روز دو شنبه "جوش ارنست" سخنگوی رییس جمهور آمریکا در هواپیما در برابر روزنامنگاران اعتراف کرد که در باره طرح "شی چین پینگ" رهبر چین در خصوص برگزاری این جشن و رژه نظامی در تاریخ سوم سپتامبر در پکن خبری ندارد.
این اعتراف بیشتر به حیله گری و تمایل به بحث نکردن حول این موضوع شباهت دارد. ممکن نیست که سخنگوی رییس جمهور آمریکا خبری نداشته باشد که سوم سپتامبر 30 نفر از سران کشور ها و روسای دولت ها برای برگزاری مشترک این تاریخ در پکن جمع می شوند. در میان آنها
"ولادیمیر پوتین" رییس جمهور روسیه و سران دیگر کشور های عضو سازمان همکاری شانگهای و سران پاکستان، ویتنام، مغولستان، میانمار، مصر، سودان، کامبوج و احتمالا کره جنوبی خواهند بود. "تائو ون چژائو" کارشناس مرکز مطالعه آمریکا در آکادمی علوم اجتماعی چین در این رابطه گفت:
به نظرم این حیله گری و طفره رفتن از دادن پاسخ است. امسال 70 — مین سالگرد پیروزی در جنگ با فاشیسم برگزار می شود. جنبه طبیعی دارد که در درجه اول متفقین، این تاریخ برجسته را مشترکا برگزار کنند. طبعا چین از آمریکا دعوت کرده بود که در مراسم شکوهمند در این کشور شرکت کند. ولی ما می دانستیم که جدول کار رییس جمهور آمریکا خیلی فشرده است و ممکن است در این مراسم حضور نداشته باشد. "شی جین پینگ" رییس جمهوری خلق چین در آخر سپتامبر با یک دیدار رسمی راهی آمریکا می شود. در سخنان مسوول خبری رییس جمهور آمریکا گونه ای تکبر احساس می شود ولی او بیشتر می خواست از دادن جواب شانه خالی کند.
باراک اوباما دعوت نامه را نادیده گرفته و برای برگزاری 70 — مین سالگرد پیروزی در جنگ جهانی دوم به پکن نخواهد رفت و یگان نظامی آمریکا با وجود دعوت نامه ای که دریافت کرده در رژه نظامی شرکت نخواهد کرد، هر چند که آمریکا متحد چین در جنگ در اقیانوس آرام بود. کاخ سفید مانند مورد رژه نظامی در میدان سرخ مسکو در تاریخ 9 مه از مراسم شکوهمند پکن نیز با "دیوار چین" جدا شد. "آلکساندر ورونتسوف" کارشناس روس در این خصوص گفت:
تاریخ پایان جنگ جهانی دوم دوباره محکی برای آزمون برخورد قدرت های بزرگ به گذشته تاریخی شد. حضور نیافتن بسیاری رهبران غربی و مقدم بر همه سران آمریکا و ژاپن در مراسم میدان سرخ در تاریخ 9 مه در غرب هم موجب ارزیابی های متضاد شده. خیلی ها طوری نقد کردند که اختلافات کنونی یک چیز و حقیقت تاریخی چیز دیگری است. بویژه در دوره ای که سرنوشت جهان مطرح بود. حیف است که داستان مربوط به مراسم با شکوه در حال تدارک در پکن باز هم تکرار می شود.
باراک اوباما به مسکو نیامده و به شرکای غربی نشان داده که آنها هم بخاطر حوادث در اوکراین انطور رفتار کنند. سران غربی به این خاطر به پکن نمی روند که نمی خواهند ژاپن عصبانی شود. آنها نمی خواهند با حضور خود در رژه نظامی پکن قدرت فزاینده اقتصادی و نظامی چین را ثابت کنند.
ولی روسیه و چین 9 مه در مسکو و 3 سپتامبر در پکن مشترکا جشن می گیرند و دو باره نشان می دهند که آنها در ارزیابی نتایج جنگ جهانی دوم یکی هستند و در مبارزه با همه گونه تلاش ها جهت تحریف تاریخ، از مواضع یکسان برخوردارند.
