چین، ژاپن را از هجوم مهاجرین کره شمالی می رهاند

تنش در شبه جزیره کره به شدت در حال رشد است.

آمریکا و کره جنوبی ، رزمایش های مشترکی را انجام می دهند و در آنها بر روی حملات به تاسیسات کلیدی کره شمالی کار می کنند و تقریبا هر روز پرتاب های آموزشی موشک های بالستیک انجام شده و بر روی کلاهک های هسته ای کامل شده کار می شود. آیا این بدان معناست که جنگ در شبه جزیره کره ممکن است واقعی شود؟
بعید است. چین اجازه نمی دهد ، اگر چه این کشور همراه با روسیه به تحریم های جدید در ارتباط با کره شمالی می پیوندد. والری کیستانوف، رئیس مرکز تحقیقات ژاپن دانشکده خاور دور آکادمی علوم روسیه در این زمینه می گوید:
آمریکا، ژاپن و کره جنوبی ، البته خیلی دلشان می خواهد که رژیم کره شمالی از صحنه روزگار محو شود. برای آنکه اتحاد دو کره اتفاق بیافتد. طبیعتا تحت کنترل کره جنوبی و شرایط آن خواهد بود. آمریکا از بالا نظاره گر بوده و روند را کنترل می کند. اما این امر قطعا به نفع چین نیست. برای آنکه آمریکا در هیچ شرایطی قصد ندارد که ارتش خود را از شبه جزیره کره خارج کند ، ارتشی که در صورت حمله رژیم کره شمالی بلافاصله در ساحل طرف دیگر رودخانه یالو ، که چین و کره شمالی را جدا می سازد ظاهر می شوند. بنابراین اگر مسئله به تلاش ها برای سرنگونی رژیم کره شمالی از طریق نیروها بکشد حدس می زنم که مداخله چین غیر قابل اجتناب خواهد بود. چین کم نمی آورد و ارتش خود را به آنجا می برد تا در مقابل گروهک نظامی آمریکا مانع تراشی کند. از طرف دیگر اگر ارتش چین به محدوده ی کره شمالی وارد شود آنها در ساحل دریای ژاپن قرار می گیرند. ضمن در نظر گرفتن ارتباط چین و ژاپن و اینکه تا کنون مناقشه ی ارضی تنش ز بینشان است ، سناریوی ظهور چینی ها در آن طرف ساحل دریای ژاپن بعید است که توکیو را خوشحال کند.
ضمنا ، اگر رژیم کره شمالی از بین برود ، جهان در شبه جزیره کره آنچه را که امروز در کشورهای مدیترانه اتفاق می افتد خواهد دید ، صدها هزار و حتی میلیون ها پناهنده و آواره. و ژاپن ممکن است بیشتر از همه به این بحران دچار شود. والری کیستانوف می گوید:
در صورت حمله به رژیم کره شمالی ، میلیون ها ساکن کره شمالی از طریق مرز به چین و کره جنوبی و همچنین به روسیه می گریزند. اما جذاب ترین کشور برای آنها ژاپن است همانطور که امروز صدها هزار پناهنده از خاور میانه و از آفریقای شمالی به آلمان می روند. مسئله این است که در ژاپن جامعه ی دور از وطن کره ای بسیار قوی است. یعنی در ژاپن همان اتفاقی رخ می دهد که امروز در آلمان شاهدش هستیم. جزایر در تنگه تسوشیما که بین ژاپن و شبه جزیره کره قرار دارند همان نقشی را ایفا می کنند که اکنون جزایر یونان دارند. لسبوس یا لامپدوزا ی ایتالیا یعنی جایی که تا کنون جمعیت های کنترل نشده و هدایت نشده پناهندگان سرازیر می شوند. ژاپن البته به این حوادث احتیاجی ندارد. فکر می کنم که استراتژی ژاپنی چنین سناریویی را بررسی کرده و احساس خطر می کند اما با صدای بلند در اینباره حرف نمی زند.
حل مشکل برنامه موشکی — هسته ای کره شمالی برای جامعه ی جهانی لازم و ضروریست. آمریکا و متحدینش به شدت تاکید دارند که تحریم های جدید آنقدر جدی است که پیونگ یانگ عقب نشینی خواهد کرد. اما بیشتر از همه ازتکرار سرنوشت رژیم های سرنگون شده در خاور میانه می ترسند. بنابراین بازگرداندن پیونگ یانگ به میز مذاکرات شش جانبه ممکن است تنها گارانتی باقی ماندن رژیم کره شمالی باشد. اگر پیونگ یانگ را به گوشه ای پرت کنند ، سناریوی وحشتناکی با میلیون ها پناهنده به خاور دور امری بدیهیست.