این شهر پس از جنگ جهانی دوم به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. این روزها ، کالینینگراد مرکز غربی ترین منطقه روسیه است که هیچ مرزی با بخش های دیگر کشور ندارد. ضمن اینکه پایگاه روسیه در اروپا محسوب می شود . این شهر به تاریخ آلمانی خود افتخار می کند و سعی دارد میراث اجدادش را حفظ نماید.
امانوئل کانت: "این شهر بزرگ همزمان کنار رودخانه و دریا قرار دارد و برای تجارت دریایی و همچنین مطالعه زمین های دوردست مناسب است. شهر کیونیگسبرگ در پرگل را می تواند بهترین محل برای توسعه ی دانش و انسان و جهان دانست".
کیونیگسبرگ در سال 1255 توسط شوالیه های تتونیک ساخته شد، وضعیت قانونی مدرن شهر در سال 1724 دریافت گردید.
این شهر نقش مهمی در حیات بین المللی اروپایی ایفا کرد. ظهور اولین دولت پروتستان در جهان یعنی پروسیا با این شهر مرتبط است. دانشگاه کیونیگسبرگ در سال 1544 بنا نهاده شد و به مرکز جاذبه ای برای دانش و فرهنگ تبدیل گردید.
پروفسور امانوئل کانت دوران حیات خود را در کیونیسبرگ به سر برده است،نویسنده ارنست تئودور هوفمان در این شهر به دنیا آمد و تحصیل کرد. فعالین برجسته علم و فرهنگ ، فلاسفه ای چون یوهان هردر و یوهان فیشت، ستاره شناس فردریش بسل، موسیقی دان ریچارد واگنر، تئوریسین سیاسی هانا آرنت و سایرین زندگی می کردند.
تاریخ کیونیگسبرگ ارتباطی نا گسستنی با تاریخ روسیه دارد. پیتر اول در اینجا اصول اولیه تیراندازی توپخانه ای را آموخت و احتمالا ساخت قلعه های مستحکم را تماشا کرد که برای ساخت کرونشتاد به او کمک کرد. ملکه اکاترین دوم، مورخ کارامزین، ژنرال کوتوزوف، شعرا ژوکوفسکی، باراتینسکی، نکراسوف و مایاکوفسکی از کیونیگسبرگ بازدید کردند. در سال 1758 در زمان جنگ هفت ساله این شهر به ساختار امپراتوری روسیه وارد شد.
اما نه ارتباطات تاریخی بلکه وضعیت کیونیگسبرگ یعنی بندر فعال در دریای بالتیک نقش کلیدی در سرنوشت این شهر در سال 1945 ایفا کرد. بر اساس نتایج کنفرانس پتسدام بخشی از استان آلمان پروس شرقی به اتحاد جماهیر شوروی داده شد و در چهارم ژوئیه سال 1946 شهر کیونیگسبرگ به کالینینگراد تغییر نام داد.
دریا به این شهر شاید گنج اصلی را بخشید یعنی 90 درصد منابع کهربا که به ساحل استان کالینینگراد می آید. کهربا ها موزه و کارخانه ی ویژه و همچنین محافظین و کلکسیونر های مخصوص به خود دارند. در خود شهر در هر گوشه و کناری می توان مدل های مختلف جواهرات از کهربا خریداری کرد.
در افسانه های مربوط به کهربا آمده است ، دختر ارباب دریاها ، یوراتای زیبا که عاشق ماهیگیر ساده کاستیتیس می شود. پدر یوراتا وقتی از ماجرا مطلع می شود خشمگین شده و با ضربه ی صاعقه ماهیگیر را می کشد و دختر بازیگوش خود را به خرابه های قلعه زیر آب زنجیر می کند. یوراتا از آن زمان برای معشوق خود اشک می ریزد و موج های دریا اشک های او را به شکل تکه های کهربا به ساحل می آورند.
در اینجا اتاق کهربای منحصر به فردی ساخته شد و بدون هیچ اثری ناپدید گردید ، اتاقی که توسط پادشاه فردریخ ویلهلم اول به پیتر اول اهدا شده بود. در زمان جنگ جهانی دوم این اتاق توسط ارتش آلمان از روستای نزدیک سن پترزبورگ خارج شده و یک بار دیگر به پروس شرقی منتقل گردید. در قلعه شاهنشاهی کیونیگسبرگ در ژانویه سال 1945 آنرا برای آخرین بار دیدند و از آن زمان بدون هیچ ردی ناپدید شده است.
جاذبه های گردشگری
ساختمان کلیسای جامع ، جاذبه اصلی کالینینگراد محسوب می شود. درباره این کلیسا برای اولین بار در اسناد به جا مانده از سال 1333 نوشته شده است و پایان ساخت آن به سال 1380 بر می گردد. در زمان جنگ جهانی دوم ساختمان به شدت آسیب دید: تمامی نمای بیرونی آن نابود شد و فقط یک دیوار باقی ماند. مدت زمان طولانی این کلیسا در وضعیت اسفباری قرار داشت اما در سال 1992 بازسازی آن آغاز شد.
امروز در اینجا موزه ای قرار دارد که در آن می توان با تاریخ شهر آشنا شد، کلکسیون سکه ها و اسکناس ها و کتابخانه چوبی حکاکی شده را دید. در این جا دو ارگ قرار دارد که یکی از بزرگترین ارگ ها در روسیه و اروپاست. علاقه مندان موسیقی محلی و کلاسیک حتما باید کنسرت های موضوعاتی را تماشا کنند. در اینجا کنار دیوارهای کلیسا ، مقبره امانوئل کانت قرار دارد و در محراب کلیسا دولتمردان پروس سلسله ی هوهن تسولرن به خاک سپرده شده اند.
موزه اقیانوس جهانی هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان جالب است. در آن ماکت های کشتی ، نقشه های دریایی، نمایشگاه های مرتبط با کشفیات جغرافیایی ، باستان شناسی و ماهیگیری قرار دارد. اما مهم تر از همه این است که بازدیدکنندگان موزه نه تنها اشیاء زیر شیشه ها را دیده بلکه کشتی های واقعی را می بینند و می توانند از تماشای درون و بیرون آنها لذت ببرند.
کشتی "ویتیاز" مشهور در کل جهان نیز در این موزه قرار دارد ، کشتی تحقیقاتی –علمی که 800000 مایل شناور بوده و محل کار دانشمندانی مانند خیردال و کوستو از 20 کشور جهان بود. در اینجا می توان به درون زیردریایی جنگی واقعی بی -413 رفت. این تنها زیردریایی غیر اتمی است که در روسیه باقی مانده و در همان وضعیتی که در ناوگان روسیه خدمت می کرد حفظ شده است.
در فاصله ی نیم ساعته از کالینینگراد ، پارک ساحلی کورشسکایا در امتداد دریای بالتیک از زلنوگراد روسیه به سمت شهر کلایپد لیتوانی قرار دارد. طول آن تقریبا 100 کیلومتر است. تپه های شنی درکنار جنگل های کاج قرار دارند و می توان در آب شور بالتیک شنا کرد و از آب شیرین خلیج کورشسکی نوشید. در دوره کوچ پرندگان مهاجر هر روز به اینجا می آیند. در سال 2000 پارک ساحلی کورشسکایا به لیست میراث جهانی یونسکو پیوست.
در کالینینگراد گردش در خیابان لذت بخش است و معماری شهر ترکیب جالبی از ساخت و سازهای قدیمی و جدید است. ساکنین این شهر سعی می کنند بادقت بناهایی به جا مانده از تاریخ اروپایی خود را حفظ کنند. بناهایی مانند دروازه های شهر، قلعه های بی شمار، نمازخانه ها و کلیساهای کوچک.
ضمنا کالینینگراد شهر بسیار سرسبز با محل هایی ست که یادآور پارک هایی با گیاهان کمیابند. درختان لیمو، افرا قرمز، چنار، راش، شاه بلوط و گردو درختانی هستند که از کل جهان جمع آوری شده اند تا فضای شهر را با آن تزئین نمایند.
ورزشگاه "کالینینگراد"
کالینینگراد در زمره محل های اصلی برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال است. در اینجا چهار مسابقه گروهی: 16، 22،25 و 28 ژوئن برگزار خواهد شد. ظرفیت این استادیوم 35 هزار نفر است.
استادیوم بیضی شکل در جزیره اکتبر قرار دارد. طبق پروژه 10 هزار محل پس از برگزاری جام جهانی برچیده خواهد شد. در میدان سقف متحرک تعبیه نشده است بلکه سایه بان بر اساس درخواست قوانین فیفا ساخته شده است. پس از اتمام جام جهانی این استادیوم محل باشگاه فوتبال محلی یعنی "بالتیک" خواهد بود. استادیوم جدید چند منظوره است در کنار بازی های فوتبال می توان مسابقاتی در سایر رشته های ورزشی و همچنین کنسرت در آن برگزار کرد. اکنون در کالینینگراد یک استادیوم 16 هزار نفره از سال 1892 وجود دارد.
جام جهانی پیش رو مقامات محلی را تشویق می کند تا وضعیت جزیره اکتبر را بهبود بخشند، جزیره ای که طی قرن های طولانی خالی بوده و استفاده نمی شد. بر اساس پروژه اطراف استادیوم محله های کوچکی با پارک ها ، در امتداد ساحل رودخانه پرگل ساخته خواهد شد.
چطور به محل برسیم
با هواپیما: مسافرت با هواپیما تقریبا دو ساعت طول می کشد و ویزا لازم نیست. این گزینه هم برای روس ها و هم برای خارجی هایی که قصد تماشای مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸ را دارند بسیار مناسب است.
با قطار: به ویزا ی معتبر شنگن و حداقل ترانزیتی نیاز است. برای آنکه این استان با سایر مناطق روسیه مرز مشترک ندارد و فقط با کشورهای اروپایی مانند لیتوانی و لهستان هم مرز است. از مسکو تا کالینینگراد با قطار تقریبا یک شبانه روز طول می کشد.
