به گزارش اسپوتنیک، دانشمندان هنوز آسیب هایی را که شبه نظامیان به ویرانه های باستانی وارد کرده اند، ارزیابی نکردند.
ابلا پایتخت یک کشور با نفوذ بود که در 3 تا 4 هزاره قبل از میلاد وجود داشت. در زمان قدرت، ابلا تقریباً کل قلمرو سوریه مدرن را اشغال کرد و تا 30 هزار نفر در پایتخت آن زندگی می کردند.
پایتخت پادشاهی در 53 کیلومتری جنوب غربی حلب امروزی واقع شده است. در نزدیکی حفاری های ابلا، دهکده مدرن تل مرديخ قرار دارد که تا همین اواخر تحت کنترل شبه نظامیان قرار داشت.
کاوش های ابلا در دهه 60 قرن بیستم توسط دانشمندان ایتالیایی آغاز شد، تحقیقات اجازه داد تا یک بایگانی غنی را جمع آوری کنند. با این حال، در سالهای اخیر، به دلایل آشکار تحقیقات به حالت تعلیق درآمده است.
علاوه بر این، زمانیکه ارتش سوریه در روزهای آزادسازی تل مرديخ را از چنگ شبه نظامیان خارج کرد، افراط گرایان به طرز وحشیانه اردوگاه آموزشی خود را درست در ویرانه های ابلا با مانع و سلاح های تیراندازی قرار دادند. ستیزه جویان خلاقانه وارد صحنه شده اند، قابلمه هایی با گلوله به عنوان هدف آویزان کردند.
یک سرباز سوری به نام دیا به خبرنگاران گفت: وقتی ارتش سوریه به اینجا آمد، آنها این اردوگاه را پیدا کردند. این یک مدرسه واقعی برای تروریست ها است. در اینجا موانعی مشاهده می کنید و در اینجا کلاس های آموزشی برگزار می شود. می بینید، همه چیز بسیار جدی انجام شده، انگار کلاس درس توسط یک نظامی حرفه ای انجام شده است. آنها همچنین شروع به حفر یک چال در اینجا کردند، اما وقت لازم برای پایان دادن به آن را نداشتند.
شبه نظامیان همچنین ساختمانهای موزه مدرن را با نیازهای خود تطبیق داده اند.
یک کشف غیرمعمول در انتظار ستیزه جویان در این ساختمان بود. در اینجا، ستیزه جویان به طور مستقل گلوله هایی را که با آنها غیرنظامیان در حلب و ارتش ما شلیک کردند، ساختند.
لطفاً توجه داشته باشید که تمام مواد شیمیایی وارداتی هستند، هیچ موادی از سوریه وجود ندارد، همه در اروپا یا ترکیه ساخته می شوند. این یک تولید دشوار و خطرناک بود، این شبه نظامیان ساده نبودند که به آن مشغول بودند، یعنی کسانی بودند که دوره آموزش شیمیایی دیده بودند.
در قفسه ها، فلاسک هایی با مواد بازیافت و مواد شیمیایی موجود است. یکی از آنها تری کلرواتیلن قوی ترین دارو، باعث از دست رفتن فوری آگاهی می شود. در شرایط خاص، فسژن، یک ماده شیمیایی جنگی می تواند از آن به دست آید.
تروریست ها برای حفظ و مطالعه میراث تاریخی سوریه اهمیت چندانی قائل نبودند، به جز این که به منظور سرقت برخی از اشیاء اکتشافات و تحقیقاتی انجام دادند. آنها بیشتر به ساخت سلاح های وحشیانه توجه داشتند، سلاح هایی که گاها ارتش به اندازه غیرنظامیان رنج نمی برد. هنوز خسارات وارده به حفاری ها توسط دانشمندان ارزیابی نشده است.
