گو اینکه موسس داعش یعنی ابو مصعب الزرقاوی و پدر روحی آن یعنی ابی محمد المقدسی قبل از تاسیس گروه داعش رهبران سعودی را تکفیر کرده بودند اما مسیر اتفاقات نشان می دهد که بیشترین طرفداران این گروه خارج از عراق از سعودی ها بودند و هستند و بیشترین حمایت مالی این گروه را شهروندان سعودی عهده دار بودند.
همه آنهایی که می خواستند و می خواهند به داعش بپیوندند نیز می دانند دو راه برای پیوستن به این گروه وجود دارد یکی راه اردن و دیگری راه ترکیه. راه اردن به دلیل شرایط امنیتی و ارتباتاطی مدت زیادی است عموما بجز در مواردی خاص برای ورود به سوریه استفاده نمی گردد.
حکومت های ترکیه و عربستان سعودی رسما هیچ وقت از داعش حمایت نکرده اند اما انکار هم نمی کنند که برخی شهروندان آنها از داعش حمایت می کنند. و در برخی شرایط رهبران عربستان سعودی این شهروندان را مخالفان حکومت خود عنوان می کنند.
به هر صورت پیام البغدادی چند هدف ضمنی در خود دارد.
اول اینکه البغدادی از طرفداران سعودی و ترک خود خواسته دست به عملیات تروریستی در ترکیه و عربستان سعودی بزنند تا اینان بهانه ای برای ورود به جنگ در عراق داشته باشند و طبیعتا با مخالفت دولت عراق مواجه گردند ویا فشار های خود بر علیه عراق را افزایش دهند و یا اینکه بدون توجه به موافقت دولت عراق همانگونه که قبلا نیز شاهدش بودیم وارد خاک عراق گردند.
دوم اینکه این دو کشور را تهدید کند که اگر فکری به حال داعش نکنند هدف بعدی داعش خواهند بود و گروه داعش به جای اینکه به سمت سوریه فرار کند به سمت ترکیه و عربستان سعودی خواهد رفت و پایگاه های بعدی آن در عربستان سعودی و ترکیه خواهد بود.
بسیاری از تهدید دوم غافل هستند اما این تهدید، تهدید بزرگی برای هر دو کشور به حساب می آید چون اینان امیدوار بودند که شهروندانشان که ممکن بودند روزی برای آنها مشکل ساز شوند در عراق و سوریه کشته شوند و از شر آنها راحت شوند. با بازگرداندن اینان به ترکیه و عربستان سعودی در واقع رهبر داعش اینان را تهدید می کند که امارت های بعدی داعش در این دو کشور تشکیل خواهند شد.
برخی متصور می باشند که داعش را می توان با جنگ نابود کرد اما بنده به عنوان محققی که سالها است روی گروه های جهادی وسلفی تحقیق می کنم در مقاله های قبلی خود در اسپوتنیک هم اشاره کردم که این تصور بسیار اشتباه می باشد.
داعش نتیجه تبلور یک تفکر می باشد که طی سالیان سال به اینجا رسیده و نابودی آن مستلزم نابودی ریشه ای تفکر و زمینه پذیرنده اجتماعی آن است.
در رسانه های بسیاری این روزها مصاحبه هایی با اهالی شهر موصل منتشر می شود که به ناسزا گویی به داعش می پردازند و از آن اظهار انزجار می کنند. در واقع اینان اکثرا همان هایی هستند که جامعه پذیرنده داعش را طی چند سال اخیر به حساب می آمدند وهنوز هم هستند. فعلا به ناچار مجبور هستند که چنین ظاهر سازی هایی را انجام دهند. تصور اینکه یک گروه پنج تا ده هزار نفری بدون این جامعه پذیرنده می توانسته بر یک ملیون و پانصد هزار شهروند حکومت کند تصوری واهمی می باشد و اکثر اینان پذیرای این گروه و تفکرش بودند. تصاویر چهره برخی از این افراد و یا حجاب زنانشان نشان می دهد که اینان هنوز هم پذیرای تفکر داعش هستند.
هنوز خون افرادی که توسط داعشی هایی که با پوشش فراری و جنگ زده از موصل و دیگر شهر ها خارج شده بودند و در کرکوک به مردم حمله کردند خشک نشده.
بر کسی پوشیده نیست که تفکر داعش توسط تفکر های سلفی وهابی در عربستان سعودی از یک سو و برخی تفکر های رادیکال سلفی اخوانی از سوی دیگر تغذیه می گردد و تا زمانی که این دو ایدئولوژی وجود دارند یعنی داعش به حیات خود ادامه خواهد داد حال امروز به نام داعش دیروز به نام القاعده وجبهه النصره و فردا به نام و نام های دیگر.
