این پیشنهاد نشان داد. با کارمندان بخش انگلیسی سخنپراکنی به زبان انگلیسی صحبت کرد و با بخش برزیل، به زبان پرتغالی و با بخش خاور میانه ناگهان اطلاعات خود در باره ادبیات جادویی فارسی را به نمایش گذاشت که سایه ای از آهنگ بهاری به سبک ایرانی داشت. می بایست با دانش مهمان هماهنگ می شدیم که ناگهان خطوطی از اشعار حافظ و سعدی به یاد آمد که به همراه سفیر ترکیه دکمله کردیم. ترک و روس به فارسی حرف زدند.
حرف از شوخی نیست، زیرا همانا خطوطی از اشعار سعدی به زبان فارسی تزیین بخش سردر سازمان ملل در نیویورک است. این خود نشانه نزدیکی زیاد سیاست (دیپلماسی) و رمانتیک (شعر) است!
مدتی بعد، از دیدار سفیر ترکیه با ولادیمیر پوتین آگاه شدیم.
رئیس جمهور روسیه با دریافت استوارنامه سفیر ترکیه گفت: روابط با ترکیه به روند عادی مناسبات متقابلا سودمند برمی گردد».
شایان ذکر است که ما نیز به عادی سازی مناسبات ایران — ترکیه و کار موثر مثلت روسیه — ایران — ترکیه امیدوار هستیم. در آستانه نوروز به غیر از این هم نمی تواند باشد!
