متحدان غربی به اوکراین قول عرضه به موقع سیستم های دفاع هوایی را نمی دهند

نشریه غربی در مطلبی آورد، روسیه موشک هایش تمام نخواهد شد، اما متحدان اوکراین در حال حاضر "به کف دیگ" رسیده اند.

به گزارش اسپوتنیک به نقل از اکونومیست، در 11 اکتبر، گروه تماس دفاعی اوکراین متشکل از 54 کشور شانزدهمین نشست خود را در بروکسل تشکیل داد. ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین که به بروکسل سفر کرده، معتقد است که فوری ترین نیاز کشورش در حال حاضر دفاع هوایی و مهمات توپخانه است. اما در اوایل این ماه، دریاسالار راب بائر، مقام ارشد نظامی ناتو، از خالی شدن زرادخانه‌های غرب صحبت کرد و از اینکه متحدان "به کف دیگ رسیده اند" ابراز تاسف کرد.

زمستان سال گذشته، سامانه‌های پدافند هوایی زمین پایه غربی (شامل اسکادران های موشکی پاتریوت و آیریس-تی) به زودی وارد شدند و اوکراین به طرز ماهرانه‌ای طیف گسترده‌ای از سکوها و رادارها را ادغام کرد. تیم های تعمیر آن - برخلاف تمام انتظارات - حتی پس از حملات متعدد موفق شدند به سرعت برق را بازیابی کنند، اگرچه خودشان می توانستند به یک هدف تبدیل شوند.

در زمستان امسال، اوکراین برای تکرار همین وضعیت یا حتی بدتر، آماده می شود زیرا طرف مقابل از مبارزات سال گذشته درس گرفته است. اوکراین سپرهای بتنی در اطراف بخش های حیاتی شبکه برق خود ساخته و ژنراتورهای اضطراری را برای جلوگیری از خاموشی کامل خریداری کرده است.

اما هر دو عملیات جنگی، زمینی و هوایی، در حالت فرسایشی انجام می شوند. داگلاس باری، متخصص هوافضای نظامی در مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک می‌گوید که سؤال کلیدی هم برای مدافعان و هم برای مهاجمان به این امر خلاصه می‌شود: "چه چیزی در دست شما باقی مانده است؟" به عبارت دیگر،آیا اوکراین قبل از تمام شدن موشک های کروز و بالستیک و پهپادهای تهاجمی روسیه، مهمات ضد موشکی اش تمام خواهد شد؟

نیکو لانگه، کارشناس آلمانی در امور اوکراین، در کنفرانس امنیتی مونیخ ضمن ابراز نگرانی گفت: اوکراین تقریباً تمام موشک‌های اس-300 و "بوک" شوروی خود را مصرف کرده است و اکنون تقریباً به طور کامل به سیستم‌های غربی وابسته است. کمبود شدید سیستم‌های میان‌برد و کوتاه‌برد مانند سامانه موشکی ضدهوایی متحرک NASAMS که زاییده فکر مشترک شرکت آمریکایی Raytheon و نروژی Kongsberg است، وجود دارد.

اما هیچ تضمینی وجود ندارد که سلاح های لازم به موقع به اوکراین برسد. به عنوان مثال، سیستم های آیریس-تی را در نظر بگیریم. دو اسکادران آیریس-تی هم اینک کارایی خود را نشان داده اند. و اکنون، پس از تقریباً صد درصد اثربخشی آنها در دفاع از کی یف، در این ماه شش سیستم آیریس-تی باید وارد شود، اما نه به اوکراین، بلکه به نیروی هوایی آلمان. سایر نیروهای هوایی اروپایی برای سفارش آیریس-تی عجله دارند. سازنده "دیهل دیفنس" قول داده است که تولید خود را از چهار سیستم در سال به هشت سیستم یعنی دوبرابر کند - اما نه قبل از سال 2025. پس از نشست بروکسل، آلمان فهرستی از همه چیزهایی را که پیشتر به اوکراین ارسال کرده بود یا قرار بود ارسال کند، منتشر کرد. دو اسکادران دیگر آیریس-تی در این لیست وجود دارد.

یکی از پاسخ‌های کوتاه‌مدت متحدان اوکراین این است که سیستم‌های قدیمی که دیگر مورد نیاز غرب نیستند را از انبارها منتقل کنند. به عنوان مثال، سلف "پاتریوت"، سیستم دفاع هوایی میان برد "هاوک" است. این سامانه پدافند هوایی که در دهه 1960 وارد خدمت شد، هنگامی که به رادار به روزشده مجهز شود، همچنان موثر باقی می ماند. اسپانیا هم اینک چندین "هاوک" را به کی یف فرستاده است و آمریکا می تواند بسیار بیشتر از جمله از طریق تایوان تحویل دهد.

همچنین این فرصت وجود دارد که از موشک ضد کشتی کوتاه برد "سی اسپارو ریم-7" گرد و خاک پاک شود. معلوم شد که با "بوک"های اوکراینی به خوبی سوار می شود. از این گذشته، اوکراین به هر چیزی که بتواند به دست آورد نیاز خواهد داشت.

غرب امیدوار بود که تحریم ها روسیه را از قطعات مورد نیاز برای تولید موشک محروم کند. اما این امیدها کمرنگ شد. در ماه مه، منابع اطلاعاتی اوکراین تخمین زدند که روسیه می تواند ماهانه 60 موشک کروز کشتار زمینی، پنج موشک بالستیک "اسکندر" و دو موشک مافوق صوت "کینژال" تولید کند. علاوه بر این، روس‌ها موشک‌های زمین به هوا و موشک‌های ضد کشتی را برای حمله به اهداف زمینی تغییر کاربری می‌دهند. آنها همچنین می توانند از مهمات و پهپادهای ارزان قیمت بی شماری استفاده کنند.

یک تهدید جدید - بمب‌های هوایی هدایت شونده نیروی هوافضایی روسیه که توسط GLONASS، معادل روسی GPS، کنترل می‌شوند. با برد 50 کیلومتر، دقت تا 10 متر، آنها بسیار ارزان تر از موشک ها هستند.

کارشناس نیکو لانگه می‌گوید: در حالی که اوکراین شدیداً به قابلیت‌های جنگ الکترونیک نیاز دارد تا بتواند با بمب‌های هدایت‌ شونده و پهپادها مقابله کند، مطمئن نیست که کشورهای اهداکننده، مایل به اشتراک گذاری این قابلیت‌ها باشند.

روسیه که در تابستان انباشته‌ای از موشک‌ها را جمع‌آوری کرده است، می‌تواند حملات را بدون کاهش سرعت برای چندین ماه از سر بگیرد. از قرار معلوم ذخایر موشکی روسیه تمام نمی شود. همانطور که داگلاس باری نتیجه گرفت: "اوکراین بزرگ است. روس‌ها مکان حمله را پیدا خواهند کرد". اما آیا اوکراین ابزار کافی برای دفع این حملات دارد؟