خبرگزاری اسپوتنیک- دکتر رحمان حریری- استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل در گفتگوی اختصاصی با اسپوتنیک به تبیین و تحلیل پشت پرده گروه فشار آمریکایی به نام «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» پرداخت که در ادامه ارائه می گردد:
این گروه در سال 2008 با هدایت سازمان سیا و لابی صهیونیسم و در ظاهر توسط مدیر این گروه به نام «مارک دی والاس» و همچنین جیمز ولسی، آلبروک و دنیس راس راه اندازی شده است. والاس سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل است و یکی از اعضای حزب جمهوری خواهان و از یاران بوش رئیس جمهور سابق آمریکا می باشد. رئیس گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای، سیاست‌مداری معروف به نام گری سیمور است. وی سابقا مشاور اوباما در امور کنترل تسلیحات بود که از سپتامبر 2013 ریاست گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای را به عهده گرفت، گروه«اتحاد علیه ایران هسته‌ای» با استفاده از ابزارهای مختلف رسانه ای، اطلاعاتی و تهدید شرکت های بزرگ بین المللی سعی دارد تا معاملات تجاری بین المللی با ایران را مسدود کند.
هر چند گروه «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» یک نهاد غیردولتی بین‌المللی معرفی می‌شود، اما دارای ریشه ای کاملاً اطلاعاتی، امنیتی و سیاسی است و موسسان آن اکثرا دارای پیشینه امنیتی — سیاسی بوده و به کاخ سفید و کنگره آمریکا نیز بسیار نزدیک هستند. همچنین این گروه در تصویب تحریم های آمریکا علیه ایران تاثیرگذار بوده و معمولا به تمام دولت های غربی در زمینه تحریم علیه ایران مشاوره ارایه می دهد.
بنظر می رسد هدف این گروه ایران هراسی در سطح بین الملل و ممانعت از تجارت بین المللی با ایران است به ویژه بعد از برجام این گروه فعالیت خود را تشدید نموده و از تمام ابزارها برای رسیدن به این هدف استفاده می نماید. گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای که با نام ائتلاف علیه ایران هسته‌ای و در قالب موسسات خیریه معاف از مالیات در آمریکا ثبت شده، برنامه‌های کاری خود را اینگونه اعلام کرده است:
1- مطلع ساختن افکار عمومی درباره ماهیت نظام ایران،
2- افزایش آگاهی در سطح آمریکا و در سطح بین‌المللی درباره خطرات دستیابی ایران به بمب هسته‌ای علیه منطقه و جهان،
3- اقناع نظام ایران برای دست برداشتن از اهدافش در ساخت بمب هسته‌ای،
4- پیگیری اقدامات قاطعانه و سرسختانه در سطوح ملی، بین‌المللی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک در این راستا.
این گروه کمک‌های مالی خوبی دریافت می‌کند و به عنوان نمونه در سال 2012 بالغ بر 8/1 میلیون دلار کمک دریافت نموده است. لازم به ذکر است که به عنوان نهاد متولی دیپلماسی مسیر دوم تلاش دارد تا با شناسایی و اعلام قوانین و اقداماتی که برای طراحی و اجرای رژیم تحریم علیه ایران وجود دارد از طریق تماس کشور به کشور و تجار و فعالان اقتصادی بخش خصوصی، آنها را حتی از طریق تهدید به اقدام علیه فرزندان و خانواده به اتمام و پایان فعالیت در ایران وادار کند.
همچنین با داغ نگهداشتن موضوع توانمندی هسته‌ای و اغراق و بزرگنمایی موضوع در سازمان ملل، آمریکا و اروپا را به القای دائمی خطر ایران در عرصه بین‌المللی و برنامه‌های رهبران و افکار عمومی در سه بعد (خطر هسته‌ای، حقوق بشر و حمایت از تروریسم) را پیگیری کند.
چه کسانی حامیان این گروه هستند؟
بی شک این گروه دارای حامیان بین المللی می باشد و بنظر می رسد منجمله گروه های حمایت کننده آن مجموعه های زیر باشد:
1-صهیونیست ها به ویژه لابی آیپک(کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل مشهور به آیپک، یکی از بزرگ‌ترین و قدرتمندترین گروه‌های لابی‌گری در ایالات متحده آمریکا است. این گروه لابی با بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ عضو، هر ساله میلیون‌ها دلار خرج سرمایه‌گذاری در نفوذ بر سیاست‌های دولتی و قانونگذاری آمریکا می‌کند)
2- جمهوری خواهان آمریکایی(این گروه نگاه بسیار منفی نسبت به جمهوری اسلامی ایران داشته و دارد)
3- کشورهای عربی خلیج فارس(که همواره دولت های غربی و آسیایی را از مراودات تجاری- نظامی با ایران برحذر داشته و ایران تحریم شده و تضعیف شده را بیشتر میپسندد).
4- محافل ضد ایرانی در سطح آمریکا و اتحادیه اروپا (برخی از محافل دشمنی دیرینه ای با ایران داشته و از هر روزنه ای جهت مخالفت با جمهوری اسلامی ایران بهره می برند).
5- سرویس های اطلاعاتی آمریکا و کشورهای غربی/عربی- برخی از این سرویس ها به دلیل توافق برجام به طور رسمی نمی توانند از مجراهای قانونی علیه ایران اقدامی انجام دهند به همین دلیل به دیپلماسی پنهان یا راه دوم روی آورده و این گروه را وسیله ای غیر رسمی برای ضربه زدن به منافع جمهوری اسلامی ایران قرار داده و از آن حمایت اطلاعاتی-مالی می نمایند.
6- کارتل ها و شرکت های بزرگ اقتصادی آمریکایی- توافق برجام دروازه ایران را به روی شرکت های بین المللی گشوده و این کارتل های بزرگ را به رقابت با یکدیگر کشانده است. ایران سرزمین فرصت های اقتصادی است و بازار بزرگ ایران هر شرکت و کارتلی را برای سرمایه گذاری وسوسه می کند به همین دلیل شرکت های بزرگ آمریکایی برای عقب نماندن از این رقابت سعی دارند به کمک گروه اتحاد علیه ایران هسته ای مانع تجارت طرف های اروپایی با ایران شوند. هر چند در عین این حمایت و دشمنی با ایران خود این شرکت ها با ایران وارد مذاکره و مراوده شده و مشتاق ورود به بازار ایران هستند.
احتمالات در زمینه پشت پرده های این گروه فشار علیه ایران
احتمال اول این است که اختلاف در زمینه برخورد با جمهوری اسلامی در ساختارهای سیاسی و نظامی آمریکا وجود دارد و دولت اوباما سعی بر بهبود و تقویت روابط داشته اما لایه هایی از دولت اوباما و همچنین پنتاگون و سرویس های اطلاعاتی و جمهوری خواهان با این بهبود مخالفند و این گروه فشار با حمایت این دسته، علیه سیاست های رسمی دولت اوباما و برجام اقداماتی بعمل می آورد.
احتمال دوم این است که خود دولت آمریکا در نهان این گروه را حمایت و میان سیاست های اعلامی و اعمالی خود تفاوت قایل است. در زمینه سیاست اعلامی آمریکا تعهدات حقوقی بسیاری را در برجام پذیرفته و خلاف این تعهدات عمل نمودن چهره این کشور در افکار عمومی و در سطح بین المللی را مخدوش می نماید به همین دلیل دیپلماسی علنی آمریکا حمایت از برجام و دیپلماسی پنهان آمریکا جلوگیری از دستیابی ایران به منافع برجام است.
در نهایت دشمنان و مخالفان جمهوری اسلامی ایران از توانمند شدن و قوی تر شدن ایران در منطقه و جهان بعد از برجام هراس شدیدی داشته و گروه فشار «اتحاد علیه ایران هسته ای» را دیپلماسی پنهانی در جهت تضعیف ایران در عرصه بین الملل می دانند که در این راه از تمامی امکانات در جهت ترساندن شرکت های بین المللی و دولت ها بهره برده تا تجارت بین المللی ایران را مختل کنند.
این گروه در نامه ها و اطلاعیه های رسمی و غیر رسمی خود که به طرف های مورد نظر ارسال می نماید، عواقب تجارت و معامله با ایران را بزرگ نمایی کرده و سعی در ترغیب این شرکت ها به عدم ارتباط با ایران می نماید.
هر چند برخی از این تهدیدها موفق بوده و برخی نیز با مقاومت طرف ها مواجهه شده است اما در مجموع این گروه فشار چالش اصلی اجرای تعهدات برجام می باشد.
با وجود چنین گروه های در سطح بین الملل آنچه در داخل ایران نیاز مبرم است اتحاد داخلی و حمایت همه جانبه تمامی جناح ها و گروه ها از تیم دولت در سیاست خارجی است. برخی سخنرانی و اقدامات داخلی به بهانه ای در دست این گروه فشار تبدیل گشته و این اقدامات خارج از چارچوب سیاست خارجی رسمی به کارتی برای ایران هراسی در سطح بین الملل تبدیل می شود.
تقویت نهادهای غیر دولتی و انجمن های بین المللی ایرانی و پیگیری سیاست تنش زدایی با جهان توسط تیم دکتر روحانی و ارایه تصویر واقعی ایران به افکارعمومی جهانی توسط رسانه ها از جمله راهکارهایی است که می تواند اقدامات این گروه های فشار را خنثی نماید.
