گزارش و تحلیل

کریمه، شبه جزیره‌ای از خاک روسیه

© Sputnik / Sergey Malgavko /  مراجعه به بانک تصاویر Регионы России. Крым
Регионы России. Крым - اسپوتنیک ایران
اشتراک
کریمه یک منطقه مناسب برای گردشگری و زراعت است که قبل از مناقشه پیش آمده بین روسیه و اوکراین طبق قراردادهای قبلی دولت های این 2 کشور، ناوگان دریایی روسیه در منطقه دریای سیاه، در این شبه جزیره و به ویژه در شهر سواستوپول مستقر بودند.

نویسنده: محمد برم مشگینی — کارشناس روابط بین الملل

علاوه بر آن بیش از 50 درصد جمعیت این شبه جزیره را روس تبارها، بیش از 20 درصد آن را اوکراینی‌ها و بیش از 10 درصد آن را تاتارها تشکیل می دهند. قبل از این مناقشه، نظام حاکم بر کریمه جمهوری پارلمانی مستقل از اوکراین بود که قوه مقننه آن 100 نفر عضو داشت در واقع با این نظام حاکم، کریمه، جمهوری خودمختار به حساب می آید. کریمه در سال 1954 زمانی که دو کشور روسیه و اوکراین زیر سایه یک حکومت مرکزی (یعنی شوروی) بودند توسط نیکوتا خورشچف (رئیس جمهور وقت که خود اصالتا اوکراینی بود) به اوکراین هدیه داده شد.
یکی از دلایل اهمیت این شبه جزیره برای روسیه موقعیت ژئوپلیتیکی آن است که روسیه با در اختیار گرفتن آن می تواند اشراف کامل و دقیق تری بر دریای سیاه و دریای خزر داشته باشد که نتیجه آن دسترسی راحت تر به منطقه قفقاز است. این منطقه به نحوی مورد توجه بوده که در طول تاریخ همواره صحنه اشغال و تاخت و تاز یونانیان بیزانسی و عثمانی‌ها و آلمان نازی بوده است. اما اکنون و پس از کودتای رنگی غربگرایان در اوکراین، این کشور وارد بحرانی شد که نه تنها هیچ چشم انداز مثبتی برای حل و فصل آن دیده نمی شود بلکه هر روز ابعاد تازه ای به خود می گیرد.

شبه جزیره کریمه - اسپوتنیک ایران
گزارش و تحلیل
کریمه بخشی از روسیه
در دنیای امروزی و حال حاضر کشورهای ایران، روسیه، هند و چین در دسته قدرت های شرقی به حساب می آیند. هر چند این کشورها گاها دارای مسلک و اصول متفاوتی هستند اما اصل مقابله با بلوک غرب متشکل از ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی باعث اتحاد آنها و افزایش قدرت شرق متمدن شده است. این قدرت یابی دوباره شرق متمدن خبر از فروپاشی و نابودی امپریالیسم و هژمونی غربی می‌دهد. اما کمی دور تر و در سال 1828 در زمان سلطنت فتحعلی شاه قاجار در ایران و به دنبال جنگ‌هایی که 13 سال طول کشید عهدنامه ای بین ایران و روسیه تحت عنوان عهدنامه ترکمانچای منعقد شد. عوام مردم می‌پندارند که این یک قرارداد 100 ساله است و تاریخ انقضای آن گذشته است اما واقعیت این است که به لطف شاهان قاجار این یک قرارداد ابدی است. فلذا این یک تصمیم مکتوب فرمانروای 2 قلمرو در سال‌های گذشته است و عشق به وطن قرارداد و عهدنامه نمی‌شناسد. اوضاع کریمه نیز به مثابه جدایی آذربایجان از ایران می‌باشد که شرایط پیش آمده اجازه رجعت کریمه به وطن اصلی‌اش را داد.
اما در مورد تاثیر مناقشه کریمه بر روابط متقابل روسیه و خاورمیانه باید گفت این مناقشه اثر مثبتی داشته است:
اول. از جهت تقویت محور مقاومت و تضعیف جبهه تروریستی.
دوم. از این جهت که با دیوار چینی غرب و آمریکا و تحریم‌های ظالمانه علیه روسیه، اتحاد بین کشورهای شرق متمدن با محوریت ایران و روسیه افزایش یافت.
سوم. این مناقشه سبب تحریم گازی روسیه علیه اوکراین حامی تروریست شد. اوکراین یکی از فروشندگان سلاح به تروریست‌ها است که این کار با وساطت عربستان سعودی انجام می‌شود.
محور مقاومت باید پیوستن کریمه به روسیه را به رسمیت بشناسد. البته حدس و گمان‌هایی از مخالفت شدید ترامپ‌، رییس جمهور جدید ایالات متحده به فکر خطور می‌کند اما نظر هر دولت و ملت دیگر هرچه باشد هیچ اهمیتی ندارد و بیشترین تاثیر را مردم خود کریمه دارند.
دو نظریه اساسی در مورد تمدن‌ها بدین شرح هستند:
1 — بینش سازی تمدن
2 — تمدن سازی بینش
در اولی این تمدن و افراد متمدن هست که منجر به پیدایش و ایجاد یک بینش جدید می‌شود، برای مثال نهضت تنباکو یکی از نمونه‌های بینش سازی تمدن است که در آن تمدن است که بینش‌ها را ایجاد و یا دعوت به ایجاد بینش می‌کند که نتیجه و غایت آن اکثرا مثبت نخواهد بود چرا که این بینش تحت تاثیر عوامل مختلفی بوجود می‌آید و غالبا جهت گیری خاص و قاطعی نسبت به مسائل دارد.
اما در تمدن سازی بینش این عقاید هستند که تمدن را بوجود می‌آورند. این عقاید هستند که برای تمدن خط و مشی تعیین می‌کنند یعنی نقطه مقابل بینش سازی تمدن.
استقلال کریمه از اوکراین و پیوستن آن به روسیه از نوع تمدن سازی بینش است چرا که مردم این منطقه پس از گذشت چندین سال باز به هویت خویش رای مثبت دادند و این می‌تواند نکته‌ی مثبتی در تقویت جبهه شرق متمدن باشد.

 

ممکن است عقاید نویسندگان مقالات با سیاست های اسپوتنیک مطابقت نداشته باشد.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала