ترکیه هیچ وقت تصور نمی کرد که قمار بازی با تروریست ها ممکن است روزی مانند بومرنگ به سمت خود ترکیه نیز بازگردد ولی همانگونه که ایالات متحده مجبور شد روزی تاوان بازی با تروریست ها را پرداخت کند و ظاهرا تا به حال نیز پرداخت می کند ترکیه نیز مجبور شده با چالش های این تروریست ها مقابله نماید.
انفجار های پیاپی در آنکارا و استامبول و کشتار مردمان بی گناه نشان می دهد که تروریست ها حال از هر گروه و جناحی باشند چه طرفدار داعش باشند چه طرفدار پ ک ک چه… به دو پایتخت سیاسی و اقتصادی ترکیه رخنه کرده اند و تلاش دارند کمر ترکیه را بشکنند.
البته بحث تعریف گروه های تروریستی نیز اینجا مساله است. اگر بخواهیم واقع بین باشیم باید بگوییم برخی گروه های سلفی به هر حال چندین دهه و یا حتی قرن است که به دنبال بازگرداندن خلافت اسلامی بر اساس دیدگاه های خود هستند و این ایده و دیدگاه به هر حال در میان بخش بزرگی از جوامع اسلامی طرفدار دارد. مشکل از آنجا نشات گرفته که حکومت های خودکامه در کشورهای عربی با استفاده از ابزارهای مختلف فرایند مردم سالاری را کنار گذاشته اند و اینان را وادار به حمل سلاح کرده اند و این گروه ها از افرادی که خواهان تغییر مسالمت آمیز و آرام بر اساس خواست اکثریت بوده اند و وقتی راه را در مقابل خود بسته دیده اند به گروه های جهادی و تکفیری تبدیل شده اند. در نهایت استفاده ابزاری بعضی از کشورها از این گروه ها اینان را به گروه های جهادی تکفیری سردرگم که از اعمال تروریستی برای اظهار وجود استفاده می کنند تبدیل کرده.
تاریخ نشان داده وقتی این گروه ها احساس می کنند که کشورها با عقاید و احساسات آنها بازی کرده اند به سمت انتقام و تلافی جویی روی می آورند و همین ماجرا منجر به عملیات تروریستی ای مشابه آنچه در ترکیه شاهد آن هستیم می گردد.
با توجه به اینکه حدود سه ملیون سوری به عنوان پناهنده در ترکیه حضور دارند و تعداد زیادی از وابستگان به گروه های تروریستی لابلای اینان حضور دارند و همچنین تعداد زیادی از تروریست های کشورهای دیگر که از طریق ترکیه خود را به عراق و سوریه می رساندند امروزه بر اثر شکست های پیاپی این گروه های تروریستی به ترکیه بازگشته اند ترکیه با خطر بزرگ امنیتی ای مواجه است که ممکن است کل منطقه را ویران کند.
ظاهرا برخی از این تروریست ها تلاش دارند به سمت ترکیه و ایجاد پایگاهی برای خود در این کشور و یا حتی سرنگونی دولت مرکزی و ایجاد خلافت اسلامی در این کشور پیش رفته اند و برخی دیگر نیز برای انجام این کار در کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مخصوصا عربستان سعودی برنامه ریزی می کنند.
در این راستا نمی توان از تلاش های مکرر این گروه های تروریستی برای توسعه فعالیت خود به ایران و عملیات اخیر آنها در اردن نیز چشم پوشی کرد که نشان می دهد این گروه ها استراتژی گسترش دایره جنگ را پیش گرفته اند تا مرز جنگ را از محیط مناطق تحت تصرف داعش و مجموعه های تروریستی در سوریه به دایره ای بسیار بزرگتر گسترش دهند.
گو اینکه دولت و ارتش ترکیه با تمام توان تلاش دارند تا با مشت آهنین با این خطر امنیتی مقابله کنند اما به هر حال تجربه های سوریه و عراق نشان داده که برخورد ارتش و حکومت مرکزی به تنهایی نمی تواند کشور را از این جنگ داخلی و
حال که اوضاع امنیتی ترکیه از شرایط خطر و قرمز عبور کرده ظاهرا آقای اردوغان به فکر افتاده که هیچ چاره ای جز تغییر سیاست بین المللی خود و همکاری با کشورهای منطقه ای جهت نجات ترکیه ندارد و به همین دلیل هم هست که دست دوستی به سمت روسیه و ایران و حتی دشمن دیرینه خود یعنی سوریه دراز کرده حال بحث رابطه با اسرائیل مفصل است که نیاز به مقاله جداگانه ای دارد.
بهم ریختن اوضاع در ترکیه به نفع هیچ کشور منطقه ای از جمله ایران و روسیه نمی باشد چرا که به هر حال از کانال ترکیه اینان خواهند توانست دایره جنگ را بزرگتر کنند و به مرز های ایران و روسیه و دیگر کشورها برسند.
به این دلیل است که هم روسیه و هم ایران علیرغم ملاحظات زیادی که نسبت به ترکیه و شخص آقای اردوغان و رفتارهای سابق وی دارند اما هم از بهبود روابط استقبال کردند و هم اینکه عملیات تروریستی در ترکیه را محکوم نمودند.
حال باید منتظر ماند و دید آیا ترکیه از این شرایط برای نجات خود استفاده می کند و یا نه چون فرصت بسیار کم است.
