پسر عموی معمر قذافی: لیبی را هر روز می کشند!

پس از گذشت ۵ سال از انقلاب به اصطلاح "دموکراتیک" سال ۲۰۱۱ که توسط مخالفان دولت مرکزی و با حمایت آمریکا و ناتو، به وقوع پیوست، لیبی از یک کشور مرفه قاره آفریقا به زادگاه تروریسم مبدل شده است.

احمد قذاف الدم، پسر عموی معمر قذافی، رهبر کشته شده لیبی طی مصاحبه با راشا تودی، وضعیت فعلی کشور را توصیف و عاملان این "دگرگونی" را معرفی کرده است.
         "در این روز، لیبی از یک کشور باثبات و امن، تبدیل به ویرانه، و مردم مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده اند. ده ها هزار تن از مردان و زنان در زندان ها، محبوس شده اند. لیبی، کشوری که قبلا طلایه دار و پیشتاز کل قاره و از اعتبار و نفوز جهانی برخوردار بود، اکنون سرافکنده شده است. در حال حاضر سرنوشت آن در دست دیگر کشورها است. بنابراین آن چیزی که ما امروز پس از گذشت پنج سال طاقت فرسا شاهد هستیم، نتیجه فعالیت های ناتو است که برای تخریب کشور ما به اینجا آمده بودند. سپس آنان رفتند و برای سرنوشت کشور ما تصمیم گرفته و دولت تعیین کردند."
         همانطور که پسر عموی رهبر کشته شده لیبی اظهار داشت، پیروزی نیروهای "دموکراتیک" نتوانست نه آزادی های مدنی و نه حقوق بشر را که بگفته رهبران انقلاب، از آرزوهای این کشور است را به ارمغان بیاورد. احمد قذاف الدم معتقد است که اگر هنوز قذافی در راس کشور بود، ما هرگز شاهد کشتار بی شمار مردم، مسئله مهاجرت و تسلط تروریست های اسلامگرا در خاک لیبی نبودیم.
         "قذافی فاقد قدرت بود. قدرت لیبی تکیه بر اراده مردم داشت. وجود شوراها در هر منطقه و خیابان و روستا، نشان از قدرت کنگره ها و کمیته های مردمی بود. قذافی، رهبر انقلاب بود. اگر تهاجم ناتو که فقط با هدف قتل قذافی، به وقوع نمی پیوست، ما الان در چنین شرایط و اوضاعی قرار نداشتیم. انقلاب ما که بر اساس کنگره های مردمی بود، سقوط نمی کرد و در کشور، حکام ستمگر حکومت نمی کردند." 
         پسر عموی معمر قذافی تاکید می کند که حوادث لیبی همچون در عراق، باعث بروز افراط گرایی و هرج و مرج شده است.
         "متاسفانه این حوادث ما را به یاد نقشه هایی می اندازد که غرب به منظور شکست اسلام، قبلا با از بین بردن کمونیسم پس از جنگ جهانی دوم به آن مشغول شد. آنها به دنبال منفعت خود پس از پیروزی جنگ جهانی دوم بودند. آنها معتقد بودند که کمونیسم، خطرناک است. آنها بر آن پیروز شدند. سپس به این نتیجه رسیدند که اسلام نیز خطرناک است. شروع به شکست آن در افغانستان، عراق، سوریه، لیبی، یمن و در ادامه در بوسنی، آلبانی و نیجریه شدند. اکنون دوستان لیبی کجا هستند؟ دموکراسی کجاست؟ حقوق بشر کو؟ آن آرزوها و آمالی که جوانان ما بخاطر آن پس از شنیدن "دوستان" لیبی، کشته شدند، چه شد؟ سر ما از شنیدن و دیدن کانال های ماهواره ای که هر روز در مورد دموکراسی برنامه داشتند، درد می گرفت. اکنون بر سر این برنامه ها چه آمده است؟ لیبی را هر روز می کشند". 
         احمد قذاف الدم، ژنرال سابق ارتش لیبی و پسر عموی رهبر کشته شده می گوید که پنج سال پیش، قذافی همچون یک شهید به قتل رسید.
         معمر قذافی از سال ۱۹۶۹ تا ۲۰۱۱، رهبری کشور لیبی را به عهده داشت. پنج سال پس از سرنگونی رژیم او، اوضاع در لیبی هنوز بی ثبات است. پس از کشته شدن رهبر جماهیری، گروه هایی از مجاهدین سابق و همچنین گروهک های رادیکالی مرتبط با آنها به فعالیت های خود ادامه می دهند. آنها با سرپیچی از فرامین حکومت مرکزی، قوانین خود را در مناطق تحت کنترل خود دیکته می کنند. حکومت فعلی توان برقراری نظم در کشور را ندارد.
    حمله به دیپلمات های خارجی نیز از جمله جنایاتی است که به آن مرتکب شده اند. جدی ترین حادثه مربوط به ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۲ در شهر بنغازی است که کریستوفر استیونس، سفیر ایالات متحده آمریکا به همراه سه آمریکایی دیگر در نتیجه حمله به سفارت آن کشور، کشته شدند.