به گزارش اسپوتنیک، روزنامه جام جم در ادامه مطلب خود در اینباره نوشت: نشان به نشان حرفهای بهرام سرمست استاندار قم در مراسم اعطای این لوح ثبتی. استاندار قم در این مراسم با اشاره به فعالیت ۱۲۰۰ هنرمند در این هنر- صنعت ، از ظرفیت یک هزار کارگاه تولید زیورآلات سنتی در استانش خبر داد و گفت، وجود معادن سنگهای نیمهقیمتی از ظرفیتهای بالقوه این صنعت در قم بهشمار میرود. این عنوان اما پیش از هر چیز قرار است برای فعالان این صنعت در شهر قم و بعد از آن برای مردم این شهر، رونق اقتصادی به ارمغان بیاورد؛ رونقی که قرار است در سایه حضور گردشگران داخلی و خارجی از راه برسد. همین است که از ابتدای کسب این عنوان ملی پرطمطراق، خیلی از فعالان صنعت انگشترسازی چشم به راه تغییراتی هستند که در تمام سالهای فعالیتشان امیدوار بودند در قم بیفتد و همیشه جای خالیاش احساس میشد؛ تغییراتی که حالا با کسب این عنوان به یک ضرورت تبدیل شدهاند.
اسم هنر انگشترسازی که میآید نگاهها به چند شهر معطوف میشود، از مشهد و قم گرفته تا شیراز و اصفهان اما در این بین از نگاه خیلیها مشهد، گل سرسبد انگشترسازی کشور است و حالا شاید برای خیلیها عجیب باشد که این عنوان به قم رسیده باشد. این اتفاق اما برای خودش یک دلیل بزرگ دارد
دلیلی که شاید خیلیها از آن باخبر نباشند و سررشتهاش به دستساز بودن انگشترهای تولید شده قم برمیگردد، موضوعی که وجه تمایز انگشترهای قم و دیگر شهرهاست، دلیلی که باعث شده گردشگرانی که از قم به عنوان یکی از مقاصد گردشگری مذهبی کشورمان بازدید میکنند، برای خودشان یا به عنوان سوغات انگشتر بخرند و به شهرهای خودشان ببرد. انگشترهایی که معمولا از نقره ساخته میشوند و سنگ غالبشان هم عقیق است.
قم یک شهر مذهبی است که گردشگر مذهبی به آن وارد میشود. کسانی که از این شهر بهعنوان مقصد مذهبی دیدن میکنند، برای خود یا بهعنوان سوغات، انگشتر میخرند و به شهرهای خود میبرند. جنس انگشترها معمولا نقره است و سنگ روی آن هم غالبا عقیق است و نکته جالب اینجاست که در شهر قم، هم روی سنگ و هم روی نقره انگشترها، قلمکاری انجام میشود.