گزارش و تحلیل

چاپ زندگی

© Sputnik / Artem Zhitenevچاپگر سه بعدی
چاپگر سه بعدی - اسپوتنیک ایران
اشتراک
دانشمندان روسیه « زندگی» چاپ می کنند.

کلیه  اهدایی لازم دارید؟  چاپگر روشن می شود و کلیه پس از  مدت کوتاهی آماده خواهد بود.  چنین صحبت پزشک و بیمار مثل صحنه هایی از فیلم های  تخیلی می ماند.  اما بزودی می تواند مبدل به واقعیت شود.  زیرا 15-10 سال از نظر تاریخی  زمان کوتاهی است.

 شرکت روسی 3D Bioprinting solutions   در صدد ساخت « چاپگر بیولوژیکی»  تا سال 2030 میلادی برآمده است که بتواند کلیه  انسان را  چاپ کند.  برای  اجرای این  هدف بلندپروازانه  همه گونه اساسی وجود دارد.  کمتر از دوسال برای متخصصی از شهر علمی  حومه مسکو « اسکولکووا» لازم شد تا  اولین چاپگر بیولوژیکی روسی را  بسازد و با کمک آن تیروئید موش ها را چاپ کند و آن را  به  موش ها  پیوند بزند.

واژه « بیوپرینتینگ Bioprinting »  برای افراد ساده یک واژه نو است اما مدتهاست که در لغتنامه  متخصصان جا گرفته است.  به زبان ساده،  چاپگر بیولوژیکی —  فناوری چاپ  بافت ها و اعضای بدن انسان با کمک چاپگر سه بعدی است.  ابتدا مدل کامپیوتری  عضو مورد نظر با در نظرداشت تمام  خودویژگی های اناتومی و  بافتی  طراحی می شود  و  بعد از سلول های بنیادی  که در  لایه های چربی بدن انسان زیاد است ماده ای به نام « اسفروئید» بدست می آید که باصطلاح مرکب  بیولوژیکی  برای ساخت  عضو جدید می شود.  عضو سه بعدی چاپ شده را  در رآکتور بیولوژیکی  حاوی  مواد مغذی قرار می دهند که در آنجا همجوشی «اسفروئید» ها بین خود  صورت گرفته و میکروبافت ها درست می شوند.  بطور موازی پروسه شستشو با   ژل بیولوژیکی جریان دارد.

چاپگر بیولوژیکی اختراع  روس ها نیست. اولین چاپگر از این نوع  در سال 2009 میلادی  توسط شرکت آمریکایی Organovo به همراه  شرکت Invetech استرالیا ساخته شد.  چاپگر روسی از امتیازاتی برتر از نوع خارجی برخوردار است که با استفاده از دانش فنی روسی ممکن شده است.  قبل از هر چیز استفاده از  انواع  روش های آشنای  چاپ بیولوژیکی  فراهم می شود.

یوسف خسوآنی شریک مدیریت 3D Bioprinting solutions در این خصوص گفت:چاپگر ما قادر به  چاپ سلول ها و « اسفروئید» و ژل بیولوژیکی است. این چاپگر دارای 5 انژکتور است که امکان  سه نوع مختلف سلول  و ادغام آنها بشکل ضروری را فراهم می سازد.  دو انژکتور دیگر برای تزریق هیدروژل در بین لایه ها در نظر گرفته شده است.  آنها نیز برای  استفاده  از انواع هیدروژل  و اشکال  مختلف چاپگرهای بیولوژیکی آماده شده اند.

یک نکته مهم دیگر آن است که 95 درصد  چاپگرهای بیولوژیکی در جهان  فقط هیدروژل  با سلول ها را  چاپ می کنند.  با این فناوری  نمی توان به ضخامت ضروری  بافت دست یافت، زیرا  سلول ها زیاده از حد دور هستند.  اما چاپگر بیولوژیکی روسیه  که دارای بالاترین سطح ضخامت در جهان است  تقریبا  شباهت ایده آل  عضو چاپ شده با عضو طبیعی را ممکن می سازد. قیمت چاپگر « فابیان» (متخصصان در شرکت مذکور اختراع خود را به این نام می نامند)  حدود 210  هزار دلار است.  تفاوت قیمت نوع خارجی از 200 هزار تا  1 میلیون دلار است.  یعنی چاپگر ساخت روسیه که با اطمینان در  تمام فهرست های رتبه بندی  جهان  در پنج ردیف اول قرار دارد  از نظر قیمت ارزان تر است که این نیز یکی از امتیازات خوب آن برای رقابت   در این رشته است.

تقاضا برای خرید این چاپگر در داخل روسیه و خارج از کشور  زیاد است.  اولین چاپگرهای « فابیان — FABIAN   » به ایالات متحده ارسال شدند. یولیا اسمیرنووا  مدیر بازاریابی  شرکت 3D Bioprinting solutions در مصاحبه با رادیو « اسپوتنیک» تعریف کرد و گفت:  « دانشگاه های مشهور استنفورد و هاروارد  خریداران « فابیان» هستند  که با شرکت روسیه  همکاری میکنند. چاپگر بیولوژیکی که بر طبق سفارش  آمریکایی ها ساخته شده است برای اهداف علمی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

 به گفته وی  فروش این چاپگر مهم است  اما این یگانه جهت  فعالیت شرکت نیست.

— جهت دوم رشته داروسازی است  که مصرف کننده  چاپگر سه بعدی است.  اعضای چاپ شده با کمک چاپگر  بیولوژیکی از  سلول های انسان  به کشف  ویژگی های  داروهای جدید تا  قبل از  مرحله  آزمایشات ماقبل کلینیکی کمک خواهد کرد.  برای شرکت های داروسازی  این به معنای صرفه جویی در زمان و  هزینه است.  اگر  تأثیر مسموم کننده  و یا دیگر تأثیرات ناخوشایند دارو در زمان آزمایش آن بر انسان  آشکار شود روند تصحیح فرمول دارو  گرانتر تمام خواهد شد.  در بازار تقاضا برای  اعضای ساخته شده از سلول های سالم و از نوع پاتالوژی بالاست که همه چیز بستگی به اهدافی دارد که شرکت داروسازی در مقابل خود قرار داده است.

ساخت چاپگر  و پایان مونتاژ « فابیان —2»  که بمراتب بهتر از اولین « فابیان» است منتها سطح کار شرکت مذکور نیست.  بطور موازی  کار روی ساخت  چاپگر  مغناطیسی برای  استفاده در  فضا جریان دارد.  ذرات مغناطیسی در «اسفروئید» ها و بعلاوه بی وزنی  در سفینه فضایی  امکان چاپ عضو نه لایه لایه بلکه  بطور همزمان از  سمت های مختلف  را ممکن می سازد که  بهتر است.  مطابق با قرارداد امضا شده بین شرکت 3D Bioprinting solutions و  کرپراسیون  موشکی فضایی  در تابستان گذشته، چاپگر  بیولوژیکی  باید تا سال 2018 برای  ارسال به ایستگاه فضایی آماده شود. یکی دیگر از  طرح های  آینده دار  — بیوپِن- است.  این عنوان کاری  چاپگر  کوچکی است  که به جراح امکان می دهد  در کنار تخت بیمار کار کند.  به عنوان مثال،  چاپگر دستی برای درمان سوختگی های روی پوست خیلی بدرد خواهد خورد. البته  ابر هدف شرکت — ساخت کلیه با کمک چاپگر  بیولوژیکی است که بتوان از آن  برای پیوند به بدن انسان  استفاده کرد.

بدشواری می توان باور کرد که تمام این برنامه ها فقط توسط گروهی از 15 نفر پیاده می شوند.  با حساب متخصصان  تعداد گروه به 20 نفر می رسد.  به گفته یولیا  اسمیرنووا همه آنچه باعث افتخار  این گروه می شود  نتیجه زحمات جمعی آنهاست.  تبادل  تجربیات  و ایده ها با  همکاران  روس و خارجی بطور دائم جریان دارد.  در شرکت مذکور گفته شد  که این شرکت برای همکاری به روی همه باز است.  علم ، حد و مرز نمی شناسد  و خارج از سیاست است و دستاوردهای آن  به ویژه در چنین  رشته پزشکی  به نفع  همه  است.

کمبود اعضای اهدایی یکی از مسائل لاینحل در جهان است.  در اکثر کشور ها بیماران مجبور می شوند  سالها در صف دریافت عضو منتظر بمانند  تا  عضو ضروری  برای پیوند دریافت شود.  دست کمک یک چهارم بیماران در انتظار دریافت عضو  اهدایی،  جان خود را از دست می دهند.  از آن گروه بیمارانی  که  منتظر پیوند عضو هستند  حدود 80 درصد  به پیوند کلیه نیاز دارند و  20 درصد باقی عمل  های جراحی  در رابطه با دیگر اعضای بدن انجام می شود.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала