سیستم کاندیداتوری ریاست جمهوری ایالات متحده دچار ضعف است

اولین مناظره نامزدهای ریاست جمهوری ایالات متحده انجام شد و دو نامزد رو در روی هم به شطرنج شفاهی پرداختند. مناظره‌ای تماشاگر پسند و هالیوودی. در یک سو دونالد ترامپ که بر خلاف همیشه پرخاشگری را به بذله گویی ترجیح داده بود و در سوی دیگر هیلاری کلینتون که با خنده‌های تصنعی سعی در عصبی کردن ترامپ داشت.

ترامپ بر خلاف همیشه با ادبیات محترمانه و با واژه "خانم وزیر" کلینتون را خطاب قرار می‌داد و کلینتون نیز بر خلاف همیشه با لحنی نه چندان محترمانه با واژه "دولاند" طرف مقابل را مخاطب قرار داد تا اینگونه یاد مک دونالد را در ناخودآگاه بینندگان زنده کرده و باعث تمسخر ترامپ شود. ضلع سوم این شو تلویزیونی هم لستر هولت مجری سرشناس بود. اولین سیاه پوست مجری مناظرات انتخاباتی ایالات متحده در قرن بیست و یکم. هولت در این مناظره بارها دست روی نقاط حساس کارنامه شخصی ترامپ گذاشت اما به هیچ یک از موارد چالش برانگیز در مورد کلینتون اشاره‌ای نکرد.
اگر این نکته که اکثر رسانه‌های جهان در تلاش برای القاء این نگرش هستند که کلینتون برنده مناظره اول بوده تا به این شکل رفتار یازدهم سپتامبر کلینتون را جبران کنند را کنار بگذاریم، باید عنوان کرد مسئله اساسی‌ای که از این مناظره منتج شده ضعف پنهان سیستم کاندیداتوری انتخابات ایالات متحده است.
سیستم انتخاباتی رای الکتورال ایالات متحده که شاید از دموکراتیک ترین سیستم‌های رای گیری در جهان باشد، در بخش کاندیداتوری دچار چنان ضعفی ست که امروز از میان بیش از سیصد میلیون نفر، هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ را به مرحله نهایی انتخابات ریاست جمهوری رسانده.

کلینتون به واقع نماینده برنامه‌های اوباما و یاران دموکراتش در حوزه‌های سیاست داخلی، اقتصادی و بین المللی ست، برنامه‌های موفق مانند برجام و رابطه با کوبا و برنامه های شکست خورده مانند عملکرد در قبال بحران خاورمیانه، بحران روابط با چین، فاجعه لیبی و…، و در مقابل ترامپ اگرچه ضعف عدم تجربه سیاسی را با وجود مشاوران تراز اول مرتفع خواهد کرد اما آنگونه که تا امروز نشان داده نماینده‌ای خواهد بود تمام عیار برای سیاست‌های شتاب‌زده و بداهه. با این حساب نباید آینده سیاسی ایالات متحده را حداقل از این منظر آینده روشن تری از وضع کنونی تصور کرد.
از منظری دیگر باید اندیشید به راستی چه اتفاقی رخداده که جامعه آمریکایی با متوسط سن حدود سی و هفت سال، دارای دو نامزد ریاست جمهوری با سنین شصت و هشت، و هفتاد سال است؟ آیا حقیقتا در این جامعه اشخاص دیگری با شرایط سنی و جسمی متناسب تر برای تصدی مسند ریاست جمهوری وجود نداشتند؟ این مسئله با مد نظر قرار دادن بیماری‌های متعدد کلینتون که رسانه‌ها مدعی آنها شده‌اند بیشتر نیز نمایان خواهد شد. آفیژیا، اوتیزم، سرطان مغز، بیماری‌های قلبی، سندرم پس از سکته مغزی، تشنج، تصلب چندگانه بافت‌ها، دیابت، فشار خون، پارکینسون، آلودگی هسته‌ای، خیره‌شدن ناگهانی، سرطان زبان و عفونت مجاری ادرار!
ضعف سیستم کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده را زمانی می‌توان بهتر درک کرد که بدانیم درصد مشارکت جوانان در نظرسنجی‌های این دوره به سطح بسیار پایینی نزول کرده که ممکن است به عدم مشارکت بالای جوانان در انتخابات نیز ختم شود و با این تفاسیر پیش بینی مشارکت پایین 50% واجدین شرایط در انتخابات امسال دور از واقعیت نیست. روندی که حکومت ایالات متحده را بیش از پیش به حکومت اقلیت بر اکثریت تبدیل خواهد کرد.