طبق این سند، به مدت 10 سال بعد از امضای موافقتنامه ایران اجازه دارد مجددا برنامه هسته ای خود را از سر بگیرد، اگرچه این موافقتنامه به صورت فرمالیته برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران را برای 15 سال محدود می کند.
روزنامه نیویورک تایمز می نویسد که در این پروتکل الحاقی گفته شده که از ژانویه سال 2027 ایران اجازه دارد از سانتریفوژهای جدیدتر استفاده کند. در سه سال آینده ایران حق دارد تعداد سانتریفوژهایش را به 3500-2500 افزایش دهد، اما سانتریفوژهای جدید 5 برابر موثرتر از مدل قدیمی خواهند بود که به کمک آنها تهران می تواند سرعت غنی سازی اورانیوم را تا دوبرابر افزایش دهد و از آن زمان تا ساخت سلاح هسته ای ایران تنها 6 ماه زمان نیاز خواهد نداشت و نه یک سال.
علاوه بر اینها، 13 سال بعد از اجرای موافقتنامه ایران طبق این پروتکل الحاقی از حق توسعه برنامه غنی سازی اورانیوم برخوردار خواهد شد، اگرچه به صورت فرمالیته، موافقتنامه هسته ای تا 2 سال لازم الاجر خواهد بود تا تحریم ها از روی ایران برداشته شوند. منابع دیپلماتیک غیروابسته صحت این پروتکل را تایید کرده اند.
