گزارش و تحلیل

روسیه – ایران: نتایج سال 2016

© Photo / The Ministry of Defence of the Russian FederationГосударственные флаги России и Ирана на переговорах
Государственные флаги России и Ирана на переговорах - اسپوتنیک ایران
اشتراک
سال میلادی 2016 را می‌توان با اطمینان هم برای خود ایران و هم برای مناسبات روسیه و ایران را سال تحول و جهش نامید.

کدام حوادث را می‌توان در سالی که گذشت یادماندنی خواند. حالا شما را با تفسیر ولادیمیر ساژین کارشناس در امور سیاسی و خاورشناس روس آشنا می‌کنیم. این صاحبنظر گفت:

«می‌توان گفت که سال میلادی 2016 برای ایران سال چندین پیروزی بود. 16 —م ژانویه سال 2016 برنامه برجام به مرحله اجرا گذاشته شد و پیاده کردن آن در حکم برداشتن تحریمات اقتصادی و پولی است که پیشتر علیه ایران از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا اعمال شده بودند. به برکت «توافقات هسته ای» ایران بطور ظفرمند به صحنه اقتصادی و سیاسی جهانی باز گشت. در ایران فعالیت سیستم های بانکی جهانی «سویفت» از سر گرفته شد و به دنبال آن بازرگانی بین‌المللی و ایرانی امکان یافتند روابط پولی خود را احیا و بازسازی کنند. فعالیت ایران در خارج از کشور از سر گرفته شد».

حسن روحانی رئیس جمهور ایران تنها در طول 10 روز پس از 16- م ژانویه برای بازسازی مواضع ایران در صحنه سیاسی و اقتصادی اقدام های گسترده انجام داد. دیدار دارای موفقیت دوجانبه شی جین پینگ رهبر چین از تهران برگزار شد. طرفین رویهمرفته 17 توافقنامه را به امضا رسانده و  برنامه همکاری‌های تجاری اقتصادی فی ما بین برای 25 سال آینده را بررسی کردند. تهران و پکن قصد دارند در ده سال آینده گردش کالا میان دو کشور را از 51/8 میلیارد دلار کنونی تا 600 میلیارد دلار افزایش دهند.

سفر ماه ژانویه روحانی به اروپا که وی از رم، واتیکان و پاریس دیدن کرد برای ایران بارور بود. در جریان این دیدار روحانی در رم 17 مواقتنامه در باره همکاری در بهداشت، حمل و نقل، کشاورزی و رشته نیرو به مبلغ کل 18/4 میلیارد دلار را به امضا رساند.

بازدید روحانی از فرانسه اهمیت کمتری نداشت. مبلغ قراردادهای همکاری در رشته‌های متفاوت به 16/4 میلیارد دلار رسید.

حصول توافق ها میان «ایران ایر» بزرگترین شرکت هواپیمایی ایران و «ایرباس» واحد هواپیماسازی اروپا در باره خرید 118 فروند هواپیمای غیرنظامی خبرساز بود. در آخر 2016 این توافقات به قرارداد ها تبدیل شدند.

در 2016 ایران بدون تأمل به بازسازی مواضع تجاری — اقتصادی و سیاسی در صحنه بین‌المللی پرداخت که بر اثر تحریمات ضرر دیده بودند. ایران به   بر دو مرکز نیرو تکیه کرد: چین و اتحادیه اروپا. در سال گدشته گردش کالا در بازرگانی ایران با کشور هایی مانند فرانسه، ایتالیا، انگلیس، ژاپن، ترکیه و دیگران به مراتب افزایش یافت. بدون شک این فرایند ادامه خواهد یافت.

در سال گذشته میلادی درآمد ایران حاصله از فروش نفت تقریباً 90 درصد بالا رفت. حالا میزان استخراج نفت در حدود 3/7 الی 3/9 میلیون بشکه در روز است و صدور آن تا دو و نیم میلیارد بشکه در روز افزایش یافته که بیش از میزان قبل از تحریمات است. اگر قیمت کنونی نفت حفظ شود بیش از 21 میلیارد دلار عاید ایران خواهد شد.

در این هنگام مقامات ایران دوراندیشانه بخش اکثر پول های نفتی خود را برای گسترش فناوری های پیشرفته روانه می‌کند چون مایل است در آینده وابستگی اقتصاد کشور خود را به مواد هیدروکربنی را کاهش دهد. منظور از جمله پتروشیمی است. ظرفیت‌های این رشته در ایران فقط در طول یک سال 20 درصد افزایش یافت. شرکت های آلمانی، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، هلند، کره جنوبی، ژآپن و حتی آمریکا حاضر اند در پروژه های پتروشیمی ایران سهم بگیرند.

تهران تا سال 2020 می‌خواهد 185 میلیارد دلار را به رشته‌های نفت و گاز و پتروشیمی جلب کند.

میزان تورم سالانه ایران به حدود 7  درصد و نیم رسید و اما در سالهای 2012 و 2013 40 درصد بود. محصول ناخالص ملی ایران که شاخصی بسیار مهمی است در دوره ای از مارس تا سپتامبر در مقایسه با همین دوره از سال پیش 7/4  درصد بالا رفت. این بالاترین آهنگ رشد اقتصادی ایران از زمان سال‌های 2001 — 2003 است. در همین دوره در ایران 1 میلیون و 445 هزار محل کار ایجاد شده است.

البته مسایل مقیاسی در برابر مقام ها قرار دارد. ولی موفقیت‌های ناشی از رشد اقتصادی سبب بهروزی افراد معمولی نشد. کارشناسان ایرانی می‌گویند که برای احیای قوه خرید ملت 3 — 4 سال وقت لازم است.

ولی مردم از خط سیاسی رئیس جمهور روحانی حمایت می کنند. انتخابات مجلس شورای اسلامی و شورای خبرگان سال 2016  این ادعا را ثابت کردند.

دولت روحانی در 2016  در سیاست خارجی نیز به موفقیت‌های چشمگیر دست یافت. اعتبار و حیثیت ایران در صحنه بین‌المللی بالا رفت. دلمان می‌خواهد به گسترش و تعمیق روابط سیاسی و تجاری — اقتصددی روسیه و ایران اشاره کنیم.

انگیزه‌های حاصله از دیدار ها و صحبت‌های تلفنی روسای جمهوری پوتین و روحانی برای این گرایش مثبت پایه و اساس می بخشند. در مسکو و تهران با امید بزرگ منتظر دیدار دیدار ماه ژانویه  2017  روحانی از روسیه هستند.

بدون شک در جریان این بازدید نحوه حل مساله سوریه بررسی خواهد شد که روسیه و ایران در مورد این مساله دارای بسیاری نقاط تماس می باشند. در 2016  یک حادثه نمادین بوقوع پیوست — سه کشور روسیه، ایران و ترکیه در تمایل مشترک معطوف به پایان دادن به هرج و مرج در سوریه با همدیگر متحد شدند.

در دسامبر 2016 در تهران 13 — مین دوره اجلاسیه کمیسیون بین دولتی روسیه — ایران برگزار شد و در آن مسایل همکوششی دو کشور در رشته‌های نیرو، صنایع، کشاورزی، کنترل دامپزشکی، همکاری بانکی، حمل و نقل، آمورزش و پرورش، جنگلداری و فضایی بررسی شدند. تعداد نمایندگان روسیه 600 در این اجلاسیه نفر بود که سابقه نداشت، آن‌ها از 200 شرکت کشور ما بودند که در رشته نیرو، صنایع، کشاورزی، امور بانکی، حمل و نقل، تحصیلات، جنگلداری و هواپیمایی کار می کنند.

شرکت کنندگان این اجلاسیه به افزایش گردش کالای دو کشور به میزان 80 درصد اشاره کردند. حالا این شاخص تقریباً 2 میلیارد دلار را تشکیل می‌دهد که مسلماً با توان واقعی طرفین مطابقت ندارد.

در نتیجه کار این کمیسیون مسکو و تهران توافقنامه دو و نیم میلیارد دلاری در باره ساخت 4 واحد نیرگاه حرارتی بندر عباس و برقی سازی راه آهن  گرمسار — اینچه برون را به امضا رساندند. در رشته همکاری اطلاع رسانی نیز توافقات جدیدی حاصل شده است.

حل مساله مربوط به تحویل پدافند هوایی اس 300 روسیه سبب آن شد که ایران در همکاری نظامی — فنی با روسیه به امکانات جدیدی دسترسی پیدا کند. هم اینک در خصوص تحویل احتمالی مجموعه های موشکی ساحل پایه «باستیون» مجهز به موشک های ضد موشکی «یاخونت»، جنگنده های سوخو — 30، هواپیماهی آموزشی — تهاجمی «یاک — 130 »، بالگردهای نوع «ام آی — 8/17 و تکنیک های دریایی شامل زیردریایی های دیزلی — برقی، ناوچه های جنگی و تانک های تی — 90 مذاکرات جریان دارد. البته تحویل این جنگ افزار ها تنها در چشم انداز میسر است زیرا تحویل تکنیک های نظامی سنگین به ایران تا 2020 ممنوع است و تا سال 2023 ممکن نیست تکنیک ها و فناوری های موشکی به ایران صادر شود.

کارشناسان روسیه می‌گویند مناسبات روسیه و ایران در رشته نظامی — فنی بیشتر در مقطع پیاده کردن پروژه های مشترک صورت خواهد پذیرفت. این گفته در درجه اول در مورد تسلیحاتی صادق است که ایران در خصوص آن‌ها دارای تجربه مقدماتی طراحی و علمی بوده و از پایگاه تولیدی لازم برخوردار است.

این گفته که  شرکت های روسی در طول دهه آینده می‌توانند 35 تا 40 میلیارد دلار را در پروژه های ایرانی سرمایه‌گذاری کنند از اهمیت ویژه برخوردار است. در دوره کنونی شرکت های بزرگی مانند «تکنوپروم اکسپورت»، «راه آهن های روسیه»، «زاروبژنفت»، «اینتر رائو» و «سیلویه ماشینی» برای برقرار شدن در بازار ایرانی دست به اقدام می زنند.

به نوبه خود «گازپروم»، روسنفت»، روس ستی»، روس گیدرو»، گازپروم نفت»، و «نواتک» در حال حاضر دارند چگونگی روند سرمایه‌گذاری در ایران را مطالعه می کنند.

در ماه دسامبر پارلمان روسیه توافقنامه ایران و روسیه در باره مساعدت و امنیت متقابل سرمایه‌گذاری های دو کشور را به تصویب رساند.

دکتر مهدی سنایی سفیر روسیه در ایران که برای پیشرفت مناسبات  دوجانبه دو کشور عملاً در تمام شؤون زندگی کار های زیادی انجام داد بار ها اعلام کرد: «مناسباتمان در سطح عالی و در رشته‌های متفاوت با جدیت تمام گسترش می یابد… گفت و گوی سیاسی جریان دارد و روابط میان کشورهایمان دارای جنبه استراتژیک است».

ساژین در پایان نوشت: امیدواریم که همه نقشه ها و پروژه های طرحریزی شده در مسکو و تهران در مجرای پیشرفت و بهینه سازی مناسبات دوجانبه تحقق یابند. سال پایان یافته 2016 می‌تواند مبدأ حرکت بسوی صعود این مناسبات باشد.     

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала