طرف ها نتوانستند کل احتلافات را تا مهلت مقرر رفع کنند و به این نتجه رسیدند که این مذاکرات را که بیش از ده سال است ادامه دارد می توان برای یک هفته دیگر تمدید کرد.
فرانک والتر اشاینمایر وزیر خارجه آلمان ماهیت حوادث اخیر در وین را شاعرانه توصیف کرده گفت: "مدت ها ما به این کوه صعود می کنیم و الان در آخرین ایستگاه در برابر قله آن قرار گرفته و آنرا به خوبی مشاهده می کنیم. امیدمان این است که هوا عوض نشود". "کوه" یعنی دریافت ضمانت فعالیت های هسته ای صلح آمیز از ایران است که جامعه جهانی حتی ده سال پیش در مورد آن این شک را پیدا کرده که ایران تلاش می کند بمب هسته ای بسازد. تعداد ایستگاه ها در راه بسوی قله در این مدت بسیار زیاد بود و تقریبا هر کدام از آنها "توقف اخیر" اعلام می شد.
ولی شرکت کنندگان مذاکرات امروز بیشتر از موارد قبلی اطمینان دارند که جهش در مذاکرات امکان پذیر است. "فدریکا موگرینی" مسوول سیاست خارجی اروپا اظهار کرد: "الان اراده سیاسی وجود دارد و شاهد بودم که هر طرف دارای آن می باشد. برای بستن معامله کل شرایط فراهم شده".
"سرگئی لاوروف" وزیر خارجه روسیه هم روز سه شنبه به وین آمده و پس از مذاکرات دو جانبه با همتایان خود از ایران و آمریکا اعلام نمود: "موقعیت دارد در راستای درستی پیشرفت می کند". وی قبل از آغاز مذاکرات با جواد ظریف وزیر خارجه ایران از "سرگئی ریابکوف" معاون خود و مذاکره کننده اساسی در گفت و گوی هسته ای "بخاطر داشتن معلومات عمیق و سمت گیری به سوی نتیجه" قدردانی کرد. ظریف با این ارزیابی با رغبت موافقت کرد. وزیر روسی در ابتدای مذاکرات با جان کری همتای آمریکایی خود با اطمینان اظهار کرد که اگر "موفق شوند در مورد برنامه هسته ای ایران به توافق خوبی برسند قطعنامه شورای امنیت در حمایت از آن هم حتما صادر خواهد شد". کری در جواب بطور مثبت سر تکان داد.
یک منبع نزدیک به هیات روسیه به روزنامه "کامرسانت" چاپ مسکو گفت که امکان رسیدن به توافق معادل 99 درصد است و واشنگتن و تهران به این معامله احتیاج بسیار بالایی دارند. در واقع طرف ها موفق شدند خیلی اختلاف ها را برطرف کنند که پیشتر حل نشدنی به نظر می رسیدند. مثلا در چارچوب توافق آتی، ایران موظف می شود تعداد سانتریفیوژ های ویژه غنی سازی اورانیوم را بصورت بنیادی کاهش دهد — از 19 هزار تای کنونی تا 6104 عدد و حق دارد در طول 10 سال فقط در واحد نطنز بروی 5060 سانتریفیوژ نسل اول، اورانیوم تغلیظ کند. این غنی سازی باید هدف های صرفا انرژتیک، پزشکی و پژوهشی داشته باشد. بقیه سانتریفیوژ ها به انباری تحویل می شوند که زیر نظر بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار خواهد داشت. تهران همچنین با تغییر ساختار رآکتور آب سنگین در اراک موافقت کرد تا امکان تولید پلوتنیوم در آن از بین برود. کارخانه فردو نیز باید به مرکز پژوهشی تبدیل شود. ایران آماده است در طول 15 سال واحد های جدیدی برای تغلیظ اورانیوم را نسازد و اورانیوم را تا میزان 3/67 غنی نسازد و ذخایر کنونی اورانیوم دارای غلظت پایین خود را در هر شکلی که باشد از 10 تن تا 300 کیلو کاهش دهد.
لاوروف دیروز گفت که مذاکره کنندگان نکات اساسی فنی را حل کرده و تنها مواقع "تشریفاتی" باقی ماندند. لاوروف افزود: منظور تهیه جدول برداشته شدن تحریمات علیه ایران و مکانیسم از سرگیری محدودیت ها در صورتی که تهران مفاد سند تصویب شده را نقض کند است. قبلا آمریکا می خواست که بازرسان بین المللی حق بازپرسی دانشمندان هسته ای ایران و دیدن از هر واحد ایرانی نظامی و غیر نظامی در هر زمانی که باشد و بدون پیش خبر از بازدید داشته باشند. مقامات ایران این درخواست ها را غیر قابل قبول دانستند.
ولی راستش حتی اگر کل مسایل حل شوند و توافق حاصل گردد قرار است که در سر راه به اجرا گذاردن آن از بسیاری موانع عبور شود. آنها بدبینی "کرکس" ها در کنگره آمریکا و در قشر حاکم ایران و مقابله اسراییل و عربستان سعودی هستند. ولی در حال حاضر مذاکره کنند گان سعی دارند لا اقل کوه اول را پشت سر بگذارند.
