پیشتر کلیمکین در توییتر خود نوشت که هیات اوکراین مشورت های قبل از مراجعه به دیوان در باره حقوق مسلم آبهای کریمه را به پایان رساند و برای تسلیم پرونده به داوری بر پایه کنوانسیون سازمان ملل در باره حقوق دریا ها آماده میشود
وزارت خارجه روسیه اعلام کرد که مسکو آماده است کنوانسیون حقوق دریاها را با کی یف بررسی کند و در دیدار 11 اوت در مینسک قرار بود که این مسایل بررسی شوند ولی بحثهای مشخص نشد. طرف اوکراینی سؤال میکرد نه برای دریافت جواب بلکه برای یافت بهانه جهت دادن اعلامیه در باره پایان یافتن مشورت های قبل از دیوان.
کریمه بر اثر رفراندومی که پس از کودتا در کی یف برگزار شد دو باره به روسیه پیوست. 96/77 درصد از رأی دهندندگان کریمه و 95/6 درصد از ساکنان سواستوپل بر با پیوستن مجدد کریمه به روسیه موافقت کردند.
به عقیده سیاستشناس «آلکساندر دودچاک» دعاوی کی یف به نتیجهای نخواهد رسید. این صاحبنظر به اسپوتنیک گفت:
«این غوغایی است راه انداخته شده پیرامون کریمه و کلیمکین و پتر پوروشنکو به خوبی میدانند که این یک کارزار خبری است که آنها سعی میکنند بدور آبهای دریای سیاه راه بیاندزند و به نتیجهای نخواهد رسید. شاید آنها به غیر از این کار دیگری ندارند و همه مسایل شان حل شده اند. این گام در حکم یادآوری اینکه اوکراین انتخاب ملت کریمه در 2014 را به رسمیت نمیشناسد و این اقدام از هیچ گونه چشماندازی برخوردار نیست».
دودچاک به این امر توجه کرد که کی یف مشورت های حقوقی لازم با مسکو را انجام نداده و این در حالی است که داوری تنها هنگامی دعاوی را میپذیرد که طرفین پایان مشورت های قبل از دیوان را اعلام کنند. این کارشناس گفت:
«اوکراین نتها چند ایراد نامشخص را اعلام کرد و کی یف مایل نبود با مسکو وارد مذاکره شود. آنها گفتند که ما چند دعوی داریم و از چگونگی آنها در دیوان آگاه می شوید. کی یف میخواهد به دادگاه بینالمللی لاهه مراجعه کند. دادگاه لاهه یک حکمیت است. طرفین بایستی در باره پایان رایزنی ها اعلام می کردند که اصلاً صورت نپذیرفته است ».
به عقیده این کارشناس کی یف در اعمال خود از منطق محروم است. «آلکساندر دودچاک» کارشناس روس در پایان به اسپوتنیک گفت:
«کل منطق مقامات اوکراینی در زمانی قبل از حوادث در محله میدان کی یف از دست رفت. کل اعمالشان در آن زمان و بعداً از منطق و چشم انداز انجام مثبت وظایفشان محروم بود. در مورد کریمه آنها مساله ای را مطرح میکنند که حل مثتش میسر نیست. با این همه آنها غوغا را بلند میکنند و امیدوارند ساکنان مساله ای به یاد خواهند داشت که آنها تلاش کردند آنرا بزرگ کنند».